Greg Herbold: De fiets is eind jaren ’90 gemaakt. Ik zat in mijn experimentele fase en als testrijder had ik lange afdalingen nodig. Dus ik dacht: waarom zou je het niet wat makkelijker maken? Zo werd de Weed Wacker geboren.
Wat zit er achter de naam?
Weed Wacker is wat we hier tegen een bosmaaier zeggen. Ik heb er de benzinemotor uit gehaald en eraan gesleuteld met de achterkant van een Koga Miyata prototype waar ik op dat moment in reed. Ik vond de naam ook best goed bij de fiets als geheel passen.
Hoe ging het onderdeel in zijn werk?
Ik kon de aandrijving vanaf het stuur bedienen. Je reed weg met de motor omhoog en liet vervolgens de aandrijfrol op het achterwiel suizen. De rotatiebeweging van het achterwiel werd overgebracht op de rol en zette, net als bij het starten van een klassieke auto, de motor in beweging. Hoe harder je op de roller op het achterwiel drukte, hoe sneller je ging. Natuurlijk was de bandenslijtage hoog en moest je trappen op steile beklimmingen.
Klinkt alsof het onderdeel niet gemakkelijk te gebruiken was …
Het was eigenlijk niet zo moeilijk. Een duimhendel regelde het gaspedaal, een versnellingspook tilde en verlaagde de aandrijving naar het achterwiel. Met Gripshift controleerde ik de normale versnellingen.
De motor werd snel gedemonteerd en ging in de rugzak. Maar zelfs als je de benzine gewoon dumpte, rook je altijd naar een oud olievat.
Dus waarom al die moeite?
Voor trainingen en als producttester had ik veel dieptemeters nodig. In die tijd waren er geen liften voor fietsen, geen shuttles. Daarom moest ik een andere oplossing bedenken. Overigens kon je met de Miyata flink aanpassen. Trapashoogte, kinematica – bijna als een moderne wereldbekerfiets.
En vandaag? Geef je de voorkeur aan Weed Wacker of E-MTB?
Vandaag heb ik een stuk of tien e-bikes. Misschien was het ook door de wietwaaier dat ik al vroeg fietsen met motoren kon inspireren. Moderne e-bikes mogen dan tien kilo zwaarder zijn, ze zijn in het dagelijks leven ook veel praktischer dan de Weed Wacker. Maar de fiets was toen nog een geweldig experiment.
We vonden Greg’s winnende MTB uit 1990 op Instagram op @vintagedownhill:
Op dit punt vindt u externe inhoud die het artikel aanvult. U kunt het met één klik weergeven en opnieuw verbergen.
Externe inhoud
Ik ga ermee akkoord dat externe inhoud aan mij wordt getoond. Hiermee kunt u
Persoonsgegevens worden doorgegeven aan platforms van derden. Meer hierover in ons privacybeleid.