Een wandeling, dan taart en een gênante groepsfoto? Mijn kont. Wanneer een van de snelste families in Duitsland een familiecampagne plant, ziet deze er meestal een beetje anders uit. Patrick Thoma kwam ergens in de winter van 2022 met het idee. De gepassioneerde paraglider en broer van enduroracer Ines Thoma wilde de Everesting Challenge aangaan. 8848 meter hoogte, te voet, in één dag. En door de lucht. Met maximaal 16 uur zonlicht is dit een echt statement.
Uiteindelijk zijn ze als gezin begonnen. Enduroracer Ines met de e-MTB, ex-racer Max Schumann met de gravelbike, Patrick Thoma met wandelstokken en paraglider. In een interview vertelt enduroracer Ines over familie, doorzettingsvermogen en de moeilijkheid om de drie sporten te combineren.
“Je kunt veel meer dan je denkt” – Interview met Ines Thoma
EMTB: Everesting is een echte uitdaging voor het individu. Je hebt het als gezin geprobeerd. Ging het voor jou vooral om de sportieve uitdaging?
Ines Thoma: In het begin zeker. We zijn altijd op zoek naar dergelijke uitdagingen, het liefst samen, als gezin. Bij het plannen van deze actie konden we niet anders dan denken aan onze neef Mario. Hij was ons grote rolmodel, verbrandde voor elke vorm van bergsport en reed in de Downhill World Cup, maar overleed helaas veel te vroeg. Met het project wilden we hem herdenken en doneren aan een goed doel dat hij graag had gezien.
Hoeveel geld heb je uiteindelijk opgehaald?
Sponsors als Bosch, Maxxis en Komoot hebben een vast bedrag per meter hoogte gedoneerd. Zo hebben we bijna 2500 euro opgehaald, wat ten goede komt aan de Mountainbike Allgäu e.V. en zo direct de MTB sport in de Allgäu ondersteunt.
Vertel ons iets over je strijdmakkers.
Het was een echt familieproject. Mijn broer Patrick liep naar boven en paraglidde naar beneden. In totaal acht beklimmingen, elk met een goede 1100 hoogtemeters. Mijn vriend Max heeft herhaaldelijk geconfronteerd met deze steile grindhelling op zijn gravelbike. Beide hadden bijna exact dezelfde snelheid met ongeveer 16 uur totale tijd van vier uur ’s ochtends tot acht uur ’s avonds. Echt een geweldige prestatie. Daarnaast was mijn neef Vincenz betrokken als fotograaf. Daarom besloten we de uitdaging aan te gaan met drie heel verschillende disciplines.
Hoe kwamen Max en Patrick in gravel en paragliding terecht?
Bij mijn broer was de discipline duidelijk en Max had ondanks het hoofdschudden van veel vrienden gekozen voor een gravelbike. Dat klonk op het eerste gezicht een beetje gek, maar dankzij de MTB-gearing, verende voorvork en brede 45 millimeter banden pakte het geheel verrassend goed uit. Het was voor mij duidelijk dat ik nooit midden in het raceseizoen 8848 meter wilde klimmen op de endurofiets en daarom was de E-MTB de perfecte keuze voor mij.
Meer artikelen over Everesting:
>> Everesting: Nieuw wereldrecord hoogte met de e-bike in Davos Klosters <<
>> Ben Hildred: twee keer de Mount Everest berijden in één tour – waarom?! <<
>> Met slaaptekort in het parcoursrecord naar overwinning <<
>> Is het mogelijk om 8848 hoogtemeters te rijden in uw eigen omgeving? <<
Welke route heb je gekozen?
Eigenlijk wilden we allemaal samen beginnen, ook al lukte dat uiteindelijk niet door problemen met het weer. Maar daarom kozen we voor de Grubigstein in Lermoos in de Tiroler Zugspitz Arena. Mijn ronden waren een beetje een compromis in die zin dat ik graag de hele bergop op paden had willen doen. Maar we wilden het project absoluut legaal plannen en mensen inspireren om dit voorbeeld te volgen, helaas zijn er weinig mogelijkheden in onze regio. Daarom ben ik vooral op onverharde wegendie ik heb gegarneerd met enkele kleine maar technische secties. Aan de andere kant zijn de afdalingen met het hoogtepunt “Blindseetrail” een absolute droom en zijn ze nog steeds erg leuk om te herhalen. Ik had afwisselend tussen twee rondes en dus genoeg afwisseling voor de hele dag.
Je racet al jaren in de EWS, nu race je in de E-Enduro World Cup. Was de 8848 hoogtemeters voor jou überhaupt een uitdaging?
Sportief gezien was het voor mij geen borderline-ervaring. Dat klopt. Ik ben gewend aan lange dagen met veel dieptemeters van enduroraces. Maar 8848 meter hoogte en diepte en 12 uur helemaal alleen in het zadel, gaan veel verder dan de normale trainingsbelasting. Vooral de laatste twee jaar had ik zelden een volledige trainingsdag en gebruikte ik de uitdaging perfect om me voor te bereiden op de laatste twee wereldbekerwedstrijden. En het was eigenlijk veel vermoeiender dan verwacht. In de aanloop naar de race hadden we mijn discipline niet al te serieus genomen vanwege de motorondersteuning, maar ik had zo’n technisch parcours gezocht dat er genoeg tijdsdruk was om echt op het gas te moeten trappen
Wat waren de moeilijkheden voor Max en Patrick?
Alleen al de lengte van de route is een uitdaging. Omdat Patrick alleen bij daglicht kan vliegen, had hij een zeer getimed schema om het op tijd te halen. 1100 hoogtemeters per ronde, in ongeveer 75 minuten klimmen. Dan de parachute uitpakken, opstijgen, inpakken en 15 minuten eten. Het geheel duurt acht keer en 16 uur. Bij Max leek het erg op elkaar, behalve dat hij achterin wat ademruimte zou hebben gehad dankzij zijn voorhoofd. Beiden zijn fit maar volledig in dienst en wisten niet zeker of ze de uitdaging zouden kunnen voltooien.
Wat neem je mee uit de campagne?
Je kunt veel meer dan je denkt. Max en Patrick hebben echt gevochten. Maar nadat hij vorig jaar 500 kilometer achter elkaar had gefietst, wist Max dat hij met de juiste instelling en een constant ritme echt ver kon komen. En met Patrick had ik sowieso geen twijfels. Mijn broer is absoluut stoer en regelt op de een of andere manier altijd alles waar hij zijn zinnen op zet. Bij het volgende familiefeest zal er zeker een goed gespreksonderwerp zijn.
