Airtime is waarschijnlijk het beste gevoel dat je kunt krijgen – in veel leuke sporten, maar vooral in mountainbiken. Over een sprong springen, de lucht in vliegen, het gevoel van gewichtloosheid ervaren en dan gecontroleerd weer landen – dat zorgt voor gevoelens van geluk. De kern van de zaak: om een gecontroleerde sprong te maken, heb je vaardigheden, oefening en risicotolerantie nodig. Alsof dat nog niet moeilijk genoeg is, vereisen hoge sprongen nog meer ervaring. Want: Hoewel veel mountainbikers springen, lukt het maar weinigen om goed te springen (met veel airtime). Waarom? We vroegen het aan rijtechniekexpert Stefan Herrmann.
FREERIDE: Anderen springen hoog, je blijft bijna aan de grond plakken of vliegt laag. Hoe komt dat?
Stefan Herrmann: De anderen! Wie zijn de anderen? Misschien zie je iemand voorbij vliegen in het bikepark en denk je: geweldige airtime! Maar dat heeft eigenlijk helemaal geen waarde, want je hebt geen idee hoeveel ze hebben getraind en hoeveel talent ze hebben. Het is leuk om naar te kijken, maar het zegt je niets. Want je moet overweg met je mogelijkheden, je talent, je materiaal en je randvoorwaarden. En vooral: met je aantal herhalingen.
Het aantal herhalingen is de sleutel tot succes. Hoe hoger, hoe beter. Om goed te springen, moet je heel veel springen – zo eenvoudig is het! Het andere recept voor succes: een langzame toename. Dit is een proces dat jaren kan duren en in principe nooit eindigt.
U noemde ook het materiaal.
De fiets speelt een rol. Ik heb de laatste tijd op mijn bigbike Canyon-zender gereden en sprong vaak te kort en verloor momentum. Grote fietsen zijn gewoon traag en vereisen veel meer fysieke inspanning op vlakkere springroutes zoals de “99 Jumps” in Schladming. Toen schakelde ik over op de meer wendbare Torque, een enduro/freeride-fiets, en haalde ik de landing.
Wanneer de snelheid en sprongafstand echter toenamen, zoals op de Vink-Line in Châtel, moest ik veel voorzichtiger zijn met de enduro. Omdat de fiets korter is. Daarom heb je minder bewegingsruimte in de lucht en ben je sneller op de limiet. Naast het niveau van bekwaamheid is ook materiaal een groot probleem.
Toch is de vergelijking met anderen frustrerend. Sommigen kunnen het, jij niet.
Begrijpelijk. Je laat je imponeren door je directe omgeving en de media. Dit schept overdreven verwachtingen. Maar springen op een mountainbike is moeilijk, maar het is te leren. Je moet echter intensief oefenen om het te kunnen doen. Vier jaar geleden ben ik begonnen met het werken aan mijn springtechniek. Mijn hoofdroute is de Hotshots in Leogang. Ik rijd de route op sommige dagen 10 keer om mijn techniek te consolideren. Ik heb 400 sprongen op één dag gemaakt.
Ik schat dat ik de afgelopen jaren 15.000 sprongen heb gemaakt om de techniek te internaliseren. En om je hoofd leeg te maken voor de volgende stap. Dat voel ik altijd als ik in de lucht kijk voor de volgende sprong. Het laat me zien dat ik alles onder controle heb, zodat ik klaar ben voor de volgende sprong. Belangrijk: Continuïteit – het is beter om betrouwbaar te zijn over kleine sprongen dan één keer te schitteren met een groot ding.
… waar het gevaar om te vallen bijzonder groot is en alle vooruitgang weer naar de hel gaat.
Ja. Dat kan gebeuren. Voor het leerproces geldt: drie stappen vooruit, één stap terug. Na een val moet je jezelf weer opbouwen. Dat is wat er met mij gebeurde op de Hotshots-baan en ik crashte niet eens, ik reed gewoon “slecht”. Ik wilde te snel te veel, het zelfvertrouwen was er niet en niets werkte. Dus besloot ik naar andere circuits te gaan om vertrouwen te vinden. Pas toen heb ik weer hotshots gereden.
Hoe belangrijk is zelfvertrouwen?
Je kunt niet zonder. Ik predik al 25 jaar: Motion picture before BUitvoering van het proces. Met andere woorden, je moet de sprong “zien”, jezelf vertrouwen om het te doen, alleen dan ben je los en ontspannen genoeg om er echt over te springen. Je moet je op je gemak voelen – dat is de voorwaarde om er actief vanaf te springen. En de start is het allerbelangrijkste voor de vluchtfase en de landing. Het gaat dus altijd over: blijf ontspannen, blijf ontspannen, blijf ontspannen. Anders krijg je kramp en wordt de zendtijd een deadsailor.
Wanneer vindt de Deadsailor plaats?
Wanneer mensen zichzelf overweldigen, de sprong forceren, zich ongemakkelijk voelen en het toch durven. Als je jezelf te veel druk oplegt of te onvoorzichtig bent, kom je onvermijdelijk in de problemen. Het motto van motorisch leren is: verander pas iets als je een automatisme hebt bereikt. Dit betekent: rustige ademhaling, hartslag in rust, hoofd ontspannen, spieren ontspannen. Alleen dan kan ik een grotere sprong maken. Niet eerder! Dat zou roekeloos zijn.
Klassieke situatie in het bikepark: Je springt voor het eerst over een jumpline, springt te kort, maar na een paar runs lukt het je om de sprongen te maken. Uw verklaring?
Bij de eerste run kende je de situatie niet en aarzelde je daarom uit voorzichtigheid, misschien zelfs een beetje verkrampt uit angst. Daarom is de actieve sprong niet gelukt, want voor hem heb je zelfvertrouwen nodig. Met meer runs begon het zelfvertrouwen toe te slaan en ziedaar: ze haalden de landing.
Toch komt het voor dat je zin hebt in de sprong en toch is de airtime niet genoeg om de landing te halen. Wat gaat er mis?
Er kan een hele kleine dynamische extensie in de benen zitten die je niet eens opmerkt omdat het stressniveau al te hoog is. Dat is wat ik ervaar als ik met mijn vriend Chris aan het fietsen ben. Hij is een BMX’er. Door zijn BMX-ervaring heeft hij een veel effectievere leg extension, die hij in de loop der jaren op jonge leeftijd heeft geleerd. Hoewel we allebei hetzelfde lijken te doen op de sprong, vliegt hij veel hoger en verder.
Jouw nummer 1 tip om te leren springen?
Geduld. Mensen willen te veel. Wees eerlijk tegen jezelf, je zelfbeoordeling moet goed zijn. Pas dan komt er zelfvertrouwen. Dat merk ik keer op keer in mijn rijtechniekcursussen. Maar dat werkt niet. Maar ze worden natuurlijk wel gedreven door de media, Insta, FREERIDE, etc. De sociale druk om te presteren wordt ook overgebracht naar de breedtesport. Iedereen wil door de lucht stylen zoals Jaxson Riddle, ook al rijd je maar 2-3 keer per jaar in het bikepark.
En dan lees je in FREERIDE over de 16-jarige Patricia Druwen, die nog geen drie jaar nadat ze een mountainbike cadeau kreeg aan wedstrijden doet en nu een Red Bull-atleet is.
… en je fietst al 20 jaar en kunt nog steeds niet de grotere sprongen maken in Schladming. Ja, ik weet het, dit kan frustrerend zijn. Maar, afgezien van Patricia’s uitzonderlijke talent, is er geen vervanging voor oefenen. Als je wilt dat je sprongen verbeteren, oefen ze dan. Ik zeg: op een gegeven moment komen de vaardigheden wel. Haal de druk eraf. Neem de tijd, veel plezier met oefenen! En dat brengt ons bij een ander knelpunt: de oefenmogelijkheden. Als je in de buurt van een fietsenstalling of een onverharde plek woont, is het natuurlijk veel gemakkelijker dan wanneer je ergens woont waar niets is.
Wat zijn goede oefensprongen voor beginners?
Tafelsprongen die je gemakkelijk kunt zien. Zoals de tafellijn in het fietspark Geisskopf. Dit zijn ideale leersprongen. Mijn tip: Rol de lijn door zonder eraf te springen. Dit zal je lichaam en geest voorgloeien. Dit is hoe BMX’ers trainen. Als het je gelukt is om een sprong te maken, neem dan de tijd om je ogen even te sluiten en de beweging nog een keer te doorlopen. Dit consolideert het bewegingspatroon.
Met als sleutelwoord: bewegingspatronen. Ik moet een onzin ophelderen die altijd wordt gespuid: de springtechniek zou vergelijkbaar zijn met de bunnyhop. Dit is niet waar en kan zelfs gevaarlijk zijn en eindigen in een val. In de bunnyhop beweeg je dynamisch naar voren om het achterwiel omhoog te trekken. Als je dit al springend doet, katapulteer je over het stuur. De sprong lijkt meer op de zogenaamde pig hop, zonder de sterke zwaaiende beweging voor-achter van de bunnyhop.
Wat is dein Mysterie van de zendtijd?
Neem de tijd. Verhoog langzaam, stap voor stap. Als je twijfelt, zeg dan nee. Ik ben heel consequent. Als ik een sprong die ik al meerdere keren eerder heb gesprongen niet “zie”, doe ik dat niet. Ik voel in mezelf. Er zijn dagen dat alles lukt. En er zijn dagen dat niets werkt. Je moet hier ook gevoelig voor zijn, want een val zet je terug in het leerproces – zelfs als je jezelf daarbij niet hebt bezeerd. Maar je zelfvertrouwen krijgt altijd een barst, met andere woorden: je airtime-zelfvertrouwen is onrustig. Doe de dingen dus niet half!
Bieden jullie ook speciale springcursussen aan bij de MTB Academy?
Ja, in alle Enduro Flow Camps, Freeride Camps en natuurlijk de Air Camps ligt de focus op de juiste springtechniek.
Meer over het onderwerp: “Springen”
Voelen je sprongen als een natte zak die op een dwaalspoor is geraakt?! Je beltegoed is in de tiende van een seconde bereik?! We laten je in 5 stappen zien hoe je je rijtechniek kunt verbeteren bij het springen met de MTB! In ons interview legt een bewegingswetenschapper ook uit wat het hoofd moet doen zodat het lichaam ook wil vliegen. En sommige pro’s delen hun tips.