Fietsen in het Odenwald: de 3 top trailtours in de wijkgids van Eberbach

• Lengte: 42,3 kilometer
• Bergop: 1721 meter hoogte
• Trailaandeel: 23 procent
• Moeilijkheidsgraad: moeilijk

De tour, die is aangewezen als een endurocircuit, is echt geen koffierit – maar leidt in een zigzagparcours over alle 12 fietslandpadsegmenten en ook een paar keer door de stad. Dus als je kracht afneemt, kun je deze lange tour inkorten of annuleren en de volgende dag het tweede deel aanpakken. Dat is ook niet jammer, gezien het echt inspannende zaagtandprofiel. Feit is dat niet alleen de twaalf beklimmingen in de benen gaan, maar ook de trailafdalingen. Let op: De kleurgecodeerde moeilijkheidsgraden moeten serieus worden genomen! De Eberbach-routes zijn echt uitdagend. We zouden de lichtste beoordelen met twee rijtechniekpunten, maar de zwarte segmenten met zes (van de zes).

Beginpunt Nieuwe markt naast de Sint-Michielskerk, parkeren is beschikbaar aan de oevers van de Neckar.

Hoogtepunten Naast de uitdagende trails zijn het vooral de mooie uitzichtpunten die je tijdens de ronde passeert. Vooral die op de Itterberg en bij de stenen piramides op de Breitenstein.

Kernpunten Alle zwart gemarkeerde paden vereisen zeer goede rijvaardigheden. Zelfs de ingangen van de segmenten vallen vaak steil in de diepte. Als je je eenmaal hebt teruggetrokken, is slopen geen goed idee. De deels zanderige grond vereist dat de remmen op een afgemeten manier worden gebruikt. Krappe hoeken en geblokkeerde, stenige doorgangen vragen om snelle beslissingen.

Reflectie Naast de mogelijkheden in het centrum van de stad, wacht Café Lutzki (aan het einde van de Coffee & Cream Trail) op u in de wijk Pleutersbach.

• Lengte: 46 kilometer
• Bergop: 1148 hoogtemeters
• Trailaandeel: 1 procent
• Moeilijkheidsgraad: gemiddeld

Als de lokale bevolking het over Monte Meow heeft, bedoelen ze natuurlijk de bult van de kat. Een zeer serieuze klim als je vanuit Eberbach vertrekt. Met 626 meter is de voormalige vulkanische opening de hoogste berg in het Odenwald. De tocht komt overeen met de Bikeländ-route, die is aangewezen als MTB-toercircuit, maar wordt uitgebreid met een omweg naar Monte Miau. Als tegenhanger van de trail-heavy enduro-ronde ligt de focus van deze tour op het ervaren van de natuur. Op de eerste helft passeer je nieuwe uitzichtpunten op de zuidelijke oever van de Neckar en de mystieke Heiligkreuzkerk op de berg. Een lange tussenafdaling eindigt bij de Rockenausluis, waar je misschien het geluk hebt om een sluis van een vrachtschip te zien. Daarna volgt de lange klim naar de Katzenbuckel met een tussenstop op de pumptrack in Waldkatzenbach. Aan het einde van de ronde kost de golf over de Scheuerberg nog een paar korrels.

Beginpunt Nieuwe markt naast de Sint-Michielskerk, parkeren is beschikbaar aan de oevers van de Neckar.

Hoogtepunten Voor de laatste beklimming naar de Katzenbuckel passeer je het gelijknamige meer, een voormalige steengroeve. Op de top van de top is de beklimming via de wenteltrap naar het platform van de uitkijktoren verplicht.

Kernpunten Geen. Alle paden zijn begaanbaar zonder grote problemen.

Reflectie Het terras van de Villa Katzenbuckel aan de voet van de vulkanische schoorsteen biedt een prachtig panorama over het Odenwald

• Lengte: 42,3 kilometer
• Bergop: 1206 meter hoogte
• Trailaandeel: 15 procent
• Moeilijkheidsgraad: gemiddeld

Bij Hirschhorn, zo’n negen kilometer stroomafwaarts van Eberbach, draait de Neckar wat waarschijnlijk de gekste lus is. De rivier verandert hier meer dan 180 graden van richting en wikkelt zich rond de wijk Ersheim. Deze tour bewaart echter het prachtige uitzicht op dit natuurspektakel tot bijna het einde. Zoals het een hoogtepunt betaamt. Bijna de hele route loopt in de naburige deelstaat Hessen. De 2-meterregel geldt hier niet, maar aandacht voor wandelaars is een erezaak! Direct na de start slingert het pad terug naar de hoogten van het Odenwald, waar de typische plateaus steeds weer prachtige panorama’s openen. Bijvoorbeeld op het zweefvliegveld Rothenberg. Na het doorkruisen van het idyllische Finkenbachtal volgt nog een klim. De afdaling naar Hirschhorn kan worden vermeden op een grindpad als er in het weekend veel wandelaars zijn. Vertraag ook op het prachtige panoramapad rond de lus!

Beginpunt Nieuwe markt naast de Sint-Michielskerk, parkeerplaatsen aan de oevers van de Neckar.

Hoogtepunten Oorspronkelijk een kasteel, is het monument van Hirschhorn van de middeleeuwen tot heden omgetoverd tot een kasteel.

Kernpunten Met uitzondering van het pad naar Hirschhorn kunnen alle paden zonder grote problemen worden bereden. Dit vraagt daarentegen om een anticiperende rijstijl. Hoe dieper je gaat, hoe steiler de helling wordt. Op het laatste derde deel zijn er haarspeldbochten en treden. Op de schaal van Eberbach zou het pad blauw zijn aan de bovenkant en rood aan de onderkant.

Reflectie De koffiefabriek in Hirschhorn bij het stadhuis trekt aan met gebak, snacks en een eigen branderij.

De omgeving Als u de loop van de Neckar van Heilbronn naar Heidelberg volgt, ligt Eberbach in de meest noordelijke bocht van het dal. Waar de Itter uitmondt in de Neckar, heeft zich een bekken gevormd waarin het stadje van 15.000 inwoners zich nestelt. Hier hebben de rivieren diep in het zuidelijke Odenwald gegraven en kenmerkende steile oevers uit de zandsteen gebeeldhouwd. Hoe onderscheidend kan worden gemeten op de lokale berg van Eberbach: De Katzenbuckel is met 626 meter de hoogste berg in het Odenwald en vormt een hoogteverschil van 500 meter ten opzichte van de stad. Niet slecht voor een middelgebergte. De onlangs officieel geopende thuispaden van de Eberbachers slingeren van de hellingen links en rechts van de Neckar, altijd in het zicht van de oude stad. De nieuw gecreëerde “Bikeländ Eberbach” is reden genoeg om het zuidoostelijke deel van het Odenwald te ontdekken. Tot nu toe werd dit toer-eldorado enigszins overschaduwd door het westelijke Odenwald, waar de dichtbevolkte Rijnvlakte zorgt voor drukker fietsverkeer.

>> GPS-download: Download hier de GPX-tracks voor de Eberberg-districtsgids <<

Met de trein: Met zijn ligging aan de route van de Neckar Valley Railway (Heidelberg – Heilbronn) is Eberbach zeer gemakkelijk te bereiken met de trein en S-Bahn (vanuit Heidelberg/Mannheim). Bovendien eindigt de Odenwaldbahn, die vanuit het noorden vanuit de regio Frankfurt/Hanau loopt, in Eberbach./Darmstadt.

Met de auto: Eberbach ligt iets buiten de gebaande paden: de A5 in het Rijndal (afrit Heidelberg), de A81 in het oosten (Heilbronn –Würzburg) en de A6 in het zuiden (Heilbronn –Heidelberg). Vanaf de snelweg moet je rekening houden met iets minder dan een uur rijden op federale wegen. Afstand van Stuttgart 100 km, van Frankfurt/M. 110 km, van Neurenberg 200 km.

FIETS tip: Hotel Karpfen ligt midden in de oude binnenstad en biedt nog steeds parkeergelegenheid. Er is ook een fietsenstalling (Alter Markt 1, Tel. 06271/806600)

Dicht bij de natuur aan de Neckar: Kampeerders waarderen de camping Eberbach, die tegenover de oude binnenstad ligt. Er zijn ook twee camperparkeerplaatsen: In der Au (tegen betaling met comfort) en Neckarlauer (gratis).
Verdere accommodaties van pension tot appartement staan vermeld op de website van de stad Eberbach.

Brands4sport, Friedrichsdorfer Landstr. 50, Tel. 06271/8066180

Dit is de eerste aanloophaven van Eberberg als het gaat om fietsen, reserveonderdelen en reparaties. Vanaf de officiële opening van de trails in augustus worden er ook aanbiedingen gepland op het gebied van begeleiding en rijtechniektraining.

Naast de 12 nieuwe fietsroutes zijn er nog andere leuke speeltuinen in de buurt:

• Bikepark Beerfelden met 9 routes en sleeplift
• Flowtrails Mosbach met 3 routes
• Pumptrack en mini-park in Waldkatzenbach am Katzenbuckel

Daarnaast: Op de www.mtb-geo-naturpark.de pagina vind je meer GPS-gegevens over de routes in het westelijke en noordelijke Odenwald, waaronder hoogtepunten als Miltenberg, Michelstadt en Amorbach. Top: Alle bestemmingen zijn vanuit Eberbach te bereiken met het openbaar vervoer (S-Bahn of natuurparkbus met fietskar).

Het centrum van Eberbach is vrij duidelijk. De meeste winkels en restaurants liggen tussen de Neuer Markt en het treinstation. De beste manier om de fietsdag te beginnen is met een espresso in de “boon”. Later ontmoeten ze elkaar in de Oliva Garden, een mix van restaurant en take-away (kebab, pizza, pastagerechten). Als toetje, een ijsje in de Venezia tegenover? Of u rolt door de steegjes naar de eigen bakkerij, waar u koffie, cake en snacks kunt krijgen met uitzicht op de Neckar.

Alternatief programma voor het geval het regent: In 30 minuten kunt u de S-Bahn door het Neckardal naar Heidelberg nemen. Er is veel te zien in de universiteitsstad aan de rand van de Rijnvlakte: de “Oude Brug” overspant bijvoorbeeld de Neckar in verschillende bogen, er is een kasteel, een heel mooie oude stad en legendarische studentencafés!

Eberbach Tourismus (Rathaus), Leopoldsplatz 1, 69412 Eberbach, Tel. 06271/87-242

Daar is ie dan: Dicranum Viride, het groene bremmos. Timo laat zijn vinger zachtjes over de pluisjes gaan die op ooghoogte op de schors van een machtige beuk groeien. Tot dusverre goed. Het probleem is dat de boom naast de Houthakker staat, een van de twaalf paden die Timo en zijn mannen in de loop der jaren in de bossen rond Eberbach hebben gemodelleerd. En natuurlijk is de zeldzame plant niet ontsnapt aan de arendsogen van de natuurbeschermingsautoriteit. “We moesten de paden vele malen samen met de vertegenwoordigers van bos- en natuurbeheer lopen”, zegt Timo. “Elke steen werd geïnspecteerd, elke wortel en elke struik.” En nu is er de kwestie van het mos bij de Houthakker, een paar weken voor de officiële opening van de paden. Maar ook daar zal Timo een oplossing voor vinden. Timo, de probleemoplosser. De doorzetter. De bedenker van Eberbach.

We slingeren terug in de zadels. Ook de lokale Sascha, die vanaf het begin betrokken is geweest bij het Bikeländ-project, maakt deel uit van de partij. Ik moet toegeven dat de breuk met de biologische excursie precies op het juiste moment kwam. Want deze houthakker, te Duitse houthakker, is een wilde kerel. Of beter gezegd, taaie tegenstander. Steil, bochtig, onvoorspelbaar en soms hobbelig en geblokkeerd. Althans van een personage dat ik in een Duits middelgebergte niet per se had verwacht. Gewoon laten rollen? Nee. Het is raadzaam om altijd wakker te zijn en de lijn met vooruitziende blik te kiezen. Constante concentratie kost bijna net zoveel energie als opstarten. Dit wordt gevolgd door een paar strakke haarspeldbochten, zoals verwacht best lastig, in een verdomd hellende traverse, glijd nu gewoon niet weg, en met een heftige zin spuugt de Houthakker ons uit op een bospad. “Ik weet dat de hoek aan het einde nogal d’hôte d’ is.irekt”, reageert Timo op de onhandige. “We moeten nog iets veranderen.” Wauw, wat een bord. En dat is voor een parcours met een rood zegeltje! “Eberbacher Rot”, reageert Sascha op mijn vragende blik. “Het lijkt dus meer op donkerrood.” Timo bevestigt: “Echt makkelijke trails vind je hier niet. Dat hebben we ook duidelijk gemaakt op de website van Bikeländ.” Dus als je naar Eberbach komt, moet je zelfs op de drie blauwe routes wat uitdagingen verwachten. “Je kunt het meteen zelf zien”, belooft Sascha. “We laten je de Captain Job Trail zien.” Dus terug naar de Itterberg. Voor een motorrijder als Timo zijn de 220 hoogtemeters kinderspel. Oké, de triatleet van wereldklasse heeft nu zijn actieve carrière beëindigd. Maar negen Ironman-overwinningen en 14 deelnames aan de beroemdste van alle triatlons in Hawaï hebben hun stempel gedrukt op de fitheid. Daarnaast zit hij bijna dagelijks in het zadel als coach en trainingsexpert voor aanstormende triatleten. Bijna. Alsof zijn sportprogramma nog niet genoeg is, heeft hij er zijn missie van gemaakt om de wereld dichter bij de schoonheid van zijn huis aan de Neckar te brengen. Zijn eerste project, de Neckarsteig, werd in 2018 uitgeroepen tot de mooiste wandelroute van Duitsland. En nu het Bikeländ-project, waar nog veel meer hindernissen te overwinnen zijn. We zijn immers in Baden-Württemberg, waar, zoals bekend, paden onder de twee meter breed taboe zijn voor fietsers.

Het is laat in de middag als we weer op de Itterberg zijn. De ondergaande zon baadt het Eberbachbekken in gouden licht. Er komt geen geluid naar boven, alleen een specht hamert op een boom in de buurt. “Nu weet je wat ik bedoel”, zegt Timo, terwijl hij zijn uitgestrekte arm omcirkelt. Scheuerberg, Hebert, Bocksberg, Böserberg. De stad is letterlijk omgeven door steile hellingen. De namen van de routes zijn niet minder veelbelovend: Bock’n Roll, Coffee and Cream, Neckarcoaster, Woody, om er maar een paar te noemen. Maar laten we nu tot de bodem van Captain Job gaan. Seconden later zijn de twee buurtbewoners in het kreupelhout verdwenen. Het pad slingert zich eigenlijk een weg door de bomen en nodigt uit om op het gas te stappen. Ik werd bijna eigenwijs. Toen ging de eerste steile trede, oeps, gewoon weer goed. Adrenaline schiet in mijn bloed en scherpt mijn zicht. Goed, want de volgende bochten zijn niet zonder uitdagingen. Blauw? Dat zou lachwekkend zijn. Dus slinger door de volgende chicane en trek door tot het einde. Nou, laten we gaan! Sascha en Timo kijken elkaar gewoon aan. “Misschien donkerblauw”, zegt Sascha en grijnst ondeugend.

De volgende ochtend hebben we een afspraak met Frieder. De missie is: trail maintenance. Op de laadruimte van het busje staan een pikhouweel, schop en heggenschaar. Frieder weet het een en ander over gereedschap, want in het echte leven is de hobby freerider een veelgevraagde specialist in bosbouw en verkeersveiligheid in het bos. De machines van zijn bedrijf lezen als de uitrusting van Terminator 3: kapgrijper, onderstamslijper, graafmachine met korte staart. Maar voor de aanleg van de Eberbacher Trails bleef het grote bestek in frieders garage staan. “Elke meter van het parcours is puur handgemaakt”, benadrukt Timo, omdat het exclusieve gebruik van de natuurlijke omstandigheden ter plaatse een vereiste was van de autoriteiten en tegelijkertijd de filosofie van Timo is. “Je zult geen kunstmatige structuren, ladders of sprongen op onze sporen vinden”, vervolgt hij. Om dit te onderbouwen verzamelt Timo een tiental stenen ter grootte van een voetbal uit de omgeving. Daarnaast wat dood hout. Met het materiaal bevestigen de twee opnieuw een curve waarin zich gaten hebben gevormd. Alle motorrijders van de lokale clubs zijn fysiek betrokken geweest tijdens de maandenlange bouwfase. Voor elk van de twaalf routes zijn twee sponsors verantwoordelijk, die hun secties moeten controleren. Kleine beschadigingen worden direct hersteld en bij grote problemen trekken Frieder en Timo in. Na twee uur zit de missie erop en trakteren we onszelf op een kopje koffie in het centrum van Eberbach. Smalle straatjes, veel vakwerk, aan de oevers van de Neckar de kruittoren en fragmenten van de oude stadsmuur. Met een kleine 70 centimeter is de Amalienpforte zo’n smal steegje dat zelfs het stuur van onze fietsen er niet doorheen past. In de middeleeuwen werd de opening gebruikt om het visserssteegje dat erachter liep te ventileren. Waarschijnlijk met een goede reden. Dan is het beter om de geur van vers gezette espresso te hebben. Timo leest me een paar Instag voorRam opmerkingen van motorrijders die al op de trails zijn geweest. De reacties zijn altijd positief. Het goede werk van de Eberbachers wordt geprezen, en er wordt zelfs gesproken over het Gardameerniveau. Dus als dat geen prijs is.

Voor de avond heeft Timo weer een paar maatjes opgetrommeld. De broers Steven en Marvin Kaufmann uit het naburige Waldkatzenbach am Katzenbuckel zijn van de partij. Als professionele enduroracers hebben ze al hun ervaring gestoken in het bouwen van trails. Dat blijkt uit het spoor waar we naartoe gaan: Eenarmige bandiet. Want zelfs een zware armblessure kon Marvin er niet van weerhouden om met de overgebleven arm aan de lijn te blijven werken. Het bleek natuurlijk een zwart spoor te zijn, waar ik nu een beetje van schrik, aangezien de rode houthakker me al zenuwen heeft gekost. Maar op de een of andere manier bedrieg ik de anderen totdat Timo stopt bij een speciale steen. Een monsterlijk, wigvormig zandstenen blok, zwaar bemost op de zijflanken. Misschien een overblijfsel uit een oude steengroeve? In ieder geval een natuurlijk obstakel dat nu als springschans gebruikt kan worden. “En godzijdank is de steen niet het groene bremmos”, verzucht Timo opgelucht.

>> GPS-download: Download hier de GPX-tracks voor de Eberberg-districtsgids <<