MTB trail spot Harz: Fietsen langs de rand

Als je aan hars denkt, is het eerste dat in je opkomt de brok. Maar er is weinig voor motorrijders om daar te komen. Aan de noordelijke rand van het middelgebergte, aan de poorten van Goslar, slingeren de paden kilometers lang door het bos. We lieten ons door de lokale bevolking de beste tourrondes zien.

• Lengte: 49 km
• Bergop: 1060 m hoogteverschil
• Reistijd: 3,5 uur
• Moeilijkheidsgraad: gemiddeld moeilijk

Aan de noordelijke rand van het Harzgebergte volgt het ene stuwmeer het andere op. De meren worden gebruikt om drinkwater te leveren en te beschermen tegen overstromingen. Want hoe onschuldig het middelgebergte ook lijkt, het kan behoorlijk gevaarlijk zijn in de uitlopers als het continu regent. De tour loopt tussen het Innerste-stuwmeer in het uiterste westen van het Harzgebergte en het Grane-stuwmeer bij Goslar. Een blik op de afstand moet duidelijk maken dat je bij het gebruik van hoge ondersteuningsniveaus rekening moet houden met een laadstop. Als je voornamelijk in de Eco-modus rijdt, kun je op één acculading rondkomen. Voordat u vertrekt, nodigen de cafés op het marktplein in Goslar u uit om te genieten van een snelle espresso. Dan ben je klaar om te gaan.

Direct aan de rand van de stad steken de huissporen van de lokale bevolking het terrein in. Om op te warmen, kunt u een stevige ronde van acht over de Steinberg maken, gegarneerd met prachtige panorama’s over de stad. Zet de turbo even aan op de steile trappen bergop – dat is wanneer trailsurfen het leukst is. Na een korte grindpassage loopt er een vloeiend pad langs de helling dat naar het Grane-reservoir leidt. Al snel kun je een glimp opvangen van het waterniveau door enkele gaten in het bos. Na het oversteken van de damwand duikt de route weer het bos in. Een paar paden later eindig je bij de oude diabasegroeve, die in 1986 werd gesloten. De natuur heeft het landschap allang heroverd. En vandaag de dag is de mini-canyon een fascinerende biotoop. Kronkelende bospaden leiden naar het volgende hoogtepunt: een droompad leidt van Bielstein naar Lautenthal. Tussendoor zijn er enkele spectaculaire uitzichtpunten die vragen om een stop. De route baant zich een weg langs de Innerste naar Wolfshagen. Tijdens een pauze in de tuin van restaurant Tannengrund (zuidelijke rand van het dorp) is er de mogelijkheid om de batterij op te laden. Want op de laatste tien kilometer zijn er twee beklimmingen die energie vragen. De finale tovert opnieuw een glimlach op je gezicht: Vanaf de Steinberg slingeren de laatste stroomsporen van de dag weer de stad in.

• Lengte: 43 km
• Bergop: 834 m
• Reistijd: 3 uur
• Moeilijkheidsgraad: gemiddeld moeilijk

Een goede vraag voor Günther Jauch’s “Who Wants to Be a Millionaire” zou zijn: Wat is een waterplank? Zeker geen opbergrek in de drankenmarkt! De zogenaamde Oberharzwaterplank strekt zich uit in de driehoek van de steden Hahnenklee, Clausthal-Zellerfeld en Schulenberg. Best groot voor een plank? Helemaal niet, want in dit geval hebben we het over een reeks kleinere en grotere reservoirs. In tijden van mijnbouw werden ze gebruikt om waterwielen in beweging te zetten, die op hun beurt pompen aandreven. Interessant voor fietsers zijn echter de kilometerslange verbindingssloten tussen de meren, die meestal gepaard gaan met grillige paden.

Na de start op het marktplein van Goslar leiden de paden ten zuiden van de Steinberg snel naar de bergen. Het bovenste klifpad is net zo spectaculair als de naam doet vermoeden: een prachtig pad leidt altijd langs de helling, waar rotsformaties steeds weer uit het bos oprijzen. Daarna staat zo’n 200 meter hoogte op het programma, die leiden naar Hahnenklee. Er is zelfs een fietsenstalling met een kabelbaan op de Bocksberg. Achter de wijk Bockswiese passeer je de eerste Vijvers. Maar voordat het trailplezier begint, kun je jezelf versterken met een monsterlijk stuk taart bij Café Egerland op de bovenste Grumbacher Teich. Indien nodig is er ook stroom voor de batterij. De volgende vier kilometer staan in het teken van de smalle paadjes. De hobbelige wortelpassages zijn een feest voor trailfans. De claim ligt ergens tussen technologie en flow in. Op de doorgang tussen Festenburg en Schulenberg heb je de Brocken stevig in het zicht. De hoogste berg in het Harzgebergte ligt direct voor je, maar kijkt dichterbij dan hij is!

Bij Schulenberg is er ook een klein bikepark met een familiale sfeer. Het Oker stuwmeer ligt als een fjord tussen de bergen. Bij de dam (met kiosk en snackbar) rol je twee kilometer over de weg voordat je weer bergopwaarts gaat bij de Romkerhall-waterval. Een zeer verborgen pad(!) slingert zich een weg naar Oker. En ook de laatste kilometers naar Goslar zijn doorspekt met mooie paden.

• Lengte: 55 km
• Bergop: 1460 m
• Reistijd: 4,5 uur
• Moeilijkheidsgraad: gemiddeld moeilijk

De beste Harz-paden zijn niet – zoals je zou verwachten – te vinden in het midden van de bergen, maar aan de steile noordelijke rand. Het netwerk van paden strekt zich uit van Goslar via Bad Harzburg en Wernigerode naar Thale in de Oostelijke Harz. Als je er zin in hebt, kun je hier eindeloze hoogtemeters maken. Deze tour geeft hier een kleine indruk van, wat nauwelijks kan zonder onderweg de accu op te laden (zie tips voor de lunchpauze). Te vaak gaat het op en neer, zoals goed te zien is aan het zaagbladprofiel. En met het soms ingewikkelde verloop van de route leer je een GPS-apparaat waarderen! Het Festival of Trails begint aan de rand van Goslar. Over vloeiende weidepaden beklim je de Rammelsberg, altijd met een prachtig uitzicht over de daken van de stad. Voor Oker gaat het alleen over kleine golven, dan wacht de eerste lange klim met de Huthberg. Op de top maakt de route een kleine lus om het wortelpad bij de Kästeklippe te nemen. Tot aan de boswachtersloge Göttingerode zijn alle hoogtemeters vernield. Al snel volgt het ene deel van het pad het volgende. Het hoogtepunt van de dag wordt voor de lunch geserveerd: het stroompad van de Rudolfklippe naar Bad Harzburg. Maar voor het plezier zijn er weer bijna 300 hoogtemeters bergop! Niettemin: maximale punten voor de funfactor. Een blik op het display bevestigt het verlangen naar een stopcontact. En met de laatste van je energie bereik je de herberg op de kasteelheuvel, waar je je calorieën en elektriciteit moet opladen. Het uitzicht over de uitlopers van de Harz is het best mogelijke.

Grillige serpentines kondigen de terugweg aan, die parallel loopt aan de heenreis vanuit Bad Harzburg, maar toch nieuwe varianten vindt: bijvoorbeeld een kort rondje over de Elfenstein, natuurlijk weer met een trailafdaling. Al snel komen de industriële installaties van Oker in zicht. De finale leidt over kronkelende paden door de voormalige buithopen tussen Oker en Goslar. De littekens die de mijnbouw heeft achtergelaten, zijn nog niet volledig genezen. In het oude centrum van Goslar kun je deze geweldige tour afsluiten.

>> U kunt de GPS-gegevens van de drie trailtochten in het Harzgebergte hier gratis downloaden <<

Met de trein: Goslar is goed verbonden met het spoorwegnet. De Harz-Elbe-Express bedient elk uur de noordelijke rand van het Harzgebergte. Aansluiting op het langeafstands-/hogesnelheidsnet in Hannover, Braunschweig en Halle. Info: www.bahn.de

Beste tijd om te touren:
De Brocken haalt regelmatig de krantenkoppen in de weerportalen. Vooral de koude kiekjes in de winter zijn berucht. De sneeuw in het topgebied duurt soms tot ver in de lente. Zelfs in de zomer werkt de Brocken als een weerstuw en moet je rekening houden met de ene of de andere regenperiode in de westelijke Harz. In tegenstelling tot het barre klimaat in het centrum van de stad,De noordelijke rand is echter over het algemeen milder. Het fietsseizoen duurt van juni tot minstens eind oktober.

Accommodatie tip:
Hotel Schiefer, Markt 6, Goslar, telefoon 05321 3822700, hotel-schiefer.de: eerbiedwaardig hotel in moderne stijl, midden in het hart van Goslar. Hotelmanager Alex is zelf een gepassioneerd e-biker en heeft interessante arrangementen in de aanbieding.

Eten & Drinken:
• De keuken van Hotel Schiefer wordt ook sterk aanbevolen, van pizza tot traditionele regionale gerechten.
• Ontbijttip: Tim is 5 keer per dag, tims-5tageszeiten.de
• Origineel: Wildfang, Bier & Wirtshaus, Rosentorstr. 2, wildfang-erleben.de
• Traditioneel: De Butterhanne, butterhanne.de

Fietsenwinkel / verhuur:
33, Goslar, ebike-kasten.de, Chef Guido Kasten heeft een topselectie huurfietsen in de aanbieding.

Toeristische informatie Goslar, Markt 7, 38640 Goslar, Telefoon 05321/78060, E-Mail: marketing@goslar.de, goslar.de

Tours & Kaart Tip:
Volksbank Arena Harz, 74 bewegwijzerde routes, in totaal 2200 km/59.000 m hoogteverschil, volksbank-arena-harz.de. Officiële kaartenset “De Harz voor mountainbikers”, scheur- en weerbestendig papier, ISBN 978-3-935806-28-2, 16,80 Euro

GPS-Data EMTB: Duitsland – Harz (pdf)

Alexander Scharf heeft een zwak voor modder. Als het op mountainbiken aankomt, wordt de restauranthouder uit Goslar – een reus van formaat – binnen enkele seconden weer een kind. Waar anderen kunstig om waterpoelen op het pad manoeuvreren, zet hij vrolijk een directe koers uit naar de minivijvers. En in plaats van te vertragen, drukt hij op de turboknop van zijn e-MTB en accelereert. Kortom, er valt een constante motregen in de buurt. De druppels zijn bruin en aan het einde van de tour maalt het tussen de tanden. “Op de een of andere manier heb ik het nodig, na een dag werken in de schone wereld van mijn restaurant”, zegt Alex, als er geen plas vuil te bekennen is. Een paar dagen geleden werd zijn liefde voor de rotzooi echter op de proef gesteld. Het gebeurde dat donkere wolken zich samenpakten boven het Harzgebergte, groter en zwarter dan normaal. Zou het een verlate heksensabbat op de Blocksberg kunnen zijn? Stortregens stroomden over de lage bergketens, beken veranderden in woeste rivieren. En zo groeide de broed, die normaal gesproken als een tamme druppel door de steegjes van het vakwerkstadje Goslar kabbelt, uit tot een bruine straal. “De bruine bouillon zat tot net onder de vensterbank van mijn woonkamer. Dat was absoluut het einde van de pret!” De schade aan enkele historische gebouwen was aanzienlijk.

Terug op pad. “Maar schrijf niet alleen horrorverhalen over het weer in het Harzgebergte”, roept Alex naar achteren. Ik kan zijn grijns raden, want hij ontsteekt de turbo weer. Met een bevredigende klapOnze banden graven door de diepe grond, een overblijfsel van de storm. Ik moet eigenlijk toegeven, met een e-bike, zeker met full suspension, is zo’n trailhunt veel leuker dan verwacht. De auto’s zitten knus, het onderstel zweeft letterlijk over wortelpassages. En dankzij de booster op je linkerduim hoef je je nooit zorgen te maken dat je vast komt te zitten in de modder. Op deze manier spelen de extra watts hun aantrekkingskracht ten volle uit. Tussen het kuuroord Hahnenklee en Clausthal-Zellerfeld lopen eindeloze paden door het bos. Watersloten verbinden verschillende kleine vijvers. De littekens van de mijnbouw, die tot het begin van de vorige eeuw intensief werd uitgevoerd in het Harzgebergte. In het Mijnmuseum op de Rammelsberg in Goslar kun je een diepe blik werpen in dit ertsdragende verleden.

Afgezien van zijn uitgesproken affiniteit voor wetlands, laat Alex het behoorlijk scheuren. En dat ondanks het feit dat hij pas twee jaar geleden via een e-bike in het mountainbiken terecht is gekomen. De vonk sloeg meteen over. “Dit was waar ik al heel lang naar op zoek was”, zegt Alex over zijn start in het motorrijdersleven. “De e-bike heeft me de mogelijkheid gegeven om naast mijn stressvolle baan te sporten. En eentje die je echt in een goed humeur brengt.” Al na een paar rondleidingen had Alex zich de eindeloze mogelijkheden van het gebied voor zijn deur gerealiseerd – en er rijpte een visie die hij als restauranthouder al elke dag realiseert: het rustieke eikenbeeld van het Harzgebergte afstoffen. Een klein maar fijn netwerk voor e-bikers is bedoeld om de sportieve kant van het Harzgebergte te vertegenwoordigen. Met aangewezen plaatsen om te stoppen voor een drankje, inclusief een oplaadruimte. “Je zou zelfs batterijwisselstations kunnen instellen, zodat motorrijders niet zo lang hoeven te wachten op lange tochten,” vervolgt Alex zijn ideeën. Het is dus maar goed dat achter de volgende bocht het rotsblok ineens voor ons verschijnt. Want Alex heeft een nogal ambivalente verhouding tot de hoogste Harzberg. Zeker als voormalige grensberg tussen Duitsland en de DDR is het symbolische effect van de kale top onomstreden. Alex is echter niet de enige local die een fietstocht over de 1141 meter hoge Hexengipfel afraadt. Hij spreekt van massatoerisme, te beginnen met de kunstmatige alpenhut-charme van de zelfbedieningsrestaurants, tot de snelwegbrede paden naar de top. Er zijn slechts een paar enkele paden daarboven, en als die er zijn, worden fietsers afgeremd door verbodsborden. Als om het tegendeel te bewijzen, draaien we het volgende stroomspoor op. Het bos omhult ons weer als een groene, donzige deken. De zoete geur van dennenhout hangt in de lucht. Als vlekken in een theater vallen individuele zonnestralen door de luifel en verlichten ons pad, dat rechtstreeks naar het paradijs lijkt te leiden.

“De mooiste paden vind je aan de noordrand van het Harzgebergte”, zegt Klaus Siedentopf. Op zestigjarige leeftijd is de pezige local nog steeds een wilde hond die elke vrije minuut op zijn fiets doorbrengt. Tot tienduizend kilometer per jaar is niet ongewoon voor de senior master – finisher immers op de Trans Germany. Twee jaar geleden, toen hij na een inderhaast genezen myocarditis door zijn arts praktisch werd voorgeschreven aan e-biken, raakte hij voor het eerst in een emotioneel dieptepunt. Ondertussen kan hij weer lachen. “Dat was het beste wat me had kunnen overkomen! Nu kan ik afgemeten sporten en nog meer plezier beleven aan de fietssport.” Zelfs tijdens zijn lunchpauze neemt hij vaak een snelle trailronde over de Steinberg, die als een achtbaan wordt bedekt door smalle paden. Maar Klaus kent niet alleen elke route in zijn thuisbasis, maar ook talloze verhalen over het Harzgebergte. Daarom vertrouwt Alex zijn fietsende gasten graag aan hem toe als gids. De volgende dag wil hij ons een best-of van zijn favoriete trails laten zien. De batterijen zijn tot de nok toe gevuld als we de eerste hellingen aan de rand van Goslar oprennen. Het is ongelooflijk welke steile hellingen je kunt beheersen in de boost-modus. Maar Klaus beteugelt ons temperament: “Beheers de energie! We hebben nog zoveel bergen en kilometers voor de boeg.”

De golfrit voert ons over talloze delen van het pad tot achter Bad Harzburg. Een paar keer kruisen we de bewegwijzerde fietsroutes van het tournetwerk met de bizarre naam Volksbank Arena Harz. Met een lengte van meer dan 2000 kilometer biedt het bijna onbeperkte mogelijkheden om de bergen per fiets te verkennen. Dankzij de scoutingvaardigheden van Klaus is onze terugweg ook doorspekt met geestige paden en bospaden. Onze gids heeft zelfs een tip voor de Brocken: “Het beste is om te beginnen bij de Marienteichbaude, de Ecker-dam naar het noorden te omcirkelen en naar de top te klimmen op het zogenaamde herderspad.” De voormalige tankweg is ongelooflijk steil en een uitdaging, zelfs met elektrische ondersteuning.

Uiteindelijk zitten we behoorlijk uitgeput in een grandioze vakwerksetting op het marktplein in Goslar. De zon kietelt je neus, koffie en cake smaken heerlijk – gepensioneerde modus of niet. We hebben nu vier dagen doorgebracht met het verkennen van de Noordelijke Harz. En daarmee heeft het de mogelijkheden van het tournetwerk nog lang niet uitgeput. Een hel van veel plezier, zonder een topaanval op de Brocken. Oké, misschien hadden het wat meer moddergaten kunnen zijn.

>> U kunt de GPS-gegevens van de drie trailtochten in het Harzgebergte hier gratis downloaden <<