Roadtrip in de winter: Ontdek nu de 7 MTB superspots van de Maritieme Alpen

Waarom pas na Finale Ligure? Natuurlijk, omdat de rit vanuit Duitsland al lang is, omdat de paden daar gemakkelijk genoeg zijn voor een hele week vakantie en omdat je alles al weet en weet waar de shuttle vertrekt. Je hebt misschien veel goede dingen gehoord over de paden in de naburige Provence, maar dat is nog ver weg.

Toegegeven, in de zomer, wanneer de kustwegen vol zitten met toeristen, campings en restaurants tot de nok toe gevuld zijn en je je ellebogen moet strekken voor een plekje op de volgende shuttlebus, dan is het zeker relaxter als je op een fietsplek verblijft. Maar dit zijn precies de redenen waarom sommige motorrijders nu alleen in de wintermaanden naar de Maritieme Alpen komen. Zelfs in januari zijn er dagen dat je van de ene superspot naar de andere vaart in dubbele cijfers plus graden en de paden bijna voor jezelf hebt.

Dit is een trend die bikepark- en shuttleoperators ook hebben herkend. Voor het eerst dit jaar biedt zelfs het Evo Bikepark bij Digne-les-Bains in de Provence een doorlopende pendeldienst aan. Maak de weg vrij in de spectaculaire, zwarte zandheuvels van de Terres Noires, de rode rotskloven van het Esterel-massief of op de anders drukke paden van Finale en Pietra Ligure. Allemaal plekken die je altijd al hebt willen bezoeken, en ze zijn slechts een paar bergweg bochten van elkaar verwijderd!

We hebben de beste trailregio’s uitgezocht voor een spontane rest van de vakantie winterreis en ze in een grote roadtripronde geregen. In principe maakt het niet uit in welke richting je dit parelsnoer volgt. Maar voordat je weer vast komt te zitten in Finale: Begin met de kleurrijke paden in de Provence!

Het is goed mogelijk dat de Maritieme Alpen roadtrip hier voor de een of de ander eindigt. De Terres Noires, vertaald: de “Zwarte Aarde” bij Digne-les-Bains, zijn zo bijzonder en fascinerend dat je er niet meer weg wilt. Naakte zwarte zandstenen bulten duwen zich een weg naar de horizon als olifantenruggen. Als in een gigantische pumptrack strekken de zandlijnen zich er overheen. Soms balanceren deze smalle paden erg bloot over de richels, dan slingeren ze de hellingen tussen de bulten naar rechts en links in wallride-modus. Trailrondes tot 20 kilometer zijn hier gemakkelijk mogelijk – zonder ook maar een centimeter te vervelen. Zelfs niet de 150 hoogtemeters die gepland staan voor de start vanuit Digne-les-Bains, want ook zij klimmen bergop in smalspoor. Voor een overzicht van de leukste routes in de regio deelt de VVV een kaart uit, maar onderweg volg je gewoon de bijna complete borden “cyclable”. Daarnaast is een bezoek aan het naburige Evo Bikepark natuurlijk een must: hier pendelen omgebouwde vrachtwagens het hele jaar door naar de ingangen van zeer creatief ontworpen paden.

Reis: Digne-les-Bains ligt in het departement Alpes-de-Haute-Provence in het zuidoosten van Frankrijk. Bereikbaar vanuit Duitsland via Zwitserland (Meer van Genève) of via Turijn (ca. 900 km).

Tours: Routeoverzichtskaarten ter plaatse verkrijgbaar bij het VVV-kantoor. Rondleidingen door de Provence incl. shuttle service: 1001sentiers.fr

Fietsenstalling: Dit jaar is het EVO Bikepark voor het eerst de hele winter geopend! Info: evobikepark.com

ComplineOp minder dan 100 kilometer ten zuidwesten van Digne wacht het Grand Lubéron-massief op u met zijn vuurrode kloven en canyons. Een regio waar Franse enduroprofs graag trainen in de winter, want dit schilderachtige schouwspel waait vaak tot ver in november 20 graden. Je favoriete ronde met veel flow, technische trucs, maar ook gemene, korte contrabeklimmingen (langste klim 200 hm) bochten 22 kilometer door de Colorado Provencal, te beginnen in het kleine dorpje Rustrel. Het gaat niet alleen door het felrode zand, maar ook door brede lavendelvelden, waar deze regio zo beroemd om is. Je moet hier ook de tijd nemen voor de bijzonder mooie dorpjes. ’s Ochtends een café au lait en een croissant op het dorpsplein – onverslaanbaar.

Reis: Vanaf Digne-les-Bains is het 87,8 km naar Rustrel in het Lubéron-massief. Dit is waar de mooiste tour in de Colorado Provençaalse begint.

Tours: De “Colorado Provencal” tour (22,3 km, 628 m hoogteverschil), naar onze gebiedsgids met de GPS-gegevens naar de drie beste routes klik hier.

Rondleidingen: Grote ronde door het departement: Grande Traversée VTT de Vaucluse met 400 km/10.000 hoogtemeters/9 etappes. Info: gaetandupin.com

Overnachtingstip: Direct bij de ingang van de rode zandkloven kunt u uw camper parkeren op een gekoelde camping. Info: camping-le-colorado.fr

Een van mijn favorieten in de Provence is de Montagne de Lure. Er is hier een bewegwijzerd enduropad: 11 km lang leidt het door paddenstoelachtige rotsformaties. – Holger Feist, Evoc Sport

De kleine bergketen tussen Fréjus en Cannes koestert zich al in de zon direct aan de Côte d’Azur. Hoewel er vandaag de dag nog maar een skelet over is van de voormalige vulkaan, kun je hier lange rondjes maken door een bizar rood rotslandschap. Meestal met een ver uitzicht over de Middellandse Zee. Je moet de grond echter niet uit het oog verliezen, want de paden zijn vaak bezaaid met hoekig puin en ingebed in doornige maquis. Ook hier kan de Mistral scherp van opzij blazen. Vooral in de zomer kunnen er wegafsluitingen zijn op zulke sterke winderige dagen, omdat mensen in deze regio erg bang zijn voor bosbranden. Aangezien grote delen van het Esterelgebergte over het algemeen tot natuurreservaat zijn verklaard, is mountainbiken sowieso niet op alle paden toegestaan, maar op trails is het over het algemeen ook niet verboden. Zo is er een bewegwijzerd enduropad dat zich een weg baant van Mont Vinaigre (618 m), de hoogste en meest panoramische top in de bergen, door canyons en over de Col du Mistral naar de buitenwijken van St. Raphael. Het beste wat je hier kunt doen is om een overzichtskaart te krijgen van het VVV-kantoor en je eigen ronde samen te stellen.

Reis: Van Rustrel aan de Lubéron tot St. Raphael aan de Côte d’Azur is het net geen 195 kilometer, oftewel 2,5 uur met de auto.

Tours: Het Esterelgebergte is klein en het netwerk van paden is gemakkelijk over het hoofd te zien. De toegestane routes voor mountainbikers zijn bewegwijzerd, een kaart is verkrijgbaar bij het plaatselijke VVV-kantoor.

Ik kan ook de Trans-Verdon route van de Col d’Allos naar de kronkelende straatjes van Manosque ten zeerste aanbevelen. Deze 300 kilometer behoren tot mijn top 10 enduro ervaringen.

Wandel over de promenade van Nice met een ijsje in de hand, dompel je tenen in de zee en ga dan terug naar de bergen van Blausasc: net achter de grote stad schommelen deze eerste glooiende heuvels van de Maritieme Alpen omhoog. Eenzame bergwegen kuWe klimmen door de ronde, nog steeds dunbegroeide heuveltoppen, overwinnen individuele bergkammen en spiraliseren slangachtig na serpentijn omhoog naar de topgebieden. Enduro-aas Fabien Barel, die hier thuis is, liet ons een bijzonder waardevolle trailberg zien: de Col du Savel. De afdaling begint met een bocht door dicht bos van bladeren. Helaas weten we niet hoe veeleisend deze inzending is, want we waren hier in januari met Fabien en daar ploegden we door een dikke deken van bladeren zo licht als een veertje. In de zomer zou dit gedeelte echter puin en veel ruwer zijn. Maar niet voor lang. Het pad schiet al snel open terrein in, waardoor de stralen van de zanderige bochten worden verbreed. Een paar rotsen dienen als springplanken, dan steek je een hellingrand over op een blootgestelde richel om te eindigen in een klein veld van zwarte zandheuvels. Een soort mini-terres-noires. In totaal duurt deze super afdaling 14,5 kilometer en 1000 meter afdaling.

Reis: Van St. Raphael naar de Col du Savel, in het achterland van Nice, is het 104 kilometer met de auto.

De Trail: Om te genieten van het pad over de Col du Savel in al zijn glorie, kom je boven de Cime de Rocaillon. Na ongeveer 6 km pad steek je de Col du Savel over tot het pad uiteindelijk eindigt in L’Escarène. Totale trail afdaling:
14,5 kilometer / 1006 meter afdaling. De GPS-gegevens voor de tour kunnen hier gratis worden gedownload.

Shuttle: Helaas is er geen vervoersdienst voor fietsers. Creativiteit is aan de orde van de dag. Bijvoorbeeld met eig. Auto omhoog en later kan een van de groep het krijgen (misschien met de taxi?).

Natuurlijk verschillen de twee fietsspots Blausasc en Sospel qua landschap nauwelijks, maar Sospel en vooral zijn bikepark zijn veel bekender in de scene. Ook hier ruimt de lokale bevolking al jaren menig uitdagende trailkilometer op met schoppen, zagen en pikhouwelen. De lijnen zelf blijven echter zo natuurlijk mogelijk. Daarom moet je aankomen met een bepaald niveau van rijtechniek als je plezier wilt hebben op deze zanderige, getrapte en soms puinpaden. Er zijn paden die rond het dorp naar het eenzame bergland leiden en soms naar het volgende beekdal klimmen voor uitbreidingsdoeleinden. Met andere woorden, tegenopstanden zijn keer op keer te verwachten, maar tekenen van beschaving zullen waarschijnlijk niet optreden. De term bikepark is echter een beetje misleidend, omdat er geen lift is in Sospel. In de tussentijd is er echter een pendeldienst die begint bij het Pension Villa Casoni. Deze biker accommodatie met zijn grote ontbijtbuffet en zwembad in de tuin is sowieso een goede overnachtingstip. Overigens is de shuttle service het hele jaar door beschikbaar en als je het de chauffeur netjes vraagt, zal hij zeker naar de Supertrail op de Col du Savel pendelen voor een dagtocht.

Reis: Van Blausasc naar Sospel volg je een kronkelende bergweg naar het oosten. Afstand: 27 kilometer

Tours: Je kunt met een vers gedownloade track naar Sospel reizen en in een doodlopende weg belanden. Het probleem is dat het netwerk van paden rond het kleine stadje elk jaar verandert omdat de lokale bevolking het erg druk heeft op het werk. Daarom kunt u het beste boeken in het Pension Villa Casoni in Sospel. Hier vindt u een shuttle en up-to-date trailinformatie!

Het Bikepark Sospel is nu al een van de cultplekken van de Maritieme Alpen. Ook al veranderen de paden elk jaar een beetje, omdat de lokale bevolking gewoon een nieuwe lijn wilde. – Florentin Vesenbeckh, EMTB Magazine

Een lange en diepe talkerfgoed heeft het riviertje Argentinië ten oosten van Sanremo uitgesleten in de Ligurische Maritieme Alpen. Als u de valleiweg vanaf de kust 20 kilometer landinwaarts volgt, bereikt u het dorp Triora, een van de mooiste dorpen in Ligurië. Zelfs als je je de vele heksensouvenirwinkels in sommige kronkelende steegjes moet voorstellen om de schoonheid van de “heksenhoofdstad van Ligurië” te herkennen. Maar als je daar over de dalhellingen naar rechts en links kijkt, wordt het al snel duidelijk: Hier heb je te maken met wortelpaden! Dat Valle Argentina is dicht bebost. Alleen de bovenste bergruggen rijzen kaal de lucht in. Dus als je naast hele leuke maar uitdagende bospaden ook een uitzicht wilt, moet je eerst vanuit Molini klimmen. Een van de beste trailrondes werd ons getoond door fietsbeklimmer Harald Philipp, die hier nu zelfs woont: de Monte Toraggio Trail. We namen een shuttle naar het Ristorante Melosa (1500 m). De laatste 350 hoogtemeters naar de Passo della Valletta slingerden we zelf aan, daarna gingen we single-track en avontuurlijk rond de rotsflanken van Monte Toraggio. Met uitzicht op de adelaar over het Nationaal Park Mercantour!

Het is me altijd een raadsel geweest waarom de meeste mensen alleen naar Finale Ligure gaan en daar blijven. Paden wachten op u langs de hele kust, die u ook voor uzelf kunt hebben.

Reis: Er ligt 77 kilometer tussen Sospel en Molini di Triora in Valle, Argentinië. Je steekt de grens over naar Italië.

Tours: Ook de paden in Valle Argentina worden gekoesterd en onderhouden. Pendeldiensten en gidsen kunnen worden geboekt bij molinimtb.com en riviera-bike.com.
Informatie en GPS-gegevens over de Monte Toraggio Trail vindt u hier.

Pakketreizen: Ondertussen bieden Duitse touroperators ook rondreizen aan langs de Ligurische kust, bijvoorbeeld op trailxperience.com en dierasenmaeher.de

De grote finale aan het einde: Sinds januari 2023 is het supergebied opnieuw uitgebreid met het volledige padennetwerk van het naburige dorp Pietra Ligure. Natuurlijk is er nu nog meer te doen voor motorrijders. Alleen al om deze reden raden we je aan om deze roadtrip niet in een andere richting te maken. Het gevaar is groot dat je je maar niet los kunt rukken van de finale. De shuttles rijden ook in de winter, maar veel minder. Er is dus geen drukte op de paden – en dit ondanks temperaturen met dubbele cijfers, die hier in januari mogelijk zijn. Het enige nadeel: van september tot januari is het jachtseizoen. In de bossen van de topregio’s zijn individuele paden nu regelmatig gesloten tot 14.00 uur ’s middags. Voor welke routes dit geldt, kun je bij de shuttlechauffeurs achterhalen.

Overigens: In de winter is het een goed idee om zelf de 1000 meter hoogte naar de NAVO-basis te slingeren. Hierdoor krijg je het warm en tegen de tijd dat je de top bereikt, hebben de jagers de paden weer geopend (ongeveer 14.00 uur).

Reis: Vanuit het westen, rijdend langs de kust, bereikt u eerst Pietra Ligure. Afstand: 97 kilometer. Na Finale Ligure komt daar nog 4 kilometer bij.

Tours: Je kunt niet echt verdwalen op de klassieke paden van de regio. De hub voor iedereen die geïnteresseerd is in shuttles, kaarten en GPS-tracks: Freeride Outdoor Village op de camping. Meer informatie vindt u hier: finalefreerideoutdoorvillage.com