Alles op krediet: de geweldige pumptrackgids

Pumptrack fietsen is een nationale sport! De laatste jaren zijn er in veel gemeenschappen steeds meer nieuwe fabrieken gebouwd. Vaak verscholen achter scholen en sportvelden, vormen pumptracks een ware speeltuin voor mountainbikers van alle leeftijden in een kleine ruimte. Het is niet ongewoon dat jonge motorrijders als eersten het plezier van kolven ontdekken. In veel gevallen werkt hun enthousiasme ook aanstekelijk op de fietsende ouders. Wij denken: dat is maar goed ook, want iedereen zou een pumptrack minstens één keer moeten bezoeken. Vóór hun eerste pumptrack-ervaring stellen motorrijders zichzelf echter vaak zeer specifieke vragen. Wat is een pumptrack eigenlijk? Welke fiets is het beste? Hoe werkt de juiste rijtechniek? Welke accessoires heb ik nodig? In onze grote pumptrackgids leggen we uit wat motorrijders nodig hebben om plezier te hebben op een pumptrack.

Er is niet echt veel voor nodig om plezier te hebben op een pumptrack. Maar één ding is natuurlijk onmisbaar: de juiste route. Pumptracks zijn nu in bijna elke grote gemeente te vinden. Het is gemakkelijk om een halve dag of zelfs een hele dag in een faciliteit door te brengen – dus het is ook de moeite waard om de reis te maken. De circuits van asfalt of verdichte aarde bestaan uit verschillende elementen: golven (“pompen”), bermen en tafels. Anders dan in bikeparks kunnen meestal alle elementen van een pumptrack worden gerold. Angst voor een gap-jump is dus overbodig.

>> In een interview onthult professioneel pumptrackbouwer Maximilian Gast wat belangrijk is aan de baan.

Je kunt ook over asfalt pumptracks rollen met een BMX, step, skateboard of zelfs op inline skates. Kleine kinderen kunnen zich al vermaken op de heuvels met een loopfiets. Mountainbikes zijn echter bijzonder geschikt. Over het algemeen werkt een volledige vering natuurlijk ook op de pumptrack. In een achterwielophanging wordt echter veel energie verspild die eigenlijk nodig zou zijn om snelheid te genereren zonder over golven en door bermen te trappen. Pumptrack rijden met een volledig geveerde MTB is daarom veel inspannender en meestal langzamer dan met een hardtail.

De over het algemeen langere geometrie van een volledig geveerde fiets kan ook het rijplezier op de pumptrack vertragen. Kortere hardtails gaan moeiteloos door krappe bochten en zijn qua rijtechniek gemakkelijker te controleren op een pumptrack, vooral bij hoogfrequente pompbewegingen. De stijve achterdriehoek van een hardtail vertaalt de input van de rijder onmiddellijk. Omdat wortels, stenen en trappen zelden wachten op een pumptrack, kunnen de reisreserves van een volledig achterwege blijven. Maar zelfs met een hardtail zijn er nog steeds belangrijke conceptuele vragen voor gebruik op de pumptrack.

>> We hebben 8 fietsen met verschillende concepten getest op de pumptrack

>> Met de Canyon Stitched 720 konden we ook een slopestyle full suspension testen in vergelijking

Zelfs met een “normale” hardtail kun je je prima vermaken op de pumptrack. Als je al een fiets met een stijve achterkant hebt, moet je goed nadenken of je ook een speciale crossmotor nodig hebt. Vooral jonge motorrijders hebben vaak geen geld voor een extra fiets. Een hardtail van 100 millimeter heeft een breed scala aan toepassingen, van de tour tot de eerste marathon. Daarnaast zijn de aanschafkosten goedkoper.vergelijkbaar met die van de speciale fietsen. Vanuit dit oogpunt is dit concept een prijs-prestatietip voor mountainbikers die slechts af en toe een pumptrack bezoeken.

Afhankelijk van de framemaat kan de lange zitbuis van een allround hardtail het actief duwen over golven in de weg staan in vergelijking met een crossmotor. Sprongen en trucs zijn niet onmogelijk, maar met het omvangrijke frame zijn ze veel moeilijker. Het zadel moet in ieder geval zo ver mogelijk verlaagd kunnen worden. Om op snelheid te komen, heeft een toerhardtail op de pumptrack meer inspanning van de rijder nodig. De langere liggende achtervorken, het hogere totaalgewicht en de grotere wielen zijn de schuldige. Als je het eenmaal onder de knie hebt, werkt zelfs een normale hardtail verrassend goed op de pumptrack.

De meeste crossmotoren vertrouwen op 26-inch wielen. In feite is dit het enige gebied naast de fietsen voor kinderen waar nog steeds nieuwe mountainbikes met deze wielmaat worden ontwikkeld. Aangezien Specialized echter twee identiek uitgeruste crossmotoren met verschillende wielmaten in de aanbieding heeft, konden we de voor- en nadelen van grote en kleine fietsen in de praktijk achterhalen. In vergelijking met de identiek uitgeruste 26″ tegenhanger wist de testfiets met 27,5″ banden alle testrijders te overtuigen. Op de pumptrack was het gemakkelijker om snelheid te genereren over rechte golven, zonder ernstige nadelen in bochten of op het achterwiel. Mountainbikers waarderen het stabielere, vertrouwde gevoel van de grote wielen. In het lab vonden we een voordeel van 384 kg x cm² in wielacceleratie ten gunste van de lichtere 26″ wielen. In de praktijk is daar nauwelijks iets van te merken.

Om erachter te komen wat motorrijders echt nodig hebben op de pumptrack, hebben we ook fietsen uit zeer verschillende prijsklassen getest. Voor de prijs van 2300 euro, beperkt tot 25 stuks, en in Europa gelaste XPro Digga Cream je zou het Melt Pump-model drie keer bij Octane One krijgen voor 699 euro en nog geld overhouden. Voor de meeste pumptrack-fietsers ligt de ideale prijsmaatregel tussen de twee uitersten. Voor ongeveer 1200 euro kun je vandaag de dag een zeer goede crossmotor krijgen. Directe verzenders, zoals Rose, gebruiken hun prijsvoordeel ten opzichte van fietsen van gespecialiseerde retailers, zoals Rocky Mountain, in een configuratie van hogere kwaliteit.

Gedetailleerde, top afgewerkte frames, zoals die van onze Specialized testfietsen, zijn een kwestie van persoonlijke prioriteiten. Hetzelfde geldt voor de mooie DMR-cranks en CNC-gefreesde stuurpen van de XPro, die in Duitsland wordt bewerkt. Als de geometrie en de cockpit kloppen, doet de uitrusting voor rijplezier op de pumptrack er bijna niet toe. Met één belangrijke uitzondering voor de verende voorvork. Alles onder het prijsniveau van Manitou Circus Sport is een uitsluitingscriterium. De meerprijs voor een luchtgeveerde voorvork is het in ieder geval waard.

Oorspronkelijk werden crossmotoren ontwikkeld voor acrobatische stunts over grote sprongen. Op de pumptrack kunnen fietsers naast de basistechnieken ook enkele trucs leren. Veel fabrikanten bieden hun monturen slechts in één maat aan. Sommige differentiëren ook op basis van de lengte van het frame. Lange frames hebben een stabielere rechtuitstabiliteit wanneer hoge snelheden op de pumptrack worden bereikt. Ze kunnen ook beter passen bij lange rijders. Kleine maten bieden een responsievere rit – goed voor creatieve straatgrappen.

Als het om trucs gaat, kan met name de lijn van een voorrem snel in de weg zitten. Als je geen mechanische of hydraulische rotor hebt, is het beter om het zonder voorrem te doen en de lange lijn van de achterrem in verschillende bogen rond de stuurpen te laten lopen. Als je met je pumptrack-fiets naar de trialbaan wilt gaan en wilt stuiteren, zoals Danny MacAskill, heb je een bijzonder kleine overbrengingsverhouding nodig. Stalen en aluminium cranks met directe bevestiging maken bijzonder kleine kettingbladen mogelijk.

Lijst: Hardtail–Aluminium frames zijn licht en stijf. Stalen frames hebben vooral esthetische voordelen, maar ze zijn duurder en zwaarder. Crossmotoren worden gekenmerkt door een compacte geometrie. Korte liggende achtervorken helpen zelfs bij kleine impulsen op het achterwiel en kunnen daarom gemakkelijk in de handleiding worden getrokken. Korte wielbases helpen bij rotatietrucs en krappe bochten, lange wielbases zijn veiliger bij hoge snelheden. Stuurhoeken tussen 68,5 en 70 graden zijn de regel. Vlakke hoeken maken de voorkant van een crossmotor soepeler, terwijl steile hoeken meer reactievermogen aan de fiets kunnen toevoegen.

Rijden: Omdat er niet op een pumptrack wordt getrapt om te accelereren, is er eigenlijk geen aandrijving of versnellingen nodig. Voor veel pumptrack-wedstrijden wordt zelfs de ketting gedemonteerd. Crossmotoren hebben stabiele aandrijvingen met één versnelling. Om dit te doen, moet de ketting worden gespannen met behulp van glijdende of horizontale uitvaleinden of een excentrische trapas. Door de rek van de ketting is er bij de meeste kettingspanners geen ontkomen aan een speciale kettingspanner. Hoe groter het kettingblad en hoe kleiner het tandwiel, hoe zwaarder de singlespeed versnelling.

Vork: Pumptracks kunnen ook zonder problemen met starre vorken worden bereden. Er zijn niet veel speciale verende voorvorken voor crossmotoren. Vorken met luchtbalgen, zoals de dure Rockshox Pike DJ, zijn het gemakkelijkst te tunen. De Marzocchi en Manitou luchtvorken leveren ook solide prestaties op de pumptrack. Goedkope stalen veervorken drukken op de schalen en laten zelden enige aanpassing toe, behalve de veervoorspanning. Het is belangrijk om een goed contrapunt te hebben, zodat er geen energie op de pumptrack blijft liggen.

Rem: Een eenvoudige achterreme is voldoende om te vertragen op de pumptrack. Zelfs mechanische modellen kunnen dit. Sommige fabrikanten leveren hun crossmotoren nog steeds met een eenvoudige voorrem. Bij trucs kunnen de remleidingen in de weg zitten. Crossmotoren met hun kleine remschijven zijn niet gemaakt voor langere afdalingen.

Cockpit: Een breed stuur geeft veel controle op de pumptrack, maar kan overweldigend zijn, vooral voor kleine rijders. Smalle modellen vereenvoudigen trucs, zoals barspins. De stuurbreedte moet overeenkomen met je lengte en schouderbreedte. Korte stelen zorgen voor de gewenste directe handling op een pumptrack.

Band: Op asfaltpompbanen moeten banden snel rollen. Dit kan ook door brede modellen met veel luchtdruk. Als banden met een breedte van 2,3 inch breed op velgen met een grote binnendiameter worden geplaatst, kunnen ze ook dempingsvoordelen hebben ten opzichte van smallere modellen op de pumptrack. Over grindpaden en onverharde sprongen is meer profiel op de voorband vereist.

Pumptracks bieden ideale trainingsmogelijkheden voor mountainbiken. Hier leren fietsers bochten, sprongen, handleidingen en actief rijden voor de trail onder laboratoriumomstandigheden. De belangrijkste basistechnieken, zoals het duwen over golven, leer je in één dag. Pumptrack-bochten zijn ideaal om de bochtentechniek te verbeteren, want er zijn hier geen excuses. Op het parcours leiden stenen, remgroeven en hobbels af, maar niet op de pumptrack. Motorrijders voelen rijfouten direct en onmiddellijk. Snelheid genereren zonder te trappen is de sleutel tot snel en soepel rijden – of het nu op de pumptrack of op het parcours is. Aaron Gwin demonstreerde dit op indrukwekkende wijze met een World Cup-overwinning bergafwaarts zonder ketting.

>> Steffi Marth liet ons de drie belangrijkste bewegingen op de pumptrack zien

Je hebt niet veel accessoires nodig om op een pumptrack te rijden. In klassieke dirt- en streetstyle past ook de casual look met stretch jeans en een T-shirt. Een helm is echter wel verplicht! Kniebeschermers en handschoenen zijn aan te raden om jezelf te beschermen bij een val. De makkelijkste manier om je rijtechniek te trainen is op platte pedalen. Om dit te doen, heb je de juiste Stevige, antislip flat pedal schoenen. Pumptrack-rijden is vermoeiend en motorrijders werken zich snel in het zweet. Functionele kleding kan nuttig zijn, maar is verre van een must. Het is belangrijker om een goede bewegingsvrijheid op de fiets te hebben.