Bergpassen met de gravelbike: De 3 mooiste pastochten rond de Eiger

Wat heeft de eerste klimmer van de Eiger North Face te maken met de moderne gravelbike? Op weg naar de grote toppen van de Alpen en de wereld in 1938 stapte klimpionier Anderl Heckmair regelmatig op de fiets. Zoals alle bergzwervers in die tijd had hij een tekort aan geld. De rit over de gravelpassen was de goedkoopste manier om op de bestemming te komen. Tegenwoordig zijn de meeste van deze bergroutes verhard. Perfect voor racefietsen – eigenlijk. Ware het niet voor de tinnen zuilen die in de zomer over de mooiste Alpenpassen rollen.

Tour voor gravelbikes: hoogalpine en geen auto’s

Maar ze bestaan nog steeds, de alpenhutten onder de passen, die vrijwel vrij zijn van gemotoriseerd verkeer. Een van deze routes voor gravelbikes leidt direct langs de voet van de legendarische Eiger North Face. Slang na slangachtig slingert de weg boven het station van Grindelwald zich een weg omhoog richting Kleine Scheidegg. Voor mijn metgezellen Andrea en Patrizia is het de eerste gravelbiketocht ooit. De twee hebben al talloze Alpenbergen doorkruist met de mountainbike in hun benen, evenals tal van passen op hun racefietsen. Gravelbiken in het hooggebergte – kan dat wel?

Vanaf de Kleine Scheidegg zijn zelfs de bergbeklimmers in de Eiger North Face te zien.Foto: Christian Penning

Vanaf de Kleine Scheidegg zijn zelfs de bergbeklimmers in de Eiger North Face te zien.

Machtig. Donker. Dreigend. Zo torent de noordwand van de Eiger als achtergrond uit boven de alpenweiden rond Grindelwald. Als je je hoofd optilt, zit je meteen midden in de drama’s en heroïsche verhalen. Meer dan 70 mensen hebben hun leven verloren tijdens de beklimming in de afgelopen 100 jaar. Daarom wordt het ook wel de “muur van moord” genoemd. Het landschap heeft iets heel moois. Mooie houten chalets worden afgewisseld met rustieke bergboerderijen. Het rinkelen van koebellen begeleidt het meditatieve geklungel op de autovrije route. Kitscherig mooi.

We hebben deze 3 graveletappes geselecteerd:

(Klik hier om naar de routebeschrijvingen te gaan)

In de palanquin naar de pas – het zou leuk zijn!

Na ongeveer tweederde van de 1125 hoogtemeters tot aan Kleine Scheidegg is het tijd om aan de slag te gaan. Boven de boomgrens eindigt het asfalt. Het grindoppervlak en de steile hellingen – ver boven het gemiddelde stijgingspercentage van 12,7 procent op het 8,8 kilometer lange traject – vereisen kracht en concentratie. De polsslag bonkt. De adem hapt naar adem. Blijf lekker in het zadel zitten en trap gelijkmatig zodat het achterwiel niet gaat draaien. Patrizia loopt op Pantani-wijze weg. Bij Alp Bistglen nadert de concurrentie van achteren. Met zoemende motoren komen twee e-bikers gemakkelijk voorbij. Ik benijd ze. Alleen de welgestelde dames en heren die rond 1900 in palanquins naar het Grandhotel Bellevue op de top van de pas werden gedragen, waren nog comfortabeler. In gedachten zwaai ik met frisse lucht met de ventilator naar mezelf. Het is warm. De dorst groeit. “Fles leeg”, meldt Andrea als Kleine Scheidegg op 2061 meter hoogte wordt bereikt. Tijd om je vocht- en koolhydraatvoorraden aan te vullen in een van de bergrestaurants.

Lees ook:   E-bikes tot 20 kilo: De Ampler Juna in de test
Voor Patrizia en Andreas is het de eerste gravelbike tour ooit.Foto: Christian Penning

Voor Patrizia en Andreas is het de eerste gravelbike tour ooit.

Op piekmomenten is er op Kleine Scheidegg een drukte tussen het Grandhotel en het treinstation Jungfrau, net als in het metrostation Stachus in München. Gewapend met telescopen zoomden toeschouwers 90 jaar geleden vanaf de terrassen van het hotel naar de noordwand van de Eiger om de eerste beklimmingspogingen met griezelige tintelingen te bekijken. Andrea en Patricia willen ook nog dichter bij het zogenaamd eeuwige ijs komen dat deze zomer als gelato smelt in de straatcafés van Grindelwald. Een korte omweg leidt 100 meter verder bergopwaarts naar het stuwmeer bij Fallboden. Keer op keer is het gedonder van instortende ijstorens te horen van de gletsjerbreuken van de Eigergletsjer.

Moeilijke beslissing op de Wengernalp

Het wordt ook avontuurlijk in de afdaling naar Wengen. “Links of rechts?” Op een kruising van de grindweg op de Wengernalp leiden twee routes naar het bergdorp Wengen. “Juist!” besluit Andrea. Na een paar haarspeldbochten wordt het pad steiler en smaller, een ruw, hobbelig karrenspoor. De vingers verkrampen de remhendels bij het proberen te bedienen van het vergrendelende, slippende wiel om niet bergafwaarts te schieten zonder remmen.

De afdaling van Wengen naar Lauterbrunnen is zwaar.Foto: Christian Penning

De afdaling van Wengen naar Lauterbrunnen is zwaar.

Geen wonder: in de winter voert de Lauberhorn downhill skirace langs deze bergflanken. De bestuurders rijden met snelheden tot 160 km/u. Aan de andere kant beweeg ik met een slakkengangetje. Toch slaak ik een zucht van verlichting als het pad eindelijk afvlakt. De remmen roken. Het is de hoogste tijd om ze een pauze te gunnen. Een blik op de kaart laat zien dat de officiële, zeker minder steile route zou zijn om linksboven af te takken. Nou, alles ging goed. “Een beetje avontuur is een must”, zegt Andrea met een grijns. Na de afdaling zijn uithoudingsvermogen kwaliteiten in trek. Het is een goede 800 meter bergopwaarts van Lauterbrunnen naar Mürren. Het is maar goed dat er een alternatief is. Met de gondellift van Lauterbrunnen naar Grütschalp kan het strakke bergklassement worden teruggebracht tot zo’n 400 tamme hoogtemeters

Graveltour Mürren: Fietsen in de James Bond-filmset

Als de zon de volgende ochtend over de rotsachtige bergkammen van de Eiger en Silberhorn duwt, zitten we al weer in het zadel. Wilde achtervolgingen in de James Bond-thriller “On Her Majesty’s Secret Service” maakten Mürren wereldberoemd aan het einde van de jaren 1960. Het adrenalineniveau schiet ook omhoog op het laatste deel van onze afdaling in het Lauterbrunnental. Na een vloeiende, golvende padpassage door het bergbos, duwt een steile passage remmen en fietsers tot het uiterste. Een grotere remschijf en vierzuigerremmen à la mountainbike zou nu niet verkeerd zijn. Voor een korte afstand is duwen aan de orde van de dag – better safe than sorry. Vergeleken met de activiteiten van andere atleten is onze low-level vlucht op de fiets nog steeds ongevaarlijk. De enkele honderden meters hoge rotswanden van het Lauterbrunnental zijn een walhalla voor basejumpers.

Lees ook:   Rocky Mountain Solo C70 & A50: Gravelbikes in de test - de dubbele solo
De paden langs de Brienzersee zijn ontspannend.Foto: Christian Penning

De paden langs de Brienzersee zijn ontspannend.

Het tweede deel van de etappe langs de noordkant van het meer van Brienz is veel tammer. Wat een contrast! Tijdens de gematigde ups en downs wisselen bospassages en alpenweiden elkaar af met uitzicht op de turquoise overstromingen. Paarden grazen in paddocks. De zon komt uit de lucht vallen. De langverwachte verfrissing wacht op u aan de Brienzersee. Dus stap van je fiets en ontspan met een ijsje aan de oever.

Käsweggli in plaats van energierepen

Genoeg gedroomd. De volgende ochtend voert de slotbergetappe van Meiringen terug naar het hooggebergte. In de beklimming van de Große Scheidegg zijn er maar liefst 1.400 hoogtemeters in één keer. Een lange, dubbele “Tüü tata, … tüü tata!” klinkt het van achteren bij de Breitboden-Alp. Het bord om plaats te maken in de smalle straat. Andrea ontdekt een paar berghutten een paar meter verderop. “We slaan kaas in voor een snack”, roept Patrizia uit. Melkboer Franz Winterberger loopt naar een zongebruinde houten hut gebouwd op palen. Ze beschermen de waardevolle inventaris tegen muizen. “Kom op, ik zal je iets laten zien”, zegt hij. In het opvallend koele interieur van de hut liggen tientallen enorme wielen kaas opgeslagen. Franz legt liefdevol uit hoe hij ze tijdens hun rijpingsproces meerdere keren per week draait en wrijft om ze tegen schimmels te beschermen. Met veel bergkaas in je fietstassen is het op naar de laatste 500 meter van de pas, die tot 15 procent steil is. De koninginnenrit van de Ronde van Zwitserland heeft al meerdere keren naar de Große Scheidegg geleid.

Voorzieningen voor pauzes zijn vers verkrijgbaar in de kaaskelder van de alp.Foto: Christian Penning

Voorzieningen voor pauzes zijn vers verkrijgbaar in de kaaskelder van de alp.

In tegenstelling tot de profs maken wij een stop bovenaan de pas. Het zou zonde zijn om je meteen in de kronkelige afdaling naar Grindelwald te storten. Naast Kleine Scheidegg is de overtocht ongetwijfeld een van de mooiste panoramische plekjes op de tocht. Patrizia en Andrea hebben zich comfortabel gemaakt naast hun fietsen op de bergweide. De Weggli, die Patrizia ’s ochtends bij de bakker kocht, is belegd met dikke plakken kaas. “Beter dan welke energiereep dan ook”, zegt Andrea. “Het is jammer dat onze tour nu al ten einde loopt.” Het kijkt uit op de rotswanden van de Wetterhorn en Eiger. “Het wordt moeilijk om nog een stap verder te gaan op mijn eerste graveltour”, voegt ze er kauwend aan toe. “Wat het meest indruk op me maakt, is de veelzijdigheid van de route: het prachtige gletsjerlandschap, de smalle kloven, de stropdasbossen, de omweg naar het meer, … ” – “… en om drie dagen onderweg te zijn met bijna geen autoverkeer”, voegt Patrizia toe. Kortom: een moordtocht in de ban van de moordmuur.

De Eiger North Face stijgt 1800 meter boven de laatste serpentines naar Kleine Scheidegg de lucht in - tot bijna 4000 meter.Foto: Christian Penning

De Eiger North Face stijgt 1800 meter boven de laatste serpentines naar Kleine Scheidegg de lucht in – tot bijna 4000 meter.

Info 3-daagse graveltour langs de noordwand van de Eiger

Reis

Het openbaar vervoer netwerk in Zwitserland is goed ontwikkeld. Van Zürich met de trein naar Grindelwald ca. 2,5 uur. Informatie is verkrijgbaar bij de Zwitserse federale spoorwegen SBB.

Met de auto via Stuttgart: A81 Singen – Schaffhausen – A1 Zürich – A4 Baar – verder als route München

Accommodaties

Tal van hotels en pensions zijn te vinden in alle steden langs de route.

  • Jungfrau Region Tourismus AG, Tel. 0041/33 521 4343
  • Grindelwald Tourismus AG, Tel. 0041/33 854 1212

Fiets service

  • Bikebox Grindelwald en Interlaken, verhuur en reparatie, telefoon 0041/33 343 3818
  • Riem Fiets in Matten bij Interlaken, telefoon 0041/33 823 6960.

Eten & Drinken

In het Velo Café kun je niet alleen genieten van heerlijke Italiaanse espresso en cappuccino. De energievoorraden kunnen ook worden aangevuld met veganistische en vegetarische lekkernijen op de stijlvolle locatie. Een verplichte stop.

Klaar: Drie dagen rond de Eiger North Face - de gravelbikers verdienen een pauze in Café Velo.Foto: Christian Penning

Klaar: Drie dagen rond de Eiger North Face – de gravelbikers verdienen een pauze in Café Velo.

De routes rond de Eiger

De rondrit leidt vanaf de voet van de legendarische gletsjermassieven van de Eiger, Mönch en Jungfrau meestal over autovrije grindpaden en bergwegen naar het meer van Brienz en terug. Op de eerste twee etappes wachten je een paar lastige, steile passages in de afdalingen. Als alternatief voor de voorwaardelijk veeleisende eerste etappe met 2.100 meter hoogte is een onschadelijk gemaakte variant met 1200 meter hoogte mogelijk – maar zonder het hoogtepunt van de Kleine Scheidegg.

Fase 1: Kleine Scheidegg, verder via Wengen naar Mürren

35 kilometer, 2100 meter bergop, 1500 meter bergafwaarts

Zonder lange warming-up gaat het meteen de volle bak in: 1100 meter hoogte per keer naar Kleine Scheidegg. Eerst over een klein asfaltweggetje, daarna over grind. De Kleine Scheidegg is de panoramische plek met een fantastisch uitzicht op de Eiger en Jungfrau. Vervolg de fietsroute nr. 1 via Wengen naar het Lauterbrunnental. Deels steile afdalingen, degelijke rijtechniek en goede remmen zijn essentieel. Van Lauterbrunnen over de fietsroute 450 naar Mittelberg en vandaar over asfalt naar Mürren. Alternatief (ca. 400 meter minder hoogte): van Lauterbrunnen met de gondellift naar Grütschalp en over grindpaden naar Mürren.

Alternatieve route zonder Kleine Scheidegg: 28 kilometer, 1200 hoogtemeters

Rusttips: Chaletbar, Kleine Scheidegg () Pizza in het Eiger Guesthouse in Mürren ()

Etappe 2: van Mürren naar Meiringen

60 kilometer, 800 meter bergop, 1800 meter bergafwaarts

Van Mürren over de fietsroute 450 over kleine en deels steile asfalt- en alpenpaden via Gimmelwald naar Stechelberg (korte glijpassage bergafwaarts). Nu het Lauterbrunnental uit het dal en via Zweilütschinen naar Interlaken. Het grootste deel van dit gedeelte gaat over grind en gemakkelijke paden. Langs de noordelijke oever van de Brienzersee in constante ups en downs naar Brienz. Vanaf daar vlak langs de Aare op fietspad nr. 8 naar Meiringen.

Rusttip: Velo Café Interlaken

Etappe 3: van Meiringen naar Grindelwald

30 kilometer, 1.000 meter bergop, 1.050 meter bergafwaarts

Van Meiringen langs de Reichenbachwatervallen naar het Berghotel Rosenlaui. Vanaf Rosenlaui is de smalle weg afgesloten voor verkeer. Over de Alp Breitboden en de Schwarzwaldalp naar het hoogste punt van de dag, op de Große Scheidegg (1962 meter hoogte). Tip: vanaf hier kun je een optionele omweg maken naar de First lookout mountain (grind en trails, 200 extra meter hoogte) voordat je aan de kronkelige afdaling naar Grindelwald begint.

Rusttips: Chalet Schwarzwaldalp op de oprit naar Große Scheidegg, C en M Café Grindelwald

Christian Penning, reisschrijver en fotograaf:

Enkele steile sleutelpunten doorspekken de prachtig veelzijdige Eiger Loop.

BIKE reisschrijver en fotograaf Christian PenningFoto: Christian Penning

BIKE reisschrijver en fotograaf Christian Penning

Wanneer is de beste tijd om te bezoeken?

Op hoogtes boven de 2.000 meter ligt er nog tot juni sneeuw. De maanden juli tot en met september zijn ideaal. Zelfs in de midzomer, pak warme kleding en regenbescherming in voor de hoge passen.

Literatuur & Kaarten

Boek: Eiger-Nordwand, Thomas Ulrich, Daniel Anker, AS Verlag > HIER verkrijgbaar*

Kaarten: Swisstopo National Map Zwitserland 5004 Berner Oberland, 1:50 000 > HIER BESCHIKBAAR*

Misschien bent u ook geïnteresseerd in:

Source link