Henri Kiefer is 18 jaar jong en pas gekroond tot wereldkampioen afdaling. De eerste uit Duitsland. We spraken met hem over stijl en prestatiedruk. Over grote stunts, tranen van emotie en zijn elite 2024 seizoen bij de junioren.
FREERIDE: Rollen tranen van emotie als je boven op het podium staat en het volkslied wordt gespeeld?
Henri Kiefer: O ja, de tranen waren goed. Wereldkampioen worden was een groot doel. En daar heb ik nu aan voldaan.
Wat ging er zo goed tijdens je run in Fort William?
Alle. De run was perfect. Het was de beste run die ik ooit heb gehad. Ik maakte een fout aan de bovenkant van het parcours, maar daarna was de run foutloos.
Je hebt al geblunderd aan de top – dat knaagt aan je zelfvertrouwen.
Dergelijke blunders in het begin doden de stroom. Maar fouten maken en blijven aanvallen is wat een goede racer maakt. Bij de wereldbeker in Lenzerheide ging ik na de start bijna in de eerste bocht van de wei liggen, maar daarna ging ik verder alsof er niets met volle concentratie was gebeurd. In Schotland hielp het dat ik in topvorm was op training. Ik was ook de eerste die zich kwalificeerde voor de wereldbekers in Leogang en Lenzerheide – zoiets geeft mijn zelfvertrouwen een boost. In Schotland dacht ik: je kunt wereldkampioen worden.
Dat is verrassend, want je hebt nog geen WK gewonnen.
Daar heb je gelijk. Toch zie ik mezelf altijd als een winnende kandidaat.
Goede houding!
Vertrouwen is belangrijk in het racen. Je kunt niet zonder.
Heb je als junior world cupper al een mental coach?
Nee, maar ik heb Fabien Barel. Het helpt me om door dieptepunten heen te komen, maar dat gebeurt zelden – mentaal ben ik heel sterk.
Hoe helpt Fabien Barel, die naast zijn wereldtitels in 2004 en 2005 ook wereldkampioen bij de junioren werd, je zoals jij?
De man heeft zoveel ervaring. Fabien staat aan de kant van de baan, maakt video’s, geeft me updates over hoe de omstandigheden veranderen en tips over het kiezen van een lijn. Of hij moedigt me aan, motiveert, inspireert. Fabien is een grote hulp.
Velen hebben uw naam nog maar net gehoord.
Zo’n titel tekent natuurlijk. Beter dan dit wordt het niet: Wereldkampioen! Vooral omdat ik de eerste ben die een wereldtitel voor Duitsland wint. Dat is het moment waarop de Duitse scene opgewonden raakt.
Vliegt het WK voor junioren onder de radar?
Niet helemaal onder de radar, maar we krijgen een stuk minder aandacht dan de eliteklasse – logisch. Maar nu worden onze races ook live uitgezonden. Dit is een grote stap voorwaarts – de nieuwe WK-organisatie heeft één voordeel.
Merk je als wereldkampioen als je door de paddock loopt dat het respect is toegenomen?
Voor sommige profs wel, voor sommigen niet. Loic Bruni praat met me, Bernard Kerr kent me nog steeds niet.
Bernard Kerr, de koning van de harde lijn. Zou de Red Bull Hardline je aanspreken?Nee – veel te veel risico, te grote sprongen, te schaamteloos!
Ben je geïnteresseerd in freeriden?
Ik kijk bijvoorbeeld graag naar de Fest Series webbewerkingen. Ik heb echter geen drang om zoiets zelf te doen. Een beetje styling op een jumpline: ja. Gekke freeride stunts: Nah!
Vroeger reed je BMX. Trucs moeten bij je passen, toch?
Ik ken de basis. Dus: 360s, barspin of kleine dingen zoals tire-grab of nac-nac. Vroeger reed ik veel in de kom met mijn broer Luis – zonder remmen. Ik heb daar veel geleerd en een fietsgevoel gekregen dat me nu helpt bij het downhillen.
Hoe belangrijk is stijl voor jou?
Iedereen wil er goed uitzien op de fiets. Kade Edwards heeft een coole stijl, net als Jackson Goldstone. Het is de zekere losheid die er casual en stijlvol uitziet.
Hoe krijg ik meer stijl?
Probeer veel! Neem een andere afslag, trek de helling op en kies lijnen die je normaal niet zou nemen. Spring opzij of verder dan normaal, sleep een handleiding door hobbels. Dat helpt!
Is het opgevallen dat Brage Vestavik de Jah-drop sprong?
Heb ik gedaan. Wat een impact en wat een geluid toen het opkwam. Indrukwekkend, maar deze land-of-doodcijfers zijn helemaal niet mijn ding. Zo vind ik de montage van Kade Edwards en Semenuk veel mooier: speels en met schaamteloze steez.
Het is ook ruig op de afdaling, ik denk aan de valpartij van Thibaut Dapréla in Loudenvielle. Hoe bescherm je jezelf hiertegen?
Met krachttraining. Spieren zijn goede beschermers. En ik ben mijn mobiliteit aan het finetunen. Dat is alles wat je kunt doen.
Jackson Goldstone ziet er nogal licht uit. Je vraagt je af hoe hij zijn stuur zo goed kan vasthouden en zelfs de hardline kan winnen. Uw verklaring?
Ja, dat is geweldig. Mijn uitleg: Jackson rijdt zo soepel dat hij veel minder kracht en energie nodig heeft. Jackson is het tegenovergestelde van Dapréla.
Kun jij een Duitse Jackson Goldstone worden?
Ik zou zeggen van wel. Ik denk dat ik het in me heb om een topskiër te worden (lacht).
Druk op! Want volgend jaar race je in de eliteklasse.
Je zei dat ik in mijn eerste elitejaar een wereldbeker kon winnen? Misschien niet, maar ik zie mezelf wel in de top 20 of top 15.
Jordan Williams is daarin geslaagd.
Een grof ding! Daar kun je echt van dromen.
Fabio Wibmer maakt ook deel uit van het Canyon-team. Heb je Fabio al ontmoet?
Ja, op een gezamenlijke videoshoot voor Canyon. Fabio is een ultra aardige kerel. Maar hij doet natuurlijk heel andere dingen – het is een andere wereld.