Lichtgewicht fietsen: 6 sportieve toerfietsen onder de 13 kilo op de proef gesteld

De lichtste en volledig functionele fiets ooit gebouwd, inclusief versnellingen, remmen en pedalen, woog minder dan drie kilogram. Het was een handwerk dat in de loop der jaren was uitgewerkt met veel zondig zeldzame speciale componenten en vrijwel onbetaalbaar was. De geschiktheid van zo’n extreme fiets voor dagelijks gebruik is misschien twijfelachtig, maar de rijprestaties moeten gigantisch zijn geweest. Gewicht, of beter gezegd massa, is inert, in elke bewegingsrichting en vooral wanneer het om een as draait. Daarom is de bewering dat een fiets die twee kilo lichter is helemaal geen meetbaar voordeel heeft voor een sterke rijder van 85 kilo helemaal niet waar, zelfs niet in mijn eigen ervaring.

Lichtheid voelt goed aan op de fiets, met of zonder motor. Een elektrische fiets is misschien gemakkelijker te accelereren met vol motorvermogen dan een afgeslankte sportieve fiets zonder motor, maar accelereren is slechts een van de vele manoeuvres op een fiets. Snelle richtingsveranderingen, hard remmen, met het voorwiel de stoeprand opspringen, strakke slalom om barrières heen, ambitieuze, lange hellingen of zelfs gewoon de trap op dragen of achterin de stationwagen zetten: de elektromotor kan nergens helpen, integendeel, hij belast je zelfs in de ware zin van het woord. Dit is niet bedoeld als een pleidooi tegen elektrische fietsen, maar als een pleidooi voor de lichte fietsen uit onze test hier.

Het wiel is een inerte massa – bij elke acceleratie-, rem- en stuurbeweging moet er meer energie worden verbruikt voor elke gram. – Timo Dillenberger, MYBIKE-redacteur

20 jaar geleden zouden mensen hebben opgeroepen tot het testen van sportfietsen of fitnessfietsen, in de volksmond racefietsen genoemd met een recht stuur en soms wat verkeersapparatuur. Tegenwoordig maken fabrikanten het zichzelf niet meer zo gemakkelijk. Hoewel – soms nog gemakkelijker, omdat velen de kloof hebben tussen Racefiets of gravelbike en trekkingfiets niet meer bezet. Het samenstellen van het testveld is zelden zo tijdrovend geweest.

Blijkbaar hebben elektrische fietsen en gravelbikes van beide kanten aan de fietsdivisie geknabbeld en was het niet langer voor iedereen winstgevend. Technisch gezien is het niet meer zo eenvoudig om het genre te definiëren, dus beperkten we ons tot de belangrijkste punten die voor ons belangrijk waren: een plat stuur, d.w.z. een bijna rechte stuurbuis, banden breder dan 32 mm om de allround kwaliteiten boven pure snelheid te stellen, en heel belangrijk: een gewicht van minder dan 13 kilo.

Dat de superlichte toerfietsen, zoals we ooit intern de testpool noemden, geen duidelijk afgebakende fietsklasse vertegenwoordigen, blijkt uit de kleurrijke mixen van frame, aandrijfcomponenten en geometrieën of zitposities. Van “hergebruikte” gravelbike-frames tot speciaal ontwikkelde framesets tot technisch extreem goed gemaakte trekkingfietsvarianten, alles was inbegrepen, zelfs op het compacte gebied van lichtgewicht fietsen.

De aandrijflijnen varieerden ook van GRX-groepen met een kettingblad en superbrede cassettespreiding tot complete 2×11-speed racefietsgroepen met shifters die speciaal zijn ontworpen voor de flatbar, zelfs een drievoudige aandrijflijn is inbegrepen.

In tegenstelling tot de graveltest daarentegen is de bandenkeuze iets smaller, 35 tot 40 mm breed en slechts licht geprofileerd – dit lijkt de consensus te zijn tussen offroad-kwaliteiten, sportief licht rollen en, last but not least, opnieuw het gewicht! Het mooie hiervan Naast de vele fijne mixen van vrij sportieve en vrij comfortabele karaktereigenschappen, bestrijken de zes lichte fietsen alleen al hier een behoorlijk bereik. Fietsen naar het werk, werken aan persoonlijke fitheid, op fietsvakantie gaan of bikepacken, slenteren door de stad, kleine rondjes doen door het platteland: iedereen heeft zijn sterke punten, maar geen echte zwakke punten, waardoor we ons nog meer afvroegen waarom dit type fiets niet veel meer in de focus staat van potentiële klanten.

Het grote voordeel van de lichtgewicht fietsen ligt in hun dynamiek, die op zijn beurt bijna uitsluitend profiteert van het gewicht van de fietsen en hun componenten, die anders alleen gravel- en racefietsen in het betaalbare segment kunnen bereiken. Hun stuur is echter niet ieders kopje thee, vooral de stuurbreedte van rond de 40 centimeter geeft soms een gevoel van weinig controle.

Een kleine uitweiding: hoe smaller het stuur of de greeppositie op het stuur, hoe groter de kans dat je stuurt met je lichaamsgewicht en de verplaatsing ervan, terwijl je met een handpositie die veel breder is dan je schouders, de neiging hebt om het voorwiel en de richting te controleren door het stuur met je handen te draaien en vast te zetten.

Er is geen beter of slechter, smalle sturen zijn meer geschikt voor gripvaste en vlakke paden en hoge snelheden – trefwoord luchtweerstand – de brede houding heeft voordelen op ruwe oppervlakken en bij het trappen. De lichtgewicht fietsen in de test hadden stuurbreedtes variërend van 61,2 cm voor de Koga Colmaro tot 71,3 cm voor de Ghost Urban Asket. Spreken van “te breed” zou hier een geschil over fietsfilosofieën kunnen veroorzaken, bovendien is het inkorten van een aluminium stuur vrijwel nauwelijks moeite, voor ons is een smaller stuur in ieder geval meer geschikt voor sportief gebruik en de smalheid van een stad.

Dit heeft ook een biomechanische achtergrond, want bij een zeer brede handpositie buigt de pols sterk naar binnen, de belasting van het handvat verplaatst zich naar het buitengebied, wat een acceptabele toestand is voor fietsen voor zwaar offroad-gebruik, maar niet voor wielrenners die ook worden gebruikt voor lange fietstochten. Neem zeker contact met ons op wanneer u koopt! De sterke punten van zulke lichte fietsen als die in de test liggen in de sportiviteit. Snelle acceleratie, dynamische krappe bochten, energiebesparend rijden, veel controle en veiligheid op verschillende ondergronden, maar geen hard off-road gebruik.

De traagheid en dynamiek van een wiel bestaan altijd uit de geïnstalleerde componenten en de positionering van het zwaarste onderdeel, de berijder. Verschillende combinaties resulteerden daarom soms in verschillende rij-indrukken in de test, hoewel het totale gewicht vrij gelijkaardig was. Een laag framegewicht is één en niet de enige reden voor dynamisch bochtenwerk, net zoals de wielgewichten niet alleen de bron zijn van een goede acceleratie. Overigens zijn de gewichten van de lichte fietsen minder dan tien kilo op het niveau dat goede racefietsen ten tijde van Ulrich, Zabel en Co. op de weegschaal brachten, om de beugel thematisch te sluiten.

De materiaalontwikkeling heeft de afgelopen jaren echte kwantumsprongen gemaakt, niet alleen op het gebied van koolstof, maar ook op het gebied van aluminium buizen. Ook op het gebied van stijfheid en draagvermogen heeft het bedrijf nieuwe sferen betreden. De verhouding tussen stijfheid en gewicht¹ van de huidige testfietsen is ongelooflijk.

Dus als je nog nooit het genoegen hebt gehad om op een fiets van 9 of 10 kilo te rijden inclusief bidon, verlichting en spatborden, moet je dit plezier zeker goedmaken! Het plezier van fietsen neemt exponentieel toe met elke inspanning die je bespaart als je geen andere compromissen hoeft te sluiten!

Van onschatbare waarde in het dagelijks leven: het wordt veel gemakkelijker om het naar het appartement te dragen, op de auto te tillen of de trein te nemen … met zo’n lichtheid. – Robin, testrijder

Heeft u een kleine transporter(s) nodig? SKS heeft hiervoor een snelle, schone oplossing: de rekken uit de Infinity-serie worden niet met rubber, maar met textieltape aan bijna elke mogelijke metalen achterdriehoek bevestigd, door tegelijkertijd de spanband in de houder te bevestigen en het spanmechanisme met een Torx-sleutel te bedienen.

De drager moet dan één keer worden uitgelijnd met het wiel. Daarna duurt het drie minuten om hem aan te trekken en is hij superstabiel tot 12 kilo. Met een ratel zou het verstevigen nog comfortabeler zijn. Het optionele, inklikbare bovenvak is te klein om boodschappen te doen, maar ideaal voor kleine uitstapjes of de weg naar het werk, omdat het diefstalbestendig, uitbreidbaar, verwijderbaar en regenbestendig is. SKS Infinity Universeel MIK & Toptas | 109,99 en 99,99 euro adviesprijs.

Al meer dan 10 jaar zijn lampen op batterijen op de fiets een legale vervanging voor dynamoverlichtingssystemen als ze een testnummer (met een slangenlijn) dragen. De set op de testfiets voldoet aan de StVZO-eisen met een display dat het lichtniveau en batterijniveau van beide lampen weergeeft, de benodigde radioverbinding wordt ook gebruikt voor synchroon in- en uitschakelen, koel.

De kegel aan de voorkant is slim geconcentreerd in het midden van de fiets voor stevige ritten, met minder omgevingslicht. Belangrijk: Het koplicht moet op een maximale hoogte van 1,20 m worden gemonteerd en mag niet verplaatsbaar zijn, d.w.z. koplampen zijn niet toegestaan vanwege het risico op verblinding. Uitlijning is ook belangrijk op het stuur, de bovenste rand van de lichtkegel mag maximaal horizontaal lopen. Sigma Aura 100 / Blaze koppeling | in een set van 109,95 Euro Adviesprijs.

Als je afhankelijk bent van de fiets, moet je zelfs bij vuil weer rijden, maar voor het strakke uiterlijk en het gewicht doen atleten het graag zonder spatborden. De meest stijlvolle oplossing voor beide op dit moment: de Raceblades van SKS, zoals te zien op de Koga. Eenmaal op de fiets gemonteerd, worden ze in 20 seconden met elk twee rubberen lussen op het frame en de vork gemonteerd en in 10 seconden weer verwijderd, houders blijven niet achter.

Ze zijn verkrijgbaar in verschillende uitvoeringen, lengtes, breedtes en lakafwerkingen tot een bandbreedte van 32 mm (35 is ook mogelijk), voor dikkere banden heb je het Speedrocker-model nodig, dat iets complexer is om te monteren. Let op: Raceblades en Infinity zijn niet compatibel. SKS Raceblades / Snelheid Rocker | 39,99 en 49,99 euro adviesprijs.

¹ Stijfheid-gewichtsverhouding: verhouding tussen framegewicht en torsiestijfheid