Fietsarena’s in de Alpen: De beste 8 speeltuinen voor mountainbikers

Klik hier om naar de individuele evaluaties te gaan

We zullen de belangrijkste vragen aan het begin beantwoorden: Waar we het over hebben: Wat is een fietsarena? Hoe is de rangschikking van de plekken tot stand gekomen? En waar moet ik op letten bij een bezoek aan het bikepark?

Bikeparks hebben speciaal ontworpen routes en een lift. Naast het bikepark biedt een bikearena een divers, vaak bewegwijzerd netwerk van singletrails dat zich uitstrekt tot ver buiten de grenzen van het park. Sommige van deze paden zijn zogenaamde gedeelde paden die worden gedeeld door fietsers en wandelaars.

Naast het aantal en de verscheidenheid aan routes was de infrastructuur belangrijk voor ons. Met andere woorden, de toegankelijkheid van de verschillende paden en de serviceadressen (winkels, verhuur, accommodaties). Last but not least, de constructie en het leuke potentieel van de verschillende tracks.

Een stevige volledig logisch. Als je op aangelegde parkbanen wilt rijden, moet je een fiets meenemen die minstens 160 millimeter veerweg heeft. Voeg beschermers toe – hoe meer, hoe beter. Volgelaatshelmen beschermen de kaak effectief bij een val en zijn vaak verplicht. Daarnaast minimaal kniebeschermers en een rugbeschermer.

• Bike-Check: Voordat je begint: Controleer je fiets op defecten, lagerspeling en losse schroeven.
• Warming: Hoe graag je ook meteen je favoriete afdaling in zou willen draaien, warm je van tevoren op voor een makkelijke afdaling.
• Rustig, Tiger! Wees voorzichtig met routes die je niet kent. Inspecteer stunts altijd voordat je erop rijdt.
• Drink genoeg! Zelfs als je alleen bergafwaarts rijdt, heeft het lichaam veel vocht nodig.

• Opgaan: Zelfs als je sneller bent dan de voorligger , is dichtbij rijden een no-go.
• Hinderen: Als je veel langzamer bent, gebruik dan de volgende gelegenheid om anderen te laten passeren.
• Moe, maar ga door: Dit is waar de meeste ongelukken gebeuren. Luister naar de signalen van je lichaam.
• Wachten op u op het pad: Stop nooit in het midden van het pad.

1. Sölden
2. Livigno
3. Serfaus-Fiss-Ladis

1. Portes du Soleil
2. Serfaus-Fiss-Ladis
3. Leogang Saalbach

1. Reschen/Nauders
2. Lenzerheide
3. Paganella/Molveno

Leogang en Saalbach-Hinterglemm zijn waarschijnlijk de bekendste fietsbestemmingen in Oostenrijk. Een liftnetwerk verbindt de twee topklasse fietsen en maakt ze een mega-aanbod voor fietsers.

Het eerste fietspark van Oostenrijk werd hier in 2001 in de provincie Salzburg gebouwd. De Leogangers hebben dus veel ervaring. Lange tijd waren de pistes alleen gericht op ervaren parkfietsers en downhillers. Bijvoorbeeld met stuntafdalingen zoals de Flying Gangster (448 hm, 3,2 km). Voor downhillers is de legendarische UCI downhill run een absoluut hoogtepunt. Een paar jaar geleden baggerden de Leogangers nog veel meer routes de helling in, die ook flow- en singletrailfans aanspreken. Bijvoorbeeld de Steinberglinie (929 hm), die vanaf het bergstation comfortabel over bijna acht kilometer het dal in kabbelt. Endurofans kiezen voor de Matzalm trail met wortelpassages en northshore elementen.

Het naburige dal Saalbach-Hinterglemm is te bereiken via een verbindingspad naar de Kohlmaisbahn. Hier leidt een gemakkelijke doorstromingsroute (780 hm) naar de Vallei. In Saalbach-Hinterglemm zijn er in totaal vijf liften beschikbaar voor fietsers, die ze naar de verschillende berghellingen brengen. In tegenstelling tot Leogang zijn de routes in Saalbach-Hinterglemm wat meer verspreid. Hoewel de pistes in het park aantrekkelijker zijn voor freeriders, zijn er singletrackklassiekers en must-do’s zoals de Bergstadl- en Hacklberg-paden.

Voor wie? Pure parkbikers zijn in Leogang in betere handen, single trail en toerliefhebbers met een voorliefde voor het panorama in Saalbach-Hinterglemm. Als je de twee regio’s met elkaar verbindt, kun je hier gemakkelijk een week doorbrengen zonder je te vervelen.

Must-do! De UCI downhill route (Leogang) voor gevorderde skiërs en waarschijnlijk de beste natuurlijke flow trail in de Alpen, de Hacklberg Trail in Saalbach-Hinterglemm.

Tour netwerk: > 400 km | Uitgangen van het park: 80 km | Liften: 9

• Afdaling: 5 van de 5 punten
• Flowtrails: 4 van de 5 punten
• Toerplezier: 3 van de 5 punten

In combinatie zijn de twee regio’s bijna onverslaanbaar. Flow tracks, World Cup downhills en singletrack plezier. Meer variatie is nauwelijks mogelijk. Een lift verbindt de twee valleien efficiënt. Als je er nog nooit bent geweest, moet je dat zo snel mogelijk doen.

TROUWENS: Van 15 tot 17 september 2023 is de BIKE Festival in Saalfelden-Leogang stoppen. Hier kun je voor het eerst 2024 fietsen testen. Het is de moeite waard om langs te komen!

Het dorp in het Ötztal staat bekend om zijn eindeloze stroomroutes. Wat weinig mensen weten is dat er hier ook eersteklas natuurpaden zijn, je hoeft ze alleen maar te vinden en omhoog te trappen om aan de slag te gaan.

Als de mensen van Sölden iets aanpakken, doen ze het goed. In 2014 investeerde de skibestemming miljoenen euro’s in routes waarmee het gezinnen naar het dal wil lokken. Sindsdien groeit het routeaanbod gestaag. Ondertussen zijn er 34 kilometer aan natuurpaden en 36 kilometer aan paden beschikbaar voor de lol. Waarschijnlijk de meest prominente route is de Teäre-Line (575 hm, 5,2 km) Een schijnbaar eindeloos stroompad met enorme bochten. Tip: installeer het zwarte gedeelte Zaahe-Line (800 m), het geeft de afdaling meer pit. De rode Flowtrail Gahe-Line (620 hm, 7,4 km) is gevarieerder. Experts verdubbelen golven, beginners rollen ze af. Waarschijnlijk het beste natuurpad aan deze kant van het dal heet de Leiterberg Trail (641 hm, 4,7 km). De natuurlijke enduro-afdaling is technisch, geworteld en vol taken.

De Long Trail Fernar afdaling (1427 hm, 10,1 km) staat garant voor een onvergetelijke ervaring. Je kunt er echter alleen met de shuttle komen. Als je hier rijdt, moet je technisch fit zijn.

De paden aan de zogenaamde “rustige” kant van het dal gaan voor velen onder de radar, maar hier liggen eersteklas natuurpaden verborgen, bijvoorbeeld de Kleble-Alm Trail (517 hm, 22 km). Nadeel: geen lift.

Voor wie? Voor gezinnen, beginners en flow trail fans. Endurorijders komen in Sölden aan hun trekken, ook al zijn de geschikte routes wat verspreid. Stuntminnende parkraadsleden en jumplinefans hebben elders meer plezier.

Must-do! De eenvoudige maar leuke Gahe Line en de Leiterberg Trail natuurloop worden beschouwd als een must. Als je voor een langere periode in Sölden bent, moet je de 10 kilometer lange Epic Ride Long Trail Fernar proberen (alleen voor experts).

>>Lees ook: Sölden – Een netwerk van natuurlijke paden en bebouwde lijnen<<

Reisnetwerk: > 400 km | Uitgangen van het park: 70 km | Liften: 5

• Afdaling: 3 van de 5 punten
• Flow trails: 5 van de 5 punten
• Toerplezier: 3 van de 5 punten

Sölden wil een grote doelgroep aanspreken en dat lukt de Ötztalers dankzij het flowconcept. Het parcoursaanbod is groot. Klassieke parkroutes met een hoge stuntdichtheid of echte afdalingen zijn hier echter nauwelijks te vinden

“Sölden bereikt waar weinigen in slagen. Namelijk om alle vaardigheidsniveaus aan te pakken. Mijn favoriet: de hoogalpine Flowtrail Ollweite-Line.”

Arosa Lenzerheide biedt alles wat een topgebied nodig heeft: een bikepark, verschillende singletrails en een handvol Epic-lijnen die je zeker moet ervaren.

Arosa Lenzerheide bestaat al heel lang als fietsbestemming, maar de regio won pas in 2014 echt aan populariteit. Toen bouwden de Zwitsers hun bikepark uit de grond. Als promotie haalden ze de UCI World Cup naar Lenzerheide. Sindsdien hebben de beste downhillers en cross-country racers elk jaar deelgenomen aan de tracks, die ook beschikbaar zijn voor bezoekers in secties.

Het park in Lenzerheide is vooral gericht op ervaren fietsers, want twee van de drie hoofdroutes zijn zeer veeleisend – de Freeride Line Primeline (360 hm, 2,1 km) of de diepzwarte DH World Cup downhill (405 hm, 1,7 km). Het blauwe alternatief is licht, maar slechts matig leuk. Voor onze nummer 1 trail combo (990 hm, 6,8 km) moet je hogerop. The Great White begint op 2579 meter. Een handdoekbreed alpenpad over leien. Later volgen makkelijkere maar nog steeds leuke delen van de route tot je weer bij het bergstation van het bikepark bent. Families en flow trail fans zijn in goede handen aan de andere kant van de vallei en op de Piz Scalottas (670 hm, 5,8 km). Met het juiste liftticket zijn excursies naar het Chur Bike Park mogelijk.

Voor wie? Voor pure parkversnipperaars is het aanbod goed, maar duidelijk. Single trail en toerrijders komen hier zeker aan hun trekken. Oh ja, Zwitserland betekent helaas altijd duur!

Must-do! The trail combo The Great White. Goed voor panoramische fietsers: de Hörnli Trail. Plan zeker de Furcletta-Welschtobel tour (ca. 5 uur).

>>Lees ook Bike Kingdom Lenzerheide: de beste trails in het Alpenparadijs<<

Reisnetwerk: > 400 km | Uitgangen van het park: 10 km | Liften: 9

• Afdaling: 5 van de 5 punten
• Flowtrails: 2 van de 5 punten
• Toerplezier: 5 van de 5 punten

In Arosa Lenzerheide zijn er tal van singletrails met eersteklas panorama’s en gegarandeerde ervaringen. De parkeerroutes zijn uitdagend. Gezinnen vinden geschikte routes bij Piz Scalottas.

Pure bikepark shredders zullen elders meer keuze vinden. De attractie hier ligt in de epische tochten met een hoge belevingsfactor en veel panorama.

Bij de Reschenpas slingeren massa’s paden het dal in. Meestal rooty, technisch en veeleisend. Ideaal voor endurorijders. Voor gezinnen en beginners zijn er nu leuke alternatieven.

Het gebied rond de Reschenpas staat bekend om zijn ruige enduro-terrein. Niet in de laatste plaats vanwege de bekende 3-landen enduro race. In Nauders tilt de stoeltjeslift Mutzkopf fietsers naar een hoogte van 1820 meter. Vanaf hier leiden de Green Trail en de meer uitdagende Elven Trail (450 hm, 1,8 km) naar beneden in het dal. Aan de andere kant van het dal, enigszins verschoven, helpt de Bergkastel-kabelbaan (2172 m) om de rode Bergkastel Trail (630 m, 5,5 km) te starten: een mix van enduro-trail en gemakkelijke stroomafdaling. Er is ook de Hofratseck Trail (2,2 km) voor gezinnen en beginners, die tam in het dal golft en eindigt in de Bergkastel Trail.

Onze absolute favoriet is echter de Plamort Tour – dit zijn vier routes die met elkaar verbonden zijn: Alm Trail, Plamort Trail, Bunker Trail en Adige Trail (totaal 675 hm, 6 km). Hier vind je flow, panorama en een frisse afdaling. De tour eindigt in Resia. Als u van hier naar de andere kant van het meer reist, kunt u nu een van de paden bij de Schöneben-Bahn kiezen. We houden van de gelijknamige Schöneben Trail (590 hm, 3,4 km), een pure enduro-afdaling. Als alternatief kunnen enduro-scheuren afdalen op een traverse naar de Haideralm en het gelijknamige pad (630 hm, 3,8 km) – een absolute wortelslachting.

Voor wie? Endurofans komen nergens meer aan hun trekken dan hier. Toerfietsers hebben een breed netwerk van paden om uit te kiezen, maar moet voorbereid zijn op ruwe afdalingen. Gezinnen, beginners en liefhebbers van flowtrails vinden elders een breder scala aan activiteiten.

Must-do! De Plamort-tour, langs de antitankbarrières en naar het Resiameer.

>>Lees ook: Endurotochten in Nauders op de Reschenpas<<

Reisnetwerk: > 400 km | Uitgangen van het park: 26 km | Liften: 5

• Afdaling: 5 van de 5 punten
• Flowtrails: 2 van de 5 punten
• Toerplezier: 4 van de 5 punten

Eersteklas afdalingen, meestal natuurlijk. Ideaal enduro terrein. Ook geweldig voor toerfietsers. Beginners en gezinnen hebben slechts een beperkte keuze in het ruige terrein.

Geen land voor oude mannen! De ruige paden rond de Reschenpas hebben het allemaal, maar zijn erg leuk om te rijden. Een fiets met grote takt is vereist.

Het gebied rond het Meer van Molveno heeft een breed scala aan activiteiten. Het gebied is verdeeld in drie zones en biedt naast ruige parkpistes ook enkele gezinsvriendelijke stroomroutes met panorama.

Als je aan Trentino denkt, is het eerste wat in je opkomt het Gardameer. In vergelijking daarmee is het Meer van Molveno meer een insidertip. In tegenstelling tot het Gardameer zijn er hier genoeg stukken, ook voor beginners, en: liften!

De Dolomiti Paganella Bike Arena is verdeeld in drie zones. Direct aan het meer ligt de Molveno-zone: Hier leiden gemakkelijke stroomroutes vanaf het bergstation. Bijvoorbeeld Big Hero, Blade Runner (210 m, 2,1 km) of Goonies (130 m, 1,8 km). Het is iets uitdagender in de Andalo-zone. De combinatie van de rode Hustle &Flow (310 m, 2,8 km) en de rode Willy Wonka (420 m, 4,2 km) is een mix van single trail en flowline met veel bermen. Natuurlijker, maar niet minder leuk: de combinatie van Ribs-Trail en Giada-Line – een kilometerslange enduro-afdaling met wortels, stenen en steile afdalingen. Als je op de Giada-lijn blijft, kom je uit bij het dalstation van de derde zone: de Fai-zone. Op dit punt wil je uiterlijk een afdaling, want de afdalingen van het bikepark (390 hm) zijn steil en ruig, ook al hebben ze onschuldige namen als Peter Pan (3,3 km) of Easy Rider (2,2 km).

Voor wie? Gezinnen en beginners kunnen zich verheugen op vele stroomroutes, en er is ook veel te bieden voor endurorijders en downhill moshers. Stuntminnende parkfreeriders vinden elders een betere deal.

Must-do! De verbinding van de Andalo-zone naar de Fai-zone (Giada-lijn). Ook goed, de Secret Trail (790 hm, 4,4 km), die een beetje onhandig te bereiken is.

>>Lees ook: MTB-tochten in Dolomiti Paganella<<

Reisnetwerk: 400 km | Uitgangen van het park: 11 km | Liften: 9

• Afdaling: 4 van de 5 punten
• Flowtrails: 4 van de 5 punten
• Toerplezier: 4 van de 5 punten

De routes op het Meer van Molveno zijn gevarieerd. Er zijn veel gemakkelijke en veel uitdagende paden. Het aanbod voor tussendoor ontbreekt iets. Het panorama is van topklasse en de sfeer aan het meer past.

Het gebied heeft zijn eigen charme – want dat alleen al is een bezoek waard. Ook de paden zijn gevarieerd. Ik hou van de Peter Pan in de Fai-zone.

Het gebied in de westelijke Alpen is meer dan een arena – het is meer een netwerk van arena’s: Châtel, Morzine, Les Gets, Avoriaz. 22 liften brengen fietsers naar de bergen, waar aangelegde afdalingen en natuurpaden zonder einde wachten.

Het is niet eenvoudig om het grootste fietsgebied van Europa bij te houden. Maar we weten waar we naartoe moeten.

Châtel staat bekend om zijn frisse parkafdalingen met tests van moed, grote sprongen en complexe houten constructies. Freeriders zijn bij ons aan het juiste adres. Er zijn hier echter ook gemakkelijke bochtafdalingen voor beginners. In Morzine zijn brede parkpistes leuk op deHij aan de ene kant en wilde afdalingen met wortels en stenen velden aan de andere kant van de vallei. Reden voor veel WK-downhillers om hier te trainen.

Waarschijnlijk de meest prominente plaats is het naburige stadje Les Gets. Dit jaar vindt hier in bijna alle MTB-disciplines de Mega World Cup plaats. Datum: 6 tot 17 september. Naast de wereldbekerbanen zijn er ook tal van parkruns voor alle niveaus. Meestal breed gebouwd met veel bermen en sprongen. Vergelijkbaar met het laatste park in de groep, Avoriaz. Ook spannend: Morgins en Champéry aan de Zwitserse kant. Er zijn tal van natuurpaden rond Portes du Soleil. Alle regio’s zijn goed te combineren dankzij bewegwijzerde verbindingspaden en in totaal 22 liften. Het liftticket is geldig voor alle 22 fietsliften, transnationaal.

Voor wie? Voor beginners, downhillers en park freeriders zijn de mogelijkheden bijna onuitputtelijk. Ook toerfietsers komen hier aan hun trekken.

Must-do! De wereldbekerafdalingen in Les Gets zijn echter slechts gedeeltelijk begaanbaar tijdens het seizoen. Een uitstapje naar Morgins aan de Zwitserse kant is de moeite waard.

Reisnetwerk: >600 km | Uitgangen van het park: 72 km | Liften: 22

• Afdaling: 5 van de 5 punten
• Flowtrails: 4 van de 5 punten
• Toerplezier: 4 van de 5 punten

Meer aanbod is nauwelijks mogelijk. Elke regio heeft genoeg paden om er een hele dag door te brengen. Het aanbod is enorm en voldoet aan bijna alle voorkeuren. Zorg ervoor dat je voldoende tijd plant.

Elke fietser moet naar Portes du Soleil. Ik ben er vaak geweest, maar ik ken nog steeds maar een fractie van de routes.

Het Serfaus-Fiss-Ladis Bike Park is een van de favoriete bikeparks van de redactie. Er zijn maar weinig regio’s die zo divers zijn. De singletrails en tours zijn altijd een bezoek waard.

Vanaf het begin was het park in Serfaus-Fiss-Ladis gericht op gezinnen en kinderen. De operators houden een van de bekendste junior downhill races: de Rookies Cup. Wie echter denkt dat het park alleen tamme knikkerbanen heeft, vergist zich. In werkelijkheid zijn er meer uitdagende afdalingen in het dal dan gemakkelijke. Bijvoorbeeld de rode jumpline Strada del Sole (420 hm, 2,8 km). Als je het hier echter ergens in de landing wilt maken, heb je momentum en vastberadenheid nodig.

Succesvol en uniek is de Supernatural 2.0, een aangelegde singletrail met veel golven en bermen. Special: Experts verdubbelen en verdrievoudigen de golven. Super! De wortelzee Hill Bill (420 hm, 2,5 km) dient vaak als BIKE-testbaan: selectief, pittig, snel. Downhillers komen aan hun trekken op de moderne en loodzware afdaling (420 hm, 1,5 km). Voor singletrails met een panorama moet je de Schönjochbahn naar boven nemen (extra kosten). Er zijn paden voor elk vaardigheidsniveau. Acht hoofdroutes leiden vanaf hier naar de vallei. De meest prominente route is waarschijnlijk de Pious Trail (1000 hm, 8,7 km). Renners krijgen een stromingsdouche op het gedeelte Zirben Trail (180 m, 2,2 km).

Voor wie? Downhillers, endurorijders, toerfietsers, kinderen en gezinnen

Must-do! Iedereen had de gebouwde singletrack Supernatural (2.0) moeten proberen. Als je wilt weten waar we fietsen testen, draai dan in de met wortels besmette Hill Bill (niet in natte omstandigheden!). Panoramafans kiezen voor de Frommes Trail.

>>Lees ook: de leukste routes in Serfaus-Fiss-Ladis<<

Reisnetwerk: > 400 km | Uitgangen van het park: 15 km | Liften: 8

• Afdaling: 4 van de 5 punten
• Stroompaden: 3 van de 5 punten
• Toerplezier: 3 van de 5 punten

Succesvol bikepark met veelzijdige, goed gebouwde pistes. Het bikepark is het belangrijkste argument voor een bezoek, maar de paden eromheen zijn nog steeds een bezoek waard.

Het park is een van mijn favoriete bikeparks. Mijn favoriet: de rooty Hill Bill. Epische singletrails zijn echter eerder elders te vinden.

Het dorp ligt op de hoofdkam van de Alpen en heeft twee fietsenstallingen op tegenoverliggende hellingen. Naast de routes in de parken biedt de regio tal van singletrails, zelfs tot aan het naburige Engadin.

Helaas ligt Livigno relatief ver van de gebaande paden en werd het al in 1805 door Napoleon uitgeroepen tot belastingvrije zone. Maar de lange reis is de moeite waard als je nog een paar dagen plant – ook vanwege de vele paden. Twee bikeparks vermaakt met aangelegde tracks.

Het Mottolino Bike Park heeft een doorvaarthoogte van 560 meter hoogte en herbergt vijf hoofdroutes en een tiental aftakkingen. Klantenkring: freeriders, downhillers en endurorijders. Gezinnen en beginners krijgen meer keuze in het tegenovergelegen Carosello 3000-fietspark. Hier strekken de paden zich tammer uit in de vallei, met veel bermen en golven. Voor een full flow douche ga je naar de Tutti Frutti Tour (45 km, 3500 hm).

Kortom, het aanbod aan parken is gevarieerd, maar nog spannender zijn de eindeloze tourmogelijkheden rondom Livigno. Een van onze favorieten is de Val Federia tour (19 km, 950 hm, ca. 2,5 uur). Qua rijtechniek is de tocht ook door beginners onder de knie te krijgen. De Epic-rondes in het Zwitserse Engadin zijn veeleisender. Via Val Viola naar Poschiavo (62 km, 1467 hm, 3236 tm) of de hoogalpine ervaringen via Passo Gallo, Passo Trela en Passo Alpisella.

Voor wie? Er is hier voor elke fietser wat wils. Bovenal zullen toerfans met gevoel en fitheid voor hoogalpiene avonturen dol zijn op Livigno.

Must-do! De tocht door Val Viola naar Val Poschiavo en over de Berninapas terug naar Livigno. Met glijdende passages, maar ongelooflijk lange afdalingen en uitzicht op de Bernina.

>>Lees ook: De mooiste MTB tours in Livigno<<

Reisnetwerk: > 400 km | Uitgangen van het park: 14 km | Liften: 4

• Afdaling: 3 van de 5 punten
• Flow trails: 5 van de 5 punten
• Toerplezier: 5 van de 5 punten

Het maakt niet uit tot welke categorie motorrijders je behoort – iedereen zal hier gelukkig zijn. Nadeel: de lange reis en het relatief korte seizoen.

Zelfs de back-country trails door het hooggebergte hebben hier perfecte bochtenstralen. Maar de parcoursbouwers hielpen een beetje.

Deze plekken zijn niet te begrijpen als fietsarena’s, maar ze zijn zeker een reis waard. Zes gebieden in een snelle check.

In het district Waldeck-Frankenberg rond Willingen, Winterberg en Brilon wordt het grootste wandelnetwerk voor fietsers van Duitsland aangelegd. Het idee: een uitgebreid en samenhangend netwerk van paden over 600 kilometer. De eerste stukken in Korbach zijn vorig jaar afgerond. Naast het netwerk van paden zijn er de bekende bikeparks in Willingen en Winterberg.

Willingen is ook de locatie voor ons jaarlijkse BIKE Festival. Alles over het mega-evenement van 2023 lees je in het liveblog.

Het voormalige hardcore downhill park slaagde erin om in 2020 een doorstart te maken. Nu zijn er naast de heftige afdalingen ook uitdagende springlijnen en leuke flowroutes voor beginners, plus een bergopwaarts parcours. Endurorijders en singletrailfans moeten zeker de routes uitproberen op de Reiteralm, op 15 minuten rijden van het bikepark.

>>Hier vind je onze bikepark test over Schladming.<<

Het park in Vorarlberg verdrievoudigde zijn routeaanbod in 2020. Nu inspireert Brandnertal ook endurorijders en beginners. De brute afdaling Tschack Norris blijft het ijkpunt voor scheuren.

>>Lees ook: Brandnertal – een bikepark wordt opgewaardeerd<<

Bijna geen decor is indrukwekkender dan het Sella-massief in Zuid-Tirol. De Dolomietenstad heeft een klein fietspark. Maar veel opmerkelijker zijn de single trails ervandaan.

>>Lees ook: Val di Fassa en Val di Sole – Bike Land voor fietsliefhebbers <<

Klein maar krachtig: drie bikeparks wachten op u tussen Innsbruck en Brenner. De tien routes van de Muttereralm zijn wereldberoemd vanwege het Crankworx Festival. De Bike City Card geeft ook toegang tot het Bikepark Tirol in Steinach en de twee afdalingen/enduroroutes op de Elfer in het Stubaital.

>>Lees ook: Met de e-bike van Innsbruck naar de Brennergrens<<

Het meest in het oog springende hoogtepunt blijft de bijna eindeloze stroomafdaling op de Petzen (11,5 km). Super gebouwd, maar flauw na verloop van tijd. Op dezelfde helling slingeren endurotracks van wereldklasse zich een weg naar beneden in de vallei, inclusief een origineel EWS-circuit. Als u voor een langere periode in het gebied bent, moet u het Jamnica-trailpark aan de Sloveense kant bekijken.

>>Lees ook: Endurospeeltuin in Karinthië<<

>>Lees ook: Alpine Bike Arenas: de 6 beste fietsarena’s vergeleken<<