Bikepacking graveltour: Baiersbronn in het Zwarte Woud – 3 meisjes, 3 gravelbikes, 3 nachten in een tent

Vier dagen en drie nachten lang willen we door het Zwarte Woud rond Baiersbronn rijden. Op een racefiets met spijkerbanden. Een zogenaamde gravelbike. Bospaden, kleine paadjes en, indien nodig, gravelwegen, dit is het terrein waar we van houden. Wij, dat zijn Carina, Conny en ik. Avontuurlijk, levendig en nooit zonder woorden, zo zou je ons kunnen omschrijven.

We zijn vandaag vroeg in de ochtend vertrokken en hebben sindsdien nog maar 30 kilometer gereden. Grove grindpaden met korte, scherpe klimmetjes en bewortelde bospaden wisselen af tussen het steeds weer laten stijgen van je hartslag. Elke centimeter van mijn fiets wordt goed gebruikt. Slaapzak, slaapmat, tent, kookgerei, gaspatroon, hoofdlamp, gereedschap en natuurlijk een warme jas moeten worden opgeborgen. Dit brengt nogal wat gewicht met zich mee. En dat voel ik op de beklimmingen.

De avond ervoor ontmoetten we elkaar in Baiersbronn. In een kleine, romantische herberg aan het einde van het dal. Helemaal verscholen achter de zeven bergen met de zeven dwergen. Je ruikt de geur van het bos. Vanaf hier kunt u alleen te voet of met de fiets komen. Hier konden we in alle rust onze fietsen opzadelen en uitgerust aan ons driedaagse avontuur beginnen. De lucht op deze ochtend in mei is fris en koel. Onze bestemming voor vandaag is de Buhlbachsee. Maar tot die tijd liggen er nog een paar kilometer en hoogtemeters voor ons. Hij rolt aangenaam bergop, waardoor we snel kilometers maken. Zoals altijd hebben we elkaar veel te vertellen. De zon warmt onze spieren langzaam op en al snel lijkt de Mummelsee, die fantastisch gelegen is aan de Zwarte Woud High Road, donker glinsterend. Het grootste van de zeven overgebleven ketelmeermeren is gehuld in legendes. Door zijn donkere, dennengroene kleur lijkt het mysterieus. Wij zijn hier gevestigd in het zuidelijke deel van het Nationaal Park Zwarte Woud. We maken een fotostop bij het uitkijkplatform. Vanaf hier hebben we een prachtig uitzicht over het Rijndal en over het hele zuidelijke deel van het nationale park. We pauzeren even en halen diep adem. Zo mooi, zo groen en zo ver is het hier.

Carina laat voorzichtig weten dat ze honger heeft. En niet alleen zij. We rollen naar beneden in een valleivlakte, weelderige groene weiden en gele koolzaadvelden trekken aan ons voorbij. Links van ons doemt een statig huis uit het Zwarte Woud op. Een groot houten bord wijst ons de weg: de Forellenhof. Daar hebben we veel over gehoord. Er wordt snel besloten dat we het hier bij laten. We passeren talloze vijvers waar forellen zwemmen en duwen onze fietsen naar het fietsenrek bij de ingang. De grote forellenkweek hier heeft een lange traditie. Met z’n drieën zoeken we een perfect plekje op het zonneterras en kiezen we ons een weg door het menu van boven naar beneden. Wat we krijgen is de plezierervaring “forel” voor alle zintuigen. En dat is waar het Zwarte Woud om bekend staat. Hier kun je overal heel fijn eten. Niet minder dan acht Michelinsterren, verdeeld over vier restaurants, schitteren in de gastronomische hemel boven Baiersbronn. Maar helaas zijn we hier niet om sterren te verzamelen, we willen sterren zien. Het liefst in de lucht.

Terug in het zadel voelen de eerste kilometers wat omslachtig aan. We passeren de glasblazerij van Buhlbach. We nemen een kijkje in het oude glasblazersgebouw waar de champagnefles vandaan komt. Het Zwarte Woud heeft geschiedenis en traditie. Conny spoort ons aan om door te rijden om onze bestemming voor de dag bij daglicht te bereiken. We komen bij een prachtig meer. Rondom een schaars bos. Ons nachtkamp kon niet mooier zijn. Hier zijn we aangekomen bij een van de zeven trekkinglocaties in het Zwarte Woud, waar je officieel midden in het bos mag overnachten, maar alleen op afspraak. Er is zelfs een houten toiletgebouw. Met een hart als kijkgaatje. Alleen voor ons. Snel bouwen metWe zetten onze twee tenten op. Hier zou plaats zijn voor drie tenten. Niets meer. Carina en ik gaan hout sprokkelen terwijl Conny onze picknick klaarmaakt. Het is niet moeilijk om voldoende droog materiaal te vinden. Even later zitten we rond ons laaiende kampvuurtje en grillen we de meegebrachte worstjes, lachen, kletsen en tellen de sterren tot diep in de nacht. Als ik veel later in mijn slaapzak lig, hoor ik alleen het zachte geritsel van de bladeren in de wind en de zachte roep van de dieren.

Het geluid van de wildernis zorgt er ook voor dat we ’s ochtends wakker worden. Terwijl Carina de espresso klaarmaakt op ons kleine benzinefornuis, rol ik de slaapmatjes op en prop de slaapzakken in hun hoezen. We lepelen onze muesli, de espresso brengt ons tot leven en even later wordt alles weer opgeborgen en op de fietsen geladen. We verlaten ons kleine paradijs spoorloos.

Onze route voert ons in twee verdere etappes door de natuurbeleving van het Zwarte Woud. De andere twee verblijfplaatsen zijn ook allemaal van ons. Op de laatste ochtend zijn we een beetje verdrietig. Ik ben in lange tijd niet zo ver van huis geweest. Weg van alles wat er dagelijks thuis en op het werk komt. Hier gelden andere wetten. De natuur is zo dicht bij je. En je begint weer te ruiken, horen, proeven, zien. En daarvoor hoef ik niet naar de andere kant van de wereld te reizen.

Onze laatste kilometers slingeren over een smal paadje door het bos. Links en rechts is de varen groen en soms alleen maar een hint naar het pad. Plots verschijnt er een keurig hutje uit het Zwarte Woud voor ons. De tafels zijn mooi gedekt, met kanten kleedjes, zoals bij oma thuis. En op de een of andere manier weet ik dat het moment is aangebroken. We spreken al snel af dat we hier weer zullen stoppen voordat de beschaving ons weer inhaalt. Een paar treden leiden naar de ingang. En dat is waar ik ze zie. Ze lacht me uit. Uit haar etalage. Rond, dik en krachtig, een zwarte jurk gemaakt van hagelslag, een witte blouse gemaakt van crème en rode kersen als bollen op de traditionele Zwarte Woud-hoed. De tijd is er rijp voor. Het Zwarte Woud heeft meer te bieden dan koekoeksklokken, Bollenhüte en Zwarte Woudham. Het Nationaal Park Zwarte Woud is een oase van rust, natuur en originaliteit, zoals je die tegenwoordig nog maar zelden vindt. En de Zwarte Woud-taart is de zoetste verleiding waar ik ooit van heb gedroomd.

De GPS-gegevens voor de 3-daagse bikepacking-tocht rond Baiersbronn zijn te vinden in het DK-tourportaal:

Baiersbronn is een gemeente in de Duitse deelstaat Zwarte Woud, en maakt deel uit van het district Freudenstadt. Met zijn tien districten strekt Baiersbronn zich uit over 20 km in het bovenste Murgdal tussen Schliffkopf en Ruhestein aan de Schwarzwalder Hochstraße naar Schönmünzach aan de grens tussen Baden en Zwaben.

In Baiersbronn is er alles, van eenvoudige wandelaccommodaties tot 5-sterrenhotels. We vertrokken vanuit het Forsthaus Auerhahn (www.fortshaus-auerhahn.de). Informatie over andere accommodaties vindt u op www.baiersbronn.de.

In totaal negen trekkingkampen in het Zwarte Woud, die van mei tot oktober kunnen worden geboekt, zijn overnachtingen in het natuurpark Zwarte Woud Midden/Noord en in het Nationaal Park Zwarte Woud tussen Baden-Baden, Baiersbronn en Freudenstadt en in het natuurpark Zuidelijke Zwarte Woud officieel toegestaan. De campings liggen allemaal buiten de dorpen, zijn alleen te voet of met de fiets te bereiken en hebben plaatsen voor maximaal drie tenten, een open haard en een klein toiletgebouw. Niets meer. De trekkers moeten hun eigen water en eten meenemen, afval moet worden weggebracht.

Overnachtingen in een camping zijn alleen mogelijk na voorafgaande registratie via het boekingsplatform op www.trekking-schwarzwald.de. Per tent kost een overnachting in een van de kampen twaalf euro

Baiersbronn is de gastronomische hoofdstad van Duitsland. De met een Michelin-ster bekroonde chef-koks van Baiersbronn met hun acht Michelinsterren zijn over de hele wereld bekend:

• Restaurant Schwarzwaldstube, www.traube-tonbach.de/restaurants-bar/schwarzwaldstube
• Traube-Tonbach Restaurant & Bar 1789, www.traube-tonbach.de/restaurants-bar/1789-1
• Restaurant Bareiss, www.bareiss.com
• Restaurant Schlossberg, www.hotel-sackmann.de/de/genusswelten/schlossberg

• Forellenhof Bühlbach, www.bareiss.com/forellenhof-buhlbach/gaststuben
• Trekkershut Sattelei, www.bareiss.com/wanderhuette-sattelei