Ervaar de westkust van Sardinië op de fiets, camper en familie

Kinderen willen naar de zee, ouders ook – maar we willen ook graag wat cultuur, sport en recreatie weg van toeristische hotspots. Wat veel gezinnen in lange discussies bespreken, lossen we vrij pragmatisch op. We pakken de e-bikes en aanhanger in op de camper, vullen de opslagruimte met strandspeelgoed en gaan op weg naar een kuststreek of eiland in Zuid-Europa.

Deze keer valt onze keuze op Sardinië. Veel fietstouroperators hebben het op een na grootste eiland in de Middellandse Zee in hun portfolio en bieden meerdaagse, georganiseerde groeps- of individuele tochten van plaats tot plaats.

Aangezien onze camper echter als uitvalsbasis dient, zijn we op zoek naar mooie locatietochten die we met onze dochter op de volger kunnen rijden. Nadat de overtocht met de veerboot is geboekt, hebben we nog drie maanden voor gedetailleerd onderzoek in topografische kaarten, reisgidsen en op Google Earth. We werken vijf tours uit die we goed verspreid willen aanpakken tijdens onze geplande route aan de noord- en westkant.

3000 jaar lang werden de Sardijnen bepaald door anderen. Het eiland werd binnengevallen, belegerd, veroverd en geannexeerd. Maar de inwoners zijn altijd in opstand gekomen en in opstand gekomen tegen de buitenlandse heersers. Pas in 1948 kreeg Sardinië een speciale status als autonome regio van Italië. De Sardijnen, die zo trots maar ontspannen zijn vanwege hun geschiedenis, vechten vandaag de dag nog steeds: tegen een moderne vorm van belegering – de structurele excessen van het toerisme.

In 1989 nam het regionale parlement een wet aan om de uitbreiding van het toerisme te beteugelen. Waar elders bedkastelen en recreatievoorzieningen het uitzicht op de zee blokkeren, zijn er op Sardinië nog steeds kilometers eenzame stukken kustlijn. Alleen de vele indrukwekkende Saraceense torens, strategisch gebouwd aan de kusten, springen overal in het oog.

De mooie, maar toeristisch ontwikkelde Costa Smeralda in het noordoosten laten we op de eerste dag van onze vakantie achter ons. Om te acclimatiseren, plaatsen we onze stacaravan in een panoramische positie boven de zee op de camping van het Centro Vacanze Isuledda in de kleine Golfo di Arzachena.

Al de eerste tour die we starten bij Isuledda voldoet aan al onze verwachtingen van fietsen op Sardinië: ontspannen bezoeken aan de nuraghi Albucciu en La Prisgiona bij Arzachena, Sardijnse lekkernijen in een kleine ristoro tijdens de lunch, een panoramische rit door de granieten rotsen van Gallura met uitzicht op het eiland Maddalena en naar Corsica. Aan het einde van onze tocht fietsen we langs kleine zanderige baaien voor helder, azuurblauw water.

De mooie steegjes van het oude centrum van Alghero nodigen u uit om te wandelen. De ene of de andere souvenirwinkel wordt ons te veel en we zijn de eerste gasten in het Ristorante Miques de Mirall aan de historische stadsmuur, waar naast Sardijnse gerechten Catalaanse specialiteiten worden geserveerd. Het Catalaanse dialect van de inwoners van de stad komt voort uit het feit dat de stad, die aan de westkust ligt, lange tijd door Aragon werd geregeerd en bewoond. De brede stadsmuur wordt een avondpromenade, de lokale bevolking mengt zich met toeristen en geliefden; De romantische zonsondergangen zijn legendarisch.

Ten noorden van Alghero, op een voorgebergte, ligt het natuurreservaat Porto Conte en het beschermde zeegebied Capo Caccia. Over zandpaden banen we ons een weg met de e-bikes door dennenbossen naar enkele van de vele uitzichtpunten op de kliffen. Opnieuw op asfalt, maar met een even mooi uitzicht, neemt het tweede deel van de tour ons mee langs de natuurlijke haven van Porto Conte naar het zuidelijkste punt van de landtong, Capo Caccia.

In de middaghitte klimmen we spectaculair 654 trappen uitgehouwen in de kliffen naar beneden naar de Grotta di Nettuno. Het is een van de mooiste druipsteengrotten in de Middellandse Zee. Ondanks een rondleiding door de grot, die het hele jaar door tien graden koel is, ben je helemaal bezweet na de herklim over de Escala del Cabriol. Gelukkig wachten ons op de terugweg fantastische baaien.

>> Overigens wonen de meeste honderdjarigen van Europa in de Sardijnse bergdorpen. De Universiteit van Sassari ontdekte dat degenen die hard werken, dun, tevreden en religieus zijn. Dus minstens drie van de argumenten spreken voor uitgebreide fietstochten over het eiland.

Hoewel eilandbewoners, zijn de Sardijnen geen zeelieden, maar boeren en herders. Omdat er “niets goeds over het water kwam”, vestigden de bewoners zich landinwaarts. Na een paar dagen op het strand willen we ook de bergen verkennen en op weg gaan naar een uniek natuurgebied. Als een tafelberg steekt de Giara di Gesturi boven het landschap van de Marmilla uit. Na een steile klim fietsen we over het onbewoonde basaltplateau door kurkeikenbossen en observeren we de kleine wilde paarden die grazen op de moerassen genaamd “Pauli”.

Nadat ’s werelds enige paardenras Is Quadeddus bijna met uitsterven werd bedreigd, werden de eigenaren van de paarden – boeren uit de omliggende dorpen – financieel ondersteund. Later kocht het reservaat de kuddes, die sindsdien zijn teruggegroeid tot 600 dieren.

Na het vertrek van het plateau bezoeken we de Nuraghe Su Nuraxi. Het grootste onbedekte nuraghic-complex op het eiland staat sinds 1997 op de werelderfgoedlijst van UNESCO. Via smalle gangen over steile trappen komen bezoekers in het interieur van het fort. Wat bij sommige mensen claustrofobie kan veroorzaken, ervaart onze dochter als een grappig avontuur.

De hoogste duinen van Europa en de fijne zandstranden van de Costa Verde, die zijn naam ontleent aan de kleur van de lokale zee, zijn beroemd. Minder bekend is dat vanaf het midden van de 19e eeuw op veel plaatsen aan de wilde westkust onder onmenselijke omstandigheden zink, lood en zilver werden gewonnen. De eerste algemene staking van Italië werd immers uitgeroepen in de kustplaats Buggerru. In het midden van het duinlandschap aan de monding van de kleine Rio Piscinas, het meest afgelegen hotel van Sardinië, evenals twee strandhutten, die in de zomer voor veel zwemmers zorgen, zijn alleen via hellingen te bereiken.

In de herfst verdwalen hier slechts enkele vakantiegangers. Een groep Fransen gebruikt de zandpaden als speeltuin voor hun terreinwagens. We beginnen met onze tweewielers aan een uitgebreide rondreis over het mijndorp Ingurtosu en rijden over hobbelige wegen – langs mijnruïnes en puinhopen – naar het centrum van de voormalige mijnindustrie in Montevecchio. De morbide charme geeft een idee van hoe de mijnbouw de regio een eeuw lang heeft gevormd.

Na een lange afdaling komen we de Fransen in de laatste kilometers weer tegen, en bij een beekje moeten we onze tocht even onderbreken omdat een grote filmploeg een scène aan het opnemen is. Het ‘Wilde Westen’ van Sardinië is toch niet zo eenzaam.

Als u met de auto of camper komt, heeft u de keuze tussen verschillende veerhavens in Italië en het zuiden van Frankrijk. De snelste manier om Duitsland te bereiken is de havens van Genua en Livorno op de iItaliaanse Rivièra. Verschillende veerbootmaatschappijen bieden overtochten naar de Sardijnse havens van Olbia, Golfo Aranci, Porto Torres, Arbatax en Cagliari. Het is aan te raden om vroeg te boeken.

We reisden comfortabel met Corsica Ferries – Sardinië Ferries
(www.corsica-ferries.de)

Fooi: Boek een nachtreis! Je verliest geen dag vakantie en hebt een lange eerste dag op het eiland om voor het eerst een mooie locatie te vinden.

Je kunt een goede indruk krijgen van de Nuraghe cultuur door een bezoek te brengen aan de Nuraghe La Prisgiona bij Arzachena en de Nuraghe Su Nuraxi bij Barumini; de oude binnenstad van Alghero, met zijn imposante wallen en historische straten; Costa Verde met de duinlandschappen bij Torre dei Corsari en Piscinas; de wilde paarden op de Giara di Gesturi.

Van eenvoudige tot luxe campings, Sardinië heeft het allemaal. Daarnaast vind je er veel mooi gelegen staanplaatsen waar je tegen een kleine vergoeding kunt overnachten. Meestal met douche, toilet en vers water. Sommige van deze plaatsen liggen direct aan droomstranden of baaien. Vooral mooi: in Buggeru, Cala Domestica en in de baai van het verlaten mijndorp Masua. Reizigers zonder camper vinden accommodatie in alle prijsklassen buiten het hoogseizoen.

De beste maanden voor actieve vakanties zijn april tot juni en oktober. Met schoolgaande kinderen, Pasen, Pinksteren en herfstvakantie.

Juli en augustus zijn te warm om te fietsen. In april en oktober zijn sommige accommodaties en campings echter gesloten.

>> Sardinië Mobile Touring Hoogtepunten – onderweg op de mooiste routes, www.rau-verlag.de, 18,90 euro.

>> Baedeker Sardinië, incl. wegenkaart 1:200.000, www.baedeker.com, 22,99 euro.

>> park4nacht, gratis app voor het vinden van geschikte plaatsen om te verblijven met de camper.

De betaalde versie voor een maandabonnement van 1,99 euro of een jaarabonnement van 9,99 euro is ook offline te gebruiken.

Een ontspannen tour door de stad Arzachena met een bezoek aan de nuraghi Albucciu en La Prisgiona en het graf van de reuzen Coddu Vecchiu, evenals een reis langs de Golfo di Arzachena met zwemmogelijkheden op kleine stranden.

Op hellingen naar de droombaaien bij de Torre del Porticciolo en een mooie rit naar de vuurtoren van Capo Caccia met afdaling over 654 rotstrappen naar de Grotta di Nettuno.

Kurkeikenbossen, rotsrozen, waterpoelen en wilde paarden – rondreis over het Giara di Gesturi-plateau en bezoek aan de indrukwekkende Nuraghe di Barumini Su Nuraxi.

Indrukwekkende lus van de duinen bij Piscinas aan de wilde Costa Verde naar de verlaten mijnnederzettingen van Ingurtosu en Montevecchio.

Eenzame lus over asfalt en grind naar kleine baaien op het schiereiland Sant’Antioco.