Jakkes, geen demper? Ja, ja: de Berria Mako verbergt zijn schokdemper diep in het frame onder een hoes. Volgens concurrent Scott wordt er geen inbreuk gemaakt op het integratiepatent van hun visueel opvallend gelijkende fietsen. Op het eerste gezicht is het in ieder geval duidelijk dat de Spaanse ontwerpers stoom hebben afgeblazen op de Berria Fully: asymmetrische carbon velgen, de volumineuze cockpitunit en de geïntegreerde zadelklem zorgen voor een onafhankelijke look. De carbon zadelpen is ook een eigen ontwikkeling en is bedoeld om de rijder te verwennen met zijn flexconstructie met een hoog zitcomfort. Helaas konden we dit voordeel in de test niet vinden op een volledig geveerde fiets.
Ook andere details lijken ondergeschikt te zijn gemaakt aan het ontwerpuitgangspunt. Zonder externe SAG-indicator moet de schokdemperkap worden losgemaakt met drie moeilijk bereikbare schroeven voor de instellingscontrole. In de buik van de Mako is de rebound-aanpassing bijna niet te bereiken met je vingers. Helaas is de afwerking rond de opening niet helemaal schoon en stoot een van de te lange borgschroeven tegen de bovenste schokdemper. De schroef van de onderste houder daarentegen kan alleen worden bereikt door de slinger te verwijderen.
Foto: Ale di Lullo
De Berria Mako racefiets op de proef gesteld: volle kracht vooruit
In Spanje lijken ze te houden van bijzonder sportieve fietsen en eigenzinnige designbenaderingen. Berria bracht vorig jaar het softtail-concept terug, en laat ook geen sportief detail weg in de race met volledige vering. De extreem lage kuiphoogte van de Berria Mako zorgt in ieder geval voor veel druk op het voorwiel in zitpositie. Een stijgend front in steile beklimmingen? Helemaal niet, ondanks korte liggende achtervorken! De Vittoria-banden zorgen voor veel tractie en ondersteunen de klimvaardigheden van de Berria. Als je een probleem hebt met zware zadelkantelingen, zal het moeilijk zijn om op te warmen voor de fiets. Laag gehurkt beweegt de Mako zich heel snel vooruit op de vlakte. Uitsparingen op het stuur suggereren het innemen van een aerodynamische positie. Zo vliegen de kilometers op de makkelijk rollende fiets in een mum van tijd voorbij.
De werkelijke zitbuishoek van de Berria Mako LTD.3 is met 68 graden nogal slap en de trappositie is minder efficiënt op de berg. Daarnaast is de bovenbuis 612 millimeter lang in maat M. Deze combinatie betekende dat we het zadel ver naar voren moesten verplaatsen, wat het gevoel van druk op het controlecentrum verder verhoogde. Als hij zit, kan de afstandsbediening van het onderstel onaangeroerd blijven dankzij de overtuigende rijneutraalheid. Het schakelbare platform is echter welkom bij het trappen vanwege de licht schommelende achterdriehoek.
Foto: Ale di Lullo
Old School, opnieuw geïnterpreteerd: de Berria Mako LTD.3 op het pad
Naar huidige maatstaven is de balhoofdhoek van de Mako behoorlijk steil. Hierdoor heeft de fiets een zeer direct rijgedrag. Op vlakke en lichte hellingen is dit zeker leuk. Zodra het echter bergafwaarts gaat, eisen de vaste, nauwelijks intrekbare steun en de lage voorkant hun tol. Als het gaat om steile afdalingen en technische uitdagingen, is de Berria zeker niet voor XC-beginners. De piloot hangt ver vooruit en zou precies moeten weten wat hij doet, want de limiet wordt al vroeg bereikt.
Het chassis presteert onopvallend op de trailzijn werk. De achterste driehoek reageert echter iets te traag op ruwe randen. Door de zware rijpositie aan de voorkant is er weinig belasting op de achterkant en komt de onzichtbare demper pas echt tot leven als er meer reserves nodig zijn. Hoewel het chassis grondlandingen onschadelijk maakt en een of twee rijfouten verbergt, is het ondanks de extra veerweg minder bevredigend dan andere moderne race-fullys.
Foto: Ale di Lullo
Trouwens: In het Olympisch jaar 2024 Veel fabrikanten presenteren nieuwe, spannende crosscountryfietsen. Deze omvatten bijvoorbeeld de Specialized S-Works Epic 2024 met het elektronische landingsgestel van de stewardess, of de Liv Pique Advanced 29, waarschijnlijk het populairste renpaard voor vrouwelijke mountainbikers. Vergeleken met de extreem sterke en progressieve concurrentie neemt de Berria Mako een meer conservatieve rol op zich. Helaas is het gewicht van het Spaanse carbon frame niet concurrerend:
Foto: Ale di Lullo
Details over de Berria Mako LTD3
- Veerweg voor: 110 mm
- Veerweg achter: 113 mm
- Frame Materiaal: Carbon
- Wiel maat: 29 inch
- Prijs: 7999 Euro
- Verkrijgbaar bij: Retailers
De optie vanuit Spanje is altijd spannend. Ik ben er zeker van dat de Berria Mako LTD.3 zijn fans zal vinden. De framedetails zijn niet helemaal op het niveau van de gevestigde concurrentie, maar de rijeigenschappen zijn zeker leuk op vrij vlakke banen. Bergafwaarts zijn er veel krachtigere racefietsen. – Jan Timmermann, redacteur BIKE-test
Foto: Ale di Lullo
Uitrusting
- Voorvork: Fox Float 34 Factory SC
- Schokdemper: Rockshox SIDLuxe Ultimate
- Aandrijving: Sram XX SL Eagle AXS-transmissie, 1 x 12
- Overbrengingsverhouding / bandbreedte: 34; 10-52 / 520%
- Remmen: Sram Level Stealth Ultimate, 180 / 160 mm
- Telescopische paal / slag: Fox Transfer SL / 150 mm
- Wielen: Fulcrum Red Zone Carbon
- Banden: Vittoria Barzo XC, 29 x 2.25″
Meetgegevens
- Totaal gewicht: 11,41 kg (zonder pedalen)
- Gewicht frame: 2474 g (zonder schokdemper)
- Gewicht vork: 1541 g
- Gewicht demper: 333 g
- Gewicht wiel: 4136 g
- Traagheid waaier: 3138 kg x cm²
Foto: Ale di LulloFoto: BIKE magazineFoto: BIKE magazineFoto: BIKE magazineFoto: BIKE magazineFoto: BIKE magazine
Conclusie door BIKE-testredacteur Max Fuchs
De ongewone Berria Mako schittert met klassieke racefietsdeugden. De Spanjaard is super geschikt om kilometers mee te vreten. In de afdaling zorgen de extreem sportieve houding en het ietwat levenloze onderstel voor minder veiligheid. Zwakke punten in detail tasten de algemene indruk van het designerstuk aan.
- zeer sportieve rijpositie
- goed voor het maken van tracks
- Spannende, exotische uitstraling
- Slechte toegankelijkheid van de demper
- Echte vlakke zithoek
- Zwaar rijgedrag aan de voorkant beperkt het vertrouwen bergafwaarts
Foto: Dan Griffits