E-bikes tot 20 kilo: 9 lichtgewicht pedelecs in vergelijking

Sommige elektrische e-bikes kunnen alles – behalve gedragen worden. 28 kilo zonder handvat is niet voor de keldertrap. Het gewicht dat de laatste jaren naar boven wordt gestreefd, zit in de systeemuitrusting – SUV’s nemen nu graag een batterij van 750 wattuur mee en dus zo’n 4,4 kilogram mee, plus de motor. Vaak tillen high-lift verende vorken en uitgebreide geveerde zadelpennen de waarden verder omhoog. Het is maar goed dat er steeds meer vertegenwoordigers van de tegentrend opduiken: fietsen met Light Power Assist-systemen zoals de Fazua Ride 60 in onze Riese & Müller UBN wegen vier kilogram inclusief de 430 Wh-accu. Dat betekent dat totaalgewichten vanaf zo’n 17 kilo – zonder weg- en comfortuitrusting – ook mogelijk zijn, maar ook minder.

De meeste lichtgewicht e-bikes wegen ongeveer 19 kilogram. Ook geen plezier, je moet een paar stappen overwinnen, maar het werkt. En de praktische bediening van de wielen overtuigt sowieso. Als je overstapt van een volledig uitgeruste touring e-bike naar een Light Assist fiets, voel je direct het verschil tijdens het rijden – de lichtheid van het zijn. Vanuit dit oogpunt openen deze fietsen nieuwe mogelijkheden. De gewichtsbesparing gaat in eerste instantie ten koste van het motorvermogen en vooral de batterijcapaciteit: batterijen met 250 tot 430 wattuur zijn vertegenwoordigd in de test en de motoren leveren tot 60 Newtonmeter koppel.

Te weinig? Nee. Voor velen is e-biken nog authentieker – maar je moet een onderscheid maken: sommige achtermotoren, zoals de Mahle x35+ in de Stevens, hebben geen koppelsensor. Ze reageren dus pas na een goede draai van de slinger, maar maken het mogelijk om met minimale inspanning langs de 25-snelheidslimiet te rollen – dat laatste geldt ook voor de stadscruisers Cowboy of Ampler, die echter nog steeds binnen de eerste pedaalomwenteling starten dankzij zo’n bestaande sensor.

De middenmotoren in lichtgewicht e-bikes zoals de Canyon, Maxx of Simplon bieden nog meer gevoelige ondersteuning over het volledige bereik en belonen vaak een snellere cadans, in tegenstelling tot veel full-power e-bikes voor dagelijks toeren. Bestuurders die de neiging hebben om sportief georiënteerd te zijn, hebben eigenlijk vaak meer plezier met de middenmotor uit het lichte assistentiesegment dan met de klassieke, grote motortypes.

We hebben twee Fazua-aandrijvingen, een Specialized en een TQ-middenmotor in vergelijking, die indruk op ons maakten qua harmonie en soms ook trekken. Alle testfietsen hebben geïntegreerde batterijen, maar sommige kunnen niet door de gebruiker worden verwijderd om op te laden. Dankzij het lagere gewicht is dit niet meer zo erg als bij pedelecs van 30 kilo, maar het moet duidelijk zijn dat de parkeerplaats dan een stopcontact moet hebben.

Overigens: We hadden graag een lichtgewicht e-bike met de nieuwe Bosch Performance SX middenmotor getest. Hij is ook licht en vrij sterk in het hogere snelheidsbereik, maar de bijbehorende fabrikanten hebben vanwege planningsredenen nog geen testfiets kunnen bijdragen. Er is geen klassiek cockpitdisplay op een wielAy. Vaak zit er een paneel met een LED-display op de bovenbuis, maar af en toe, zoals bij Ampler, worden het laadniveau en het ondersteuningsniveau en enkele andere dingen daar ook getoond via een klein display. De cowboy ziet zelfs helemaal af van een display en communiceert alleen met de bestuurder via de mobiele telefoon. Door de batterij te verwijderen en te plaatsen, kunt u echter nog steeds ondersteuning starten als de smartphone ontbreekt.

Laag gewicht, gemakkelijke bediening en enige geschiktheid voor bagage maken niet alleen stadsforenzen en dagelijkse chauffeurs, maar ook excursiegangers blij. Er zijn echter meestal beperkingen in termen van systeemgewicht en draagbelasting. De andere oriëntatie van de Light Assist e-bikes in de test: city cruisers. Ze zijn eenvoudig te bedienen, bieden een rechtopstaande zitpositie en zijn onderhoudsarm dankzij de riemaandrijving en het ontbreken van onderhoudsintensieve ophangingselementen. En tot slot zijn er de hybride vormen die wij ook vertegenwoordigen: zeer sportieve weight optimizers die zijn ontworpen voor rijplezier in de stad of op de kleine trainingsronde, misschien ook met tassen. Een andere, extra manier om gewicht te besparen: gebruik koolstof in plaats van aluminium. De canyon racer, de Storck fun bike en de toerfiets van Simplon gaan deze kant op met zeer mooi vormgegeven carbon materiaal.

Comfort valt ook af en toe ten prooi aan het dieet, al was het maar omdat verende vorken veel druk op de weegschaal zetten. Het carbon frame en de vorkfractie hebben hier een voordeel door het dempende materiaal. Brede banden of, zoals bij de Specialized, lichtgewicht geïntegreerde ophangingselementen kunnen echter op zijn minst de kuilen van het dagelijks leven draaglijk maken – de Cowboy is in dit opzicht baanbrekend. Met het extreem torsiestijve aluminium frame van Riese & Müller wenste men eigenlijk iets meer demping – maar ook hier kunnen bredere banden helpen. De klassieke derailleur is momenteel ook goed voor het merendeel van de aandrijvingen op dit gebied, zij het consequent in versies met een eenvoudig kettingblad. De meeste chauffeurs zijn eraan gewend.

Helaas laat de harmonie tussen motor en derailleur veel te wensen over: hogere slijtage van middenmotoren en niet zelden een al te duidelijke schakelscheur tasten vaak de rijcultuur aan, zelfs als de nauwkeurigheid van de schakelbewerkingen niet ontbreekt. De ontwikkelingsafdelingen van de onderdelenfabrikanten zijn nog steeds in trek. Waar een riemaandrijving en een trapasversnelling zijn gemonteerd, werkt dit veel beter, fenomenaal goed trouwens, bij de Stevens met de Pinion negenversnellingsbak.

In de test behandelden we de lichtgewicht e-bikes als klassieke organische fietsen, afgezien van hun motoreigenschappen: veiligheid, handling, bouwkwaliteit en alle attributen spelen een grote rol. Qua prijs liggen ze vaak iets onder de klassieke, volledig uitgeruste touring e-bikes. De Ampler Juna kan goedkoop worden genoemd ondanks het gebrek aan versnellingen, terwijl fabrikanten zoals Simplon of Maxx, beide met individueel configureerbare modellen, de bovengrens van het assortiment vertegenwoordigen – maar ook een overeenkomstig hoog niveau van prestaties en kwaliteit bieden. Het is nog onduidelijk hoe het Light Assist-segment in de toekomst in de fietswereld zal passen.

In de MTB-sector is er al een eigen gedefinieerde klasse met een speciaal toepassingsgebied. Het e-grindsegment zou ook het Light-Assist motoren Binnenkort meester. In ieder geval geldt het volgende voor tourers en dagelijkse forenzen en incidentele excursiegangers: Als je zonder krachtige motoren en fantastische actieradius kunt, brengt deze e-bike-klasse je dichter bij “normaal” fietsen met zijn zorgeloze rijgedrag. En zonder de flow te verliezen die we zo waarderen op een e-bike. Proberen!

* Het feit dat de twee pure city-modellen iets slechter presteren dan de rest is voornamelijk te wijten aan de downgrade in ergonomie en praktijk (bijv.: Cowboy biedt slechts één maat, Ampler slechts twee, beide middelste staan blok bij het manoeuvreren).

** De niet-verwijderbare batterij heeft de anders eersteklas Simplon Silkcarbon de enige eerste plaats gekost.

Het was niet mogelijk om in de praktijktest een nauwkeurig gedefinieerde bereikspecificatie te geven, omdat een groot aantal factoren zoals technologie, terrein en weer, evenals de kenmerken van de bestuurder het resultaat beïnvloeden. Veel van de fietsen zijn gericht op motorrijders die graag zelf een grote hoeveelheid vermogen bijdragen. We hebben daarom de actieradius in de respectievelijke gebruikerspraktijk van de fietsen vastgelegd, in sommige gevallen geëxtrapoleerd en minimale afstanden gegeven met gemiddelde of hoogste ondersteuning voor oriëntatie. We waren op pad met sportgerichte fietsen met wat hogere cadansen, op typische stadsfietsen met minder initiatief en snelheid. Bijna al onze Light Assist-fietsen kunnen op het vlakke van ontspannen tot goed worden gereden, zelfs zonder hulp. Fietsen met versnellingen hebben een voordeel. En als u langere tochten plant: er zijn range extenders voor meer bereik naast de in het midden gemonteerde motoren.

Connectiviteit is een vanzelfsprekendheid, maar de smartphone-apps die door alle motorfabrikanten worden aangeboden, verschillen aanzienlijk. Naast individualisering van de motoreigenschappen biedt Mahle (Stevens) ook het opnemen van ritten op sociale sportnetwerken zoals Strava. Cowboy heeft Google Maps als partner voor navigatie. Het is vervelend dat je meestal een compleet profiel moet aanmaken en gegevens moet vrijgeven om de app met vaak veel andere opties te kunnen gebruiken. Verzekering, onderhoudsabonnement, tracking – als u zich aanmeldt, kunt u vele andere services boeken, afhankelijk van de fabrikant en investering. De werking van de apps spreekt niet altijd voor zich. We vonden de duidelijkste en eenvoudigste de Specialized-app.