Merida heeft de prijs van de One-Forty 6000 definitief verlaagd naar 5199 euro (oude adviesprijs: 5799 euro). Om dit te bereiken, heeft de industriegigant een gedetailleerd uitrustingspakket samengesteld rond een lichtgewicht carbon frame. De all-mountain fully met 150 millimeter veerweg voor en 140 millimeter achter is het middenklasse model van de Taiwanees.
Met 29-inch wielen en Merida’s Agilometer-geometrieconcept lijkt het alsof hij gemaakt is voor vele trailkilometers. We wilden weten hoe duurzaam de opwindende One-Forty met Shimano SLX is uitgerust, dus hebben we de 15,3 kilo zware fiets met flexibele staande achtervork op de proef gesteld. Hoe verging het de Merida in de eerste duizend kilometer? Waar kunnen we de apparatuur verder optimaliseren?
>> Hier presenteren we de Merida One-Forty 6000 endurance testfiets in detail. <<
We zetten de Merida One-Forty op dieet
Zoals onze eerste rij-indruk al heeft laten zien, is de One-Forty een racefiets voor lange dagen op de trails dankzij het strakke chassis en het lichtgewicht carbon frame. Helaas past het gewicht van 15,32 kilo zonder pedalen niet echt bij het sportieve karakter en vertraagt snel het rijplezier, vooral op golvend terrein. Het dagelijkse leven van de duurtest omvat uitgebreide tochten met tussen de 1000 en 2000 meter hoogte. Ook hier zou de Merida baat kunnen hebben bij een radicaal dieet. Met 2295 gram (BIKE-meting) is de Marzocchi Bomber Z1-vork geen lichtgewicht en de Shimano SLX-groepset is ook een van de krachtigste, maar niet de lichtste MTB-aandrijflijnen.
Vanuit de fabriek draagt de Merida allerlei prullaria met zich mee. In de details, zoals de gereedschapstas, multitool en slanghouder, hebben de productoutfitters zichzelf echt kunstmatig gemaakt. Uit de doos, de One-Forty Een halve fietsenmaker met je mee. In totaal wegen de standaard geïnstalleerde accessoires maar liefst 603 gram. Als je het opbergvak in de onderbuis leegmaakt en afstand kunt doen van de gadgets, bespaar je ruim een halve kilo gewicht.
Persoonlijk bepaal ik graag zelf hoeveel gereedschap en reserveonderdelen ik meeneem. Op de korte ronde na het werk kan ik het hele pakket missen en stop ik alleen een multitool in de zak van mijn trui. Op lange ronden heb ik sowieso een rugzak of een heuptas bij me en profiteer ik liever van de wegligging van een lichte fiets. De vele vervoersmogelijkheden op de One-Forty zijn een geweldige eigenschap, maar ik zou er alleen optimaal gebruik van maken bij meerdaagse tochten, zoals een Transalp. – Jan Timmermann, BIKE-redacteur
Tuning tip nummer één: Lichtgewicht tubeless wielen
Maar gereedschap en reserveonderdelen zijn slechts een van de bronnen van het overwicht van de All Mountain. Onze laboratoriumbalans bepaalt een wielgewicht van 5461 gram (compleet voor en achter, inclusief banden, binnenbanden, cassette, remschijven). Dit is in het middenveld van onze Vergelijkingstests voor All-Mountains bi op instapniveaus maximaal 3300 euro en ziet er slecht uit op de veel duurdere Merida.
De standaard wielen met Shimano SLX-naven en Rodi-velgen hebben geen tubeless velglint en tubeless ventielen zijn ook niet bij de levering inbegrepen – eigenlijk verbazingwekkend met de rest van het detail en een meegeleverde tubeless reparatieset in de onderbuis.
Het resultaat na de eerste 300 kilometer: twee lekke banden op het voorwiel met een enkel Maxxis Exo-karkas. Met het Exo+ karkas is de achterband veel resistenter. Over het algemeen moet de bandenspanning hoog zijn met de standaardwielen om lekke banden te voorkomen. Dit beperkt het verder fatsoenlijke afdalingspotentieel van de Merida One-Forty meer dan enig ander uitrustingsdetail. Absolute tuningtip dus: converteer naar tubeless!
Om het gewicht te verminderen, hebben we de Merida behandeld met de Roval Traverse SL II 240 6B carbon wielen voor 2300 euro een paar absolute luxestukken. Het is natuurlijk geen must: relatief lichte en even goede aluminium wielen zijn verkrijgbaar voor ongeveer een derde van het geld. Naakt weegt de tuningwielset slechts 1611 gram en tubeless bespaart het meer dan 600 gram in vergelijking met de standaarduitrusting.
Meer dan een halve kilo gewichtsverlies in roterende massa je kunt het ineens zien aan de One-Forty. Terwijl de standaard wielset nog onhandig was in het terrein, accelereert de Roval veel sneller en is hij werelden beter geschikt voor de sportieve rijeigenschappen van de all-mountain fully. Zowel op beklimmingen als op afdalingen profiteert het rijgedrag van de Merida van de lichtgewicht tubeless wielset. De banden zorgen nu ook merkbaar voor meer grip omdat de luchtdruk lager kan.
Geoptimaliseerde cockpithoogte op de Merida One-Forty
Met het concept van de agilometergrootte streeft Merida naar een opwindende geometriebenadering. Een dropper post met een instelbare veerweg tot 230 mm en lange reikwijdten moet het L-frame van onze testfiets ondanks een 445 mm korte zitbuis geschikt maken voor langere rijders. In de praktijk werkt dit goed. Met een lengte van 190 centimeter zou onze testpiloot normaal gesproken voor maat XL gaan, maar op de One-Forty past de zitpositie in maat Large zonder problemen.
Wat niet helemaal geschikt is voor lange rijders, is de korte balhoofdbuis van 105 millimeter. Met een stuurstijging van 18 millimeter en een extreem steile zitbuishoek van 79 graden (BIKE-meting) staat er op vlak terrein veel druk op de polsen. Bovendien is de voorkant vrij laag in verhouding tot de andere afmetingen, zelfs tijdens de afdaling. Dit zorgt voor veel druk op het voorwiel, maar ook voor een lager gevoel van veiligheid bij steile afdalingen.
Vanuit de fabriek laat de lengte van de stuurbuis ruimte voor 20 millimeter afstandhouders. Als je hoger wilt gaan, moet je een stuur met meer hoogte of een schuine stuurpen monteren. We kozen voor een Funn Equalizer stuurpen met tien millimeter rise en monteerden ook een carbon stuur van Syntace om nog meer grammen te besparen.
Bij het experimenteren met een andere VorbaU er was een ongevaarlijke val, waardoor het stuur verdraaide. Omdat het onderdeel iets groter was dan de originele stuurpen, liet de crash een kras achter in de bovenbuis. Gelukkig tast dit alleen de verflaag aan en strekt het zich niet uit tot het koolstofmateriaal – vervelend maar onschadelijk.
Om aan persoonlijke voorkeuren te voldoen, werden de contactpunten met de fiets verwisseld met het zadel en de handvatten. Vooral de verandering van het standaard zadel met zwaar stalen frame en gereedschapshouder kwam ook het dieet ten goede.
In totaal heb ik na 1000 kilometer al veel onderdelen van de Merida One-Forty 6000 vervangen. Niet omdat de onderdelen per se defect of slecht waren, maar om het gewicht te verminderen en aan mijn voorkeur voor lange trailtochten te voldoen. Met het hoogwaardige chassis van de One-Forty is het de moeite waard om wat extra geld uit te geven voor tuning – Jan Timmermann, redacteur BIKE-test
Waar komt het gerammel vandaan?
Na slechts 300 kilometer in de duurtest faalde de Merida al een hoog niveau van achtergrondgeluid Negatief. Het frame is voorbeeldig beschermd en het rubber op de liggende achtervork houdt de ketting mooi stil dankzij geïntegreerde lamellen. Toch rammelde de One-Forty onmiskenbaar in de afdaling.
Eén oorzaak werd snel gevonden, maar is nog niet opgelost: de remblokken van de Shimano SLX-remmen met vier zuigers hebben gemakkelijke speling. Hoewel de werking van het remsysteem onberispelijk is, rammelen de remblokken in de remklauw vrolijk weg – een veelvoorkomend probleem bij Shimano-remblokken met koelribben. Het probleem kan echter worden opgelost. We zullen verslag uitbrengen.
Een andere oorzaak voor het vervelende gerammel werd pas duidelijk toen de vele gereedschapsonderdelen werden verwijderd. In de achterwielas bevindt zich een verwijderbare hendel, waarvan de zeshoekige bevestiging het mogelijk maakt de voor- en achterwielen te ontgrendelen. Helaas lijkt er een discrepantie te zijn in de pasvorm en dus rammelt de hendel in de as. Dus: weg ermee! We willen de Fidlock-fles graag behouden, die Merida per fiets bezorgt. Helaas ontwikkelde dit ook een irritant gerammel. We hebben al contact met Fidlock om het probleem op te lossen.
Er zijn maar weinig dingen die me zo op de zenuwen werken bij een dure MTB als constant rammelen. Merida beschermt het carbon frame beter vanuit de fabriek dan de meeste andere fabrikanten. Helaas zijn kleine details nog steeds luid merkbaar. – Jan Timmermann, redacteur BIKE-test
Op de trail: de rijeigenschappen van de Merida One-Forty
Hoewel het tot nu toe vooral ging om de details en het afstelpotentieel van de Merida One-Forty 6000, zou dit tussentijdse resultaat ook moeten laten zien hoe het de all-mountain tot nu toe volledig heeft gedaan in het rijden. De MTB bracht de eerste 1000 kilometer voornamelijk door op de paden van het Beierse Woud. Daar bleek de fiets na de gewichtsvermindering een goede metgezel te zijn voor liederlijke trailtochten.
Op steile beklimmingen werkt de geometriebenadering goed met een supersteile zithoek. De voorkant komt niet eens op het idee om te klimmen en de Merida beweegt zich efficiënt naar de top. Tijdens incidentele uitstapjes naar het wat vlakkere terrein van de Jurakam rond Regensburg werd echter ook de keerzijde van de extreme zithoek duidelijk. Lange, vlakke trappassages laten snel een gevoel van druk op de polsen achter door de zware gewichtsverdeling aan de voorkant. Ondertussen laat de achterste driehoek zich van zijn sportieve kant zien. Hoewel er een lichte schommeling te zien is, is de One-Forty nog steeds een van de efficiënte All Mountains.
Naast de 26.500 meter hoogte is er tijdens de testperiode van vier maanden tot nu toe ongeveer 7500 meter diepte verzameld tijdens bezoeken aan fietsparken en shuttleritten. In de afdaling profiteert de One-Forty van zijn lengte. Het bereik van 502 millimeter (in maat L) strekt de rijder ver over de fiets uit en zorgt voor een veilige rechtuitstabiliteit bij hoge snelheden. Toch zijn de liggende achtervorken met 436 millimeter niet al te lang en houden ze de Merida wendbaar.
De bewegingsvrijheid over de bovenbuis, die mogelijk wordt gemaakt door de korte zitbuis en de lange dropper post, is indrukwekkend. In technisch moeilijke passages, zoals op de routes van de Chilli Enduro Series rond het Geißkopf Bike Park, uit zich dit in veilig rijgedrag. Het speelinstinct van de fiets profiteert ook van de nu iets hogere voorkant. Op de tamelijk tamme paden van het voorste Odenwald kon de Merida keer op keer worden gebruikt om leuke handleidingen te tekenen en sprongen op te nemen.
Stevige all-mountain vering voor lange tochten
Door de beheersbare instelmogelijkheden van zowel de Marzocchi Bomber Z1 verende voorvork evenals de Rockshox Deluxe Select+ schokdemper is de afstelling van de vering aangenaam eenvoudig. Beide reageren nogal strak in de Merida One-Forty 6000 en geven de All Mountain een sportief, maar niet bepaald comfortabel rijgedrag.
Op steil terrein heeft de Z1 echter de neiging om weg te duiken en biedt hij weinig steun. Het bereikt ook eerder de limiet in snelle slagen dan duurdere vorken met demping van hogere kwaliteit. Tot nu toe heeft de Marzocchi een goed, maar niet erg goed beeld opgeleverd.
Een blik op de uitrustingslijst van de Merida One-Forty 6000 van het prijskaartje is in eerste instantie een beetje ontnuchterend. Maar natuurlijk hebben het goed gemaakte carbon frame, de leveringsomvang en de overvloed aan details ook een waarde en moeten ze worden betaald. Al met al past de deal. – Jan Timmermann, redacteur BIKE-test
De achterste driehoek van de Merida One-Forty 6000 heeft ook zijn beperkingen. Op lange paden, zoals die in het Beierse Woud met bijna 1000 meter afdaling in één keer, heeft de kleine luxe schokdemper de neiging om snel op te warmen en gevoeligheid te verliezen. Een klep met een groot volume en een expansievat zou hier uitkomst kunnen bieden.
De kinematica van de One-Forty is ontworpen voor hoge anti-squat waarden, wat de trapefficiëntie verbetert, maar ook resulteert in een merkbare pedaalterugslag bij het afdalen. Over het algemeen is het betaalbare chassis van de Merida One-Forty 6000 beter geschikt voor uitgebreide tochten dan voor radicale, lange afdalingen.