Het beste voorbeeld: Nicholi Rogatkin. Hij wierp zich over een klif, viel 10 meter de diepte in en ontsnapte met schrik. In de eerste vier rampages bleef het rauwe karakter behouden, pas daarna veranderde de concurrentie. Eerst plaatsten de organisatoren kunstmatige functies in het terrein. De Oakley Transmitter, een waanzinnig hoge houten drop tower, en de Canyon Gap, een ramp jump over een reling geul, zijn de meest bekende. In de jaren die volgden mochten de sporters met graafmachines komen. Deze bouwploegen beeldhouwden afdalingen in de Utah Mountains die leken op een slopestyle-parcours met genivelleerde landingen, afgeplatte tracks en sprongen gemaakt van zandzakken. Maar deze veranderingen maakten de supertrucs van vandaag in de eerste plaats mogelijk. Een ontwikkeling die niet iedereen toejuicht. De bekendste criticus is de Noorse Brage Vestavik. “Ik mis de freeride spirit!” zegt Brage, “ik doe pas weer mee aan de Rampage als het weer ruiger en origineler wordt.” Maar in één ding is de concurrentie al die jaren trouw gebleven: The Rampage is een constante leverancier van huiveringwekkende momenten.
De Top 10 Momenten van de Red Bull Rampage
1e plaats – Cam Zink
Cam Zink backflipt de Oakley zender in 2013. De stunt manifesteerde Cam Zink’s reputatie als een “Alles of Niets” Daredevil in de scène. Slechts twee rijders durfden de Superdrop te doen op Rampage 2013: Kyle Strait in de Suicide No Hander en Cam Zink in de Flip.
Foto: Lars Scharl
2e plaats – Tom van Steenbergen
In het jaar daarvoor was Kelly McGarry in de backflip over het gat van de kloof gevlogen, in 2014 wierp de Canadees Tom Van Steenbergen zich naar voren in de voorflip. We moeten toegeven: we hebben een zwak voor front flips. Deze stunt benam ons de adem en deed ons hart op dat moment struikelen.
Foto: Lars Scharl
3e plaats – Robbie Bourdon
Robbie “Air” Bourdon waagt de platte spin. De Canadees uit Nelson was een van de wildste kerels in de hoogtijdagen van het freeriden. Hij had een sensatie veroorzaakt met de uitspraak “Ik laat alles vallen” en werd gewoon voor gek verklaard. In 2010 wilde Robbie herhalen wat hij in de actiefilm NWD had bereikt: een vlakke draai over een XXL-afstand. Hoewel hij zich bewust was van de kleine kans op succes, durfde de onverschrokken Bourdon de botverpletterende stunt aan… en crashte. Wij zeggen: geweldig!
Foto: Ian Hylands / Red Bull
4e plaats – Nicholi Rogatkin
Het was zijn debuut met de Rampage. Slopestyle-aas Nicholi Rogatkin wilde laten zien dat hij zijn acrobatische trucs op een grote fiets naar de woestijn in Utah kon overbrengen. Maar ver op zijn vlucht gleed het voorwiel eraf en gleed de Amerikaanse jongen over de klif en crashte. Kijkers over de hele wereld hielden hun adem in. Maar dankzij utah’s kruimelrots ontsnapte Nicholi met de schrik en volledig ongedeerd.
Foto: Ethan Nell
5e plaats – Tyler Klassen
De Super T-Drop. Hier kiezen we voor de stunt in plaats van de ruiter. In 2002 vond de Canadees Tyler “Super-T” Klassen deze klif en toonde het bijna onmogelijke in de finale. Hij zakte meer dan 10 meter de diepte in en wist de fiets tijdens de volgende rodeorit weer te temmen. In 2004 sprongen verschillende renners deze moeilijke val. Bijvoorbeeld Josh Bender (crash), Lance Canefied (foto) en Gee Atherton. In die tijd was de landing nog grotendeels natuurlijk – daarin lag de moeilijkheid.
Foto: Dimitri Lehner
6e plaats – de steilste afdaling van de Rampage
De steilste afdaling in de geschiedenis van de Rampage – tegelijkertijd: “De meest onderschatte” stunt in de geschiedenis van de Rampage. In 2017 bouwden Kyle Strait, Cam Zink en Pierre Edouard Ferry de steilste afdaling. De jongens moesten touwen terwijl ze de lijn voorbereidden en het was duidelijk: als je hier viel, viel je helemaal naar beneden. De Fransman durfde als eerste de 63 graden run aan te pakken en te testen of theorie en praktijk bij elkaar komen. Ferry was meer in vrije val dan dat de banden de grond raakten. Zink en Strait reden deze lijn ook in de finale. Wij zeggen: brutaal! Het is jammer dat de juryleden deze test van moed slechts een paar punten hebben gegeven.
Foto: Christian Pondella / Red Bull
7e plaats – Drop XXL
In 2013 werd Kyle Strait de eerste rijder die de Rampage voor een tweede keer won. Verantwoordelijk voor de overwinning was deze superstunt. Kyle trok niet alleen die enorme val, hij overwon het met zijn kenmerkende beweging, de Suicide No Hander, en landde diep in de helling. Ook wij openden onze ogen en lieten onze kin zakken van verbazing. En jij?
Foto: Lars Scharl
8e plaats – Frontflip Drop
We waren verscheurd: Moeten we Tom’s Caveman Drop nemen, waarmee de Canadees in 2017 aan zijn run was begonnen? Tom stond daar op de klif, hield zijn fiets bij het zadel en stuur in de lucht, sprong er met zijn voeten af en zwaaide zich op de fiets in de lucht om vier meter verderop te landen. Of gaan we voor die schaamteloze, zij het tragische, front-flip drop? Vermoedelijk zou Tom van Steenbergen er de Rampage van 2021 mee hebben gewonnen, maar helaas kwam hij tijdens een daaropvolgende backflip ten val en raakte hij zwaargewond. Tom is waarschijnlijk de enige persoon ter wereld die zo’n front flip drop springt. Ultra ziek!
Foto: Dave Mackison / Red Bull
9e plaats – Canyon-Gap zonder fiets
Dat doet pijn alleen al van het kijken. Cam Zink “gets bucked” zoals de Amerikanen zeggen. De start schopt, de staart gaat omhoog, het stuur zakt weg. Wat moet hij doen? Hij kan alleen maar over het stuur hurken en zonder fiets over de monsterlijke kloof vliegen. Maar de vlakke, betonharde grond wacht op Cam Zink, die van grote hoogte valt. Je kunt nauwelijks naar de herfst kijken. Maar er gebeurt een wonder: zink overleeft. Bovendien verstuikt hij alleen zijn enkels! WTF!? Cam zei na afloop: “Nou, als ik dit overleef, komt er nog veel meer aan!”
Foto: Sterling Lorence Photography
10e plaats – ’s werelds hoogste 360-daling
En nog eens Cop zink. In 2010 won de Amerikaan uit Nevada voor de eerste en enige keer de Red Bull Rampage. In zijn laatste run laat hij ’s werelds hoogste 360-drop zien en zet hij de toon in een razernij. Dit is des te onbegrijpelijker omdat hij bij de eerste poging was gevallen. Wie de crash ziet, kan zich niet voorstellen dat hij daarna een tweede run probeert, laat staan dat hij de stunt opnieuw probeert. Wij zeggen: zo ziek!
Foto: Christian Pondella / Red Bull