Waar of niet waar? 7 wielermythes die iedereen kent

Op de meest uiteenlopende gebieden van het leven circuleert een grote verscheidenheid aan mythen. Dit geldt natuurlijk ook voor het wielrennen. Vaak bestaan deze al zo lang dat ze nauwelijks meer in vraag worden gesteld. Het zijn echter nog steeds mythen. Welke stemmen en welke zijn fictief? We willen de volgende zeven wielermythes ontkrachten.

Het valt niet te ontkennen dat de benen het belangrijkste werk doen tijdens het fietsen. Het is echter de moeite waard om de blik te verbreden. Een groot sleutelwoord hier is kerntraining. En natuurlijk wuiven velen het nu al weg: ik wil de tijd die ik heb voor mijn sport besteden aan fietsen en niet aan oefeningen. Maar als je je core versterkt, zul je positieve effecten merken op de fiets. De houding verbetert, spanning en pijn kunnen worden voorkomen. Dus op naar de mat in de onderarmsteun!

Naast krachttraining is yoga ook een goede aanvulling op het wielrennen, de profs lopen voorop. Demi Vollering, die dit jaar de Tour de France Femmes won, heeft yoga stevig geïntegreerd in haar dagelijkse schema – om flexibel te blijven ondanks uren op de fiets. Daarnaast is het een belangrijke bouwsteen voor regeneratie, onthult de Nederlandse op Instagram. “Het helpt me mijn lichaam te ontspannen en mijn geest te kalmeren. Het leert me om verder te gaan, om mijn grenzen te verleggen.” Want naast benen, kernspieren en dergelijke heb je ook je hoofd nodig om te fietsen om nieuwe fitnessdoelen na te streven en ondanks brandende dijen op de berg te blijven trappen.

Ketting rechts! Groot blad! De fietsmythe rond de dikke versnellingen heeft aanleiding gegeven tot veel beknopte zinnen. Dus als je alleen het grote mes gebruikt en de ketting helemaal rechts hebt, zul je moeite hebben met de zwaarst mogelijke wandeling over de weg. Dat klinkt misschien heroïsch. Maar is de resulterende lage cadans echt de slimste keuze? Met deze vraag kan men verdwalen in het lezen van studies. Bij een lage cadans (ketting aan de rechterkant) worden de beenspieren meestal meer gebruikt, terwijl bij een hoge frequentie het cardiovasculaire systeem wordt uitgedaagd.

Het is veel spannender dan theorie om zelf verschillende versnellingen en cadansen uit te proberen – zowel op het vlakke als op de berg. Wat vind ik vermoeiend? Zal ik in staat zijn om goed op de fiets te blijven zitten op hoge frequentie, of zal ik wiebelen? U kunt bijvoorbeeld de cadans gedurende 15 seconden tellen en deze vervolgens extrapoleren naar één minuut.

De Sloveense profwielrenner Matej Mohoric won in het najaar de titel op het WK gravel. Hij maakte onder meer indruk met zijn hoge cadans, die hij wist vast te houden bij het bedwingen van de extreem steile beklimmingen in Noord-Italië. Onlangs sprak Mohoric met de Franse pers over de factor vertaling. “Tegenwoordig is het mogelijk om een racefiets uit te rusten met een lichtere overbrengingsverhouding, waardoor we zelfs op steile beklimmingen de pedalen kunnen draaien met een comfortabele cadans die ergens tussen de 80 en 105 tpm ligt.”

>> Rijtechniek is bijzonder belangrijk, vooral op lange MTB-tochten.

Het wordt koud en oncomfortabel buiten – het is de hoogste tijd om je fiets in winterslaap te sturen. Op zijn vroegst in het voorjaar, wanneer de eerste wielerklassiekers over het tv-scherm flikkeren, kun je eraan denken om de fiets weer uit de kelder te halen. Klopt de wielermythe dat de winter buiten het seizoen valt? Natuurlijk is er niets mis met een kleine pauze van het sporten. En zelfs als het buiten gevaarlijk glad wordt met sneeuw en ijs, mag de fiets niet worden verplaatst. Maar een volledige winterstop is niet nodig.

Wie met thermokleding en verwarmende gedachten door de winter fietst, zal immers meer plezier beleven aan de groepsexcursies in het voorjaar dan wie een lange pauze heeft genomen. En als het buiten te smerig is, is indoor cycling een goede keuze. Dankzij slimme roltrainers en gedetailleerde online trainingsplatformen kan je eigen woonkamer snel worden omgetoverd tot de Champs-Élysées.

Een extreem breed en super gewatteerd zadel, misschien wel met een lamsvachthoes als kroon op het werk: Wie zo op de weg is, krijgt vaak denigrerende blikken. Het is immers algemeen aanvaard dat iedereen die de fiets als zelfs maar rudimentaire sportuitrusting begrijpt, een opvallend smal zadel nodig heeft. Als je echter kijkt naar hoe verschillend de lichamen zijn die op hun tweewielers rondsuizen, zou je snel het idee moeten krijgen dat deze regel niet universeel geldig kan zijn. En dat is precies hoe de fietsindustrie het nu ziet, met Duitse bedrijven als SQlab of Ergon als pioniers.

De enige belangrijke wet zou moeten zijn: het zadel moet ergonomisch passen. En als de zitbotten van een persoon verder uit elkaar staan, moet het zadel ook een brede zit hebben. Andere componenten zijn uitsparingen op het zadel, de lengte van de zadelneus en dan natuurlijk de hardheidsgraad. Als het zadel de juiste afmetingen heeft en de zitbotten worden belast in plaats van de stof eromheen, heb je geen lamsvacht meer nodig. Een geschikt zadel is cruciaal voor een goede zitpositie op de fiets – een zadel dat bijvoorbeeld een betere krachtoverbrenging en langere ritten mogelijk maakt.

>> Hier vindt u een artikel over fietsergonomie.

Tijdens een ontspannen groepsrit is er altijd die ene persoon die gestrest is omdat het te langzaam voor hem is. Er zijn goede redenen voor een ontspannen tempo. Dr. Inigo San Millan, bijvoorbeeld, is een groot voorstander van deze training. En de Spanjaard weet waar hij het over heeft. Hij werkt immers als Head of Performance bij het wielerteam UAE Emirates, waar ook tweevoudig Tour de France-winnaar Tadej Pogacar deel van uitmaakt. San Millan zweert bij urenlange training in het basisuithoudingsvermogen, of Zone 2, zoals hij het noemt. Dat er ook tijdens het nonchalant rijden gesprekken mogelijk zijn, is waarschijnlijk niet een van de belangrijkste argumenten van San Millan, maar het is zeker een pluspunt voor een leuke groepsrit.

Er zit niets dan waarheid in deze fietsmythe. Want fietsen maakt gelukkig – of je nu in een groep zit of alleen. En als je nog steeds een glimlach, een knikje of een korte handgroet hebt voor de andere fietsers, verdubbel je het rijplezier.

Als je fietsen wilt gebruiken om af te vallen, probeer dan zoveel mogelijk calorieën te verbranden. Onderweg bijladen met snacks lijkt contraproductief. Maar het tegenovergestelde is het geval: als je met een lege maag vertrekt en vervolgens tijdens de reis niets eet, krijg je snel de bon. Dan stopt de motor en slaat de beroemde honger toe. De rit is voorbij, de conditie wordt er niet beter op. Alleen wie goed verzorgd wordt, kan urenlang genieten van ritten. Na het fietsen kun je weer letten op het aantal calorieën, wanneer een vettig diner met een zoete frisdrank lonkt.

>> Hier vind je een artikel over voedingstips voor de fietstocht.