Roadtrip Noord-Griekenland: gyros of mountainbike?

De eerste gyros die we op onze reis bestellen is: vegan. Fabian in de bedrieglijk echt ogende vleesranden op zijn bord en heeft als eerste de vork in zijn mond. Voorzichtig begint hij te kauwen. En? Fabian neemt de tijd. Kauwen, omhoog kijken naar de lucht, grijnzen, uitgebreid blijven kauwen… Oké, hij heeft het niet uitgespuugd, dat is genoeg. Na deze lange dag in het zadel zijn de andere vier gewoon te hongerig om zijn oordeel af te wachten en onszelf af te schuiven. Heerlijk!

De vegan gyros past perfect bij de ervaringen die we hier in dit land tot nu toe hebben gehad, want: Niets is zoals we ons eigenlijk hadden voorgesteld onze reis naar Griekenland. Konstantin, Fabian, Max, Bebo en ik wilden gewoon niet de bandensporen van de typische fietsvakantiegangers volgen. Dus spring niet van eiland naar eiland zoals iedereen of versnipper van de top van de berg Olympus. Nee, we wilden het vasteland in het uiterste noorden van Griekenland verkennen. Laat je gewoon afdrijven op een roadtrip en pak de ene of de andere fietsplek op. Want we hadden al gehoord dat er hier ook zeer actieve trailcrews zijn. Er zou zelfs een nationale downhill/enduro serie komen, en deze races moeten op sommige circuits plaatsvinden. Dus verzamelden we van tevoren een paar goede adressen van fietsende locals en hadden we al snel een ruwe route samen.

Vanaf de veerhaven in Igoumenitsa, aan de westkust, willen we nu over de drie plekken Anilio, Meteora, Velventos naar Thessaloniki aan de oostkust scharrelen en uiteindelijk een omweg naar het zuiden maken, namelijk naar het Parnassusgebergte bij Delphi. Vijf plekken in twaalf dagen. We hadden geen plan meer in onze bagage toen we gisteren na een 30 uur durende veerboot vanuit Italië naar de haven van Igoumenitsa sjokten.

Anilio, onze eerste stop, is een klein bergdorpje dat al op een hoogte van 1000 meter ligt. Een onverharde weg strekt zich vanaf hier verder de bergflanken op. Zojuist slingerden we door schaars naaldbos, nu wil de helling recht een weidegebied op. We passeren een paar grote borden. Niet dat we het Griekse schrift kunnen lezen, maar de iconen zijn internationaal: we trappen nu duidelijk een Griekse skipiste op. Bovendien waait er frisse, vlagerige wind van de zijkant, en zelfs het gras langs de weg wil op geen enkele manier mediterraan ruiken. Het enige wat ik met een bonkende pols in mijn keel kan bedenken over dit landschap is: “Hooggebergte. Net als thuis.” Nog verbaasder zijn we als we na 700 meter hoogte het begin van het mountainbikepad bereiken: breed en vloeiend, het pad buigt rond vochtige, met mos bedekte eiken naar beneden in het dal. “Op de een of andere manier had ik me voorgesteld dat het helemaal anders zou zijn”, zegt Konsti later op de parkeerplaats, verwoordend wat iedereen denkt.

“We hebben hier echte paden.” Met deze zin verwelkomen de twee locals Vasilis en Dimitri ons als we op onze tweede stek aankomen. We willen ze geloven, maar de beroemde kloosterrotsen van Meteora zien er op het eerste gezicht niet uit als een trailparadijs. Er zijn verticale zandstenen muren met hun UNESCO-werelderfgoed bovenop en eromheen dieseltoeristenbussen.

Maar Vasilis is een gepassioneerd mountainbiker en heeft vele Europese fietsmekka’s bezocht, zoals zijn zongebleekte Val-di-Sole-shirt onthult. Hier leidt hij meestal groepen toeristen op stadsfietsen rond de kloosters, maar zo nu en dan verdwaalt een mountainbiker voor hem. En vandaag zijn het er vijf tegelijk. “Dat is ongeveer evenveel als het aantal actieve bikers op het terrein…”, giechelt de Griek, maar daar begint het mee. Slechts een paar meter achter de geparkeerde touringcars verbergt de ingang van het aangekondigde parcours: een smalle strook paden, zorgvuldig geoptimaliseerd voor mountainbiken met de hand. Vasilis cirkelt elegaNT door de krappe bochten, vliegt over korte tegenklimmetjes en mist nooit een kans om met het terrein te spelen. Hij lijkt echt elke steen hier persoonlijk te hebben gedrapeerd. Zijn soepele rijstijl en de enorme snelheid getuigen van zijn verleden als downhill racer, we hebben moeite om bij te blijven, ook omdat onze blik steeds weer afdwaalt naar het rotswandlandschap.

“Ola kala?” – alles oké?, vraagt Dimitri ons aan het einde van deze echt leuke traildag. Meer dan dat, verzekeren we hem. We bewaren zelfs de fietsspot Meteora als onvergetelijk. Ook al missen we nog het typisch Griekse landschap met olijfgaarden, steenachtige grond en de geur van kruiden. Maar met ons diner komen we in ieder geval dichter bij onze ideeën. De hoeveelheid olijfolie en feta op ons bord is al erg Helleens, en dat alleen al doet ons uitkijken naar de komende dagen.

Voor ons is het nu tijd om weg te gaan van de coaches en dieper het Griekse achterland in te trekken naar Velventos. Het kleine dorpje ligt in het Pieriagebergte ten noordwesten van de berg Olympus en biedt een perfect trailcentrum en een groot stuwmeer. We zijn vooral dol op één trail: drie kilometer lang, het biedt alles wat een enduro-hart laat pompen op een diepte van 550 meter. Een steile, modderige instap wordt gevolgd door een mengsel van wortel- en naaldtapijt, een korte adrenalinestoot in het stenen veld, waarna het geheel leidt tot gemakkelijk berijdbare haarspeldbochten. Slechts af en toe dwaalt je blik af over de mistige dijk, want er zouden in dit gebied enkele bruine beren leven. Na het oversteken van een beekje veranderen het landschap en het mountainbikepad plotseling: onze banden slingeren nu door zanderige, droge grond, stekelig kreupelhout groeit rechts en links, en een vleugje rozemarijn hangt in de lucht. Terwijl de laatste mistwolken nog in het bos verdwijnen, glinstert er al een groot meer in de zon voor ons. Bijna cheesy.

Minder kitscherige, maar klassieke grote stad: Thessaloniki. Met zijn 326.000 inwoners is de op een na grootste stad van Griekenland een verandering van omgeving. We hebben een afspraak met Tasos, de mede-oprichter van Outline Adventures. Als instructeur heeft hij alle MTB-gidsen in Griekenland opgeleid en leidt hij zelf ook gasten langs de paden. Hoewel hij momenteel bezig is met het afronden van zijn cursus afstandsonderwijs in trailbouw en -planning, wil hij ons de heuvels achter de grote stad laten zien. Na slechts 30 minuten rijden duiken we in een trailparkdoolhof waar we zonder Tasos nooit uit zouden zijn gekomen. Zijn beschrijving “Rotsen, losse rotsen, gebroken bermen, vlakke bochten, en het wordt steiler aan het einde” was niet overdreven. Onze conclusie: Wat een rit!

Het laatste hoogtepunt van onze reis is aan de westkant van de berg Parnassus, een 2455 meter hoge bergketen in centraal Griekenland. Hier ligt het kleine stadje Delphi, dat bekend staat om zijn legendarische orakel. Maar we verbazen ons weer over in mist gehuld bergnaaldbos, met mos bedekte rotsplaten en schildpadden onderweg! Een korte stop voor de lunch in de steegjes van Delphi, daarna gaan we door wilde bloemenweiden met krekels die in onze oren fluiten, totdat helemaal aan het einde van de wilde rit grind knarst onder de banden en we eigenlijk op het strand van de diepblauwe Egeïsche Zee staan. O, Griekenland, daar ben je eindelijk!

De veerboot van Italië (Ancona) naar Igoumenitsa wordt aangeboden door twee rederijen en duurt idealiter tussen de 16 en 20 uur (469 mijl), maar afhankelijk van het weer en de deining kan het veel langer zijn. Hoewel de tickets met gemiddeld bijna 400 euro (inclusief auto) niet bepaald een koopje zijn, moet je zo vroeg mogelijk boeken. Vooral in het hoogseizoen zijn de schepen snel volgeboekt.

Wildkamperen is verboden in Griekenland, maar wordt bijna overal getolereerd, althans buiten het seizoen. Iedereen met verstand en acht slaan op de kleine camperetiquette, wordt overal met open armen ontvangen.

Het tourplatform Trailforks biedt goede aanwijzingen voor de individuele plekken. Je moet echter altijd verrassingen verwachten. Sommige routes konden we bijvoorbeeld niet vinden omdat ze waarschijnlijk overwoekerd of vervallen waren. Het is altijd het beste om het ter plaatse aan de lokale bevolking te vragen. Onze infoadressen, die we met een gerust geweten kunnen aanbevelen:

• Schetsavonturen
• Meteora/Vasilis Tsiantikos
• True Wheels Parnassos

Bike & Boat: De beste trailspots in de Egeïsche Zee