Cube bouwt zijn One22 op een carbon frame van slechts 2474 gram met een aluminium achterdriehoek. Samen met lichtgewicht wielen, snel rollende banden, een breed bereik en een kleine klim wordt al snel duidelijk dat de One22 bergen wil beklimmen. Dat het nog steeds niet een van de beste klimmers in de test is, is te wijten aan verschillende factoren: aan de ene kant pompt de achterste driehoek met hoge tractie gretig bij elke pedaaldraai – hier kun je niet rond het platform komen tijdens de beklimming. Aan de andere kant is de Cube erg rechtop, compact en niet erg stuwend. Het voorwiel stijgt vroeg in steile passages, wat een vrij actieve rijstijl van de piloot vereist. Om niet te veel van achteren te trappen vanwege de vlakke zithoek, moet je het zadel een beetje naar voren duwen.
De Cube beheerst golvende singletrails en kronkelende parcoursen met gemak, en korte tegenbeklimmingen zijn gemakkelijk te navigeren. Het chassis is ook krachtiger dan de filigraanfiets doet vermoeden. Maar zodra het moeilijker wordt, loopt de One22 al snel tegen zijn grenzen aan. De achterste driehoek laat de veerweg te snel los en mist tegensteun. Met de steile stuurhoek, het smalle stuur en de harde, dunne handvatten lijkt de trailbike al snel overweldigd.
Ook zijn de banden niet echt ontworpen voor hard terrein – acceptabele grip, maar lage lekbescherming. De krachtige XT-stoppers met vier zuigers en een grote schijf aan de voorzijde brengen je in ieder geval te allen tijde betrouwbaar tot stilstand. Het hoge achtergrondgeluid tijdens de afdaling is te wijten aan het gebrek aan framebescherming en de remleiding, die op de spaken van het achterwiel rammelde – hier is nog ruimte voor verbetering.
BIKE testresultaat²: goed – 172,5 van de 250 punten