BIKE Mission 3000: Albert’s 2e kans in de strijd met 3000 meter hoogte

Boos? Nee, Albert voelde geen woede toen zware stormen hem dwongen de grote finale van zijn BIKE Mission 3000 te verlaten. “Ik zou me elke dag kunnen ergeren dat de trein niet rijdt en ik zou binnen een jaar nerveus dood zijn.” De 39-jarige leerde omgaan met risico’s bij de vrijwillige brandweer: “Hoe graag je ook met iets door wilt gaan. Je eigen veiligheid gaat boven alles.” Tegenvaller? Ja, want de overwinning over 3000 meter hoogte leek na drie maanden trainen opgelost in met hagel gevulde lucht voor de mountainbike-terugkeerder. Albert stond er toen nog helemaal voor open of hij deze uitdaging ooit zou kunnen volbrengen. Tot overmaat van ramp vond een expert het carbon frame van zijn fiets onberijdbaar nadat hij tijdens de onweersbui werd geraakt door een wervelende steen. Een volle baan en een nog vollere gezinskalender brachten Albert na de tegenslag met volle kracht terug in het dagelijks leven. De droom van de BIKE Mission 3000 leek voorbij.

Maar dan: een open window of opportunity! Direct na de lang geplande racefietstocht met de buddy’s en slechts een paar dagen voor de familievakantie, maar met de beste weersvoorspelling. Meteen zat de onvoltooide uitdaging weer in mijn hoofd. Albert pakte meteen zijn fietsrugzak in nadat hij weer op de weg was van 450 kilometer en 4000 meter hoogte. De mannengroep had er drie dagen over gedaan. “Ik was goed in training, maar ik had nul tijd om te herstellen.” Voor de mountainbiketocht met 3000 hoogtemeters bleef slechts zo’n 16 uur daglicht over. Vrienden en collega’s konden alleen maar hun hoofd schudden bij zijn plannen.

Onze verslagen over de grote BIKE Mission 3000 staan al online:

>> Albert’s persoonlijke bikefitting met de Ergon bike fitter, Dr. Kim Tofaute <<

>> Met deze tips wordt Albert fit gemaakt voor 3000 hoogtemeters <<

>> Het gedetailleerde inzicht in Albert’s training voor de BIKE Mission 3000 <<

>> De grote finale van Missie 3000 eindigt in de onweersramp van <<

Alle artikelen over de Alberts Mission vind je hier: BIKE Mission 3000

Dus nu plan C. Als Albert ’s morgens vroeg op een huurfiets de garage uitrolt, verstoken van enige regeneratie, voelt hij zich allesbehalve goed voorbereid en zeker niet fris. “Ik maakte me grote zorgen of het wel goed zou gaan.” Het is niet alleen de deadlinedruk die hem zorgen baart. Op de racer waren de schoenplaatjes waarschijnlijk een millimeter van de ideale positie gemonteerd. Nu knelt de linkerknie bij elke trap. Een nieuwe abortus lijkt op elk moment mogelijk. Aan de andere kant is de bijna 90 kilometer lange tocht van Freilassing naar Übersee al gepland en is het treinkaartje gekocht. Het is dus beter om op maandagochtend uit te kijken naar een verlaten berglandschap. “Ik had geen exitplan bedacht, maar wilde het met positieve gedachten doorzien – ook al zegt elk bot in het lichaam: nu is het tijd om het een dag te noemen!”

Makkelijker gezegd dan gedaan. Al de tweede klim vereist een groot aantal korrels van Albert. Als de helling de optimist te veel wordt, stapt hij uit het zadel. Normaal gesproken houdt hij van zulke uitdagingen, maar zijn gedachten dwalen af naar zijn vrouw en kinderen: “Zo dicht bij de vakantie is het beter om defensief te rijden en soms te pushen. Ik zal geen tand uit mijn kroon breken.” Op de top helpen het uitzicht en de warme zonnestralen Albert om de zorgen weer opzij te zetten. Geïnspireerd rolt de BIKE-lezer de afdaling in en zelfs als een bergloper hem inhaalt in de daaropvolgende beklimming naar de Stoißer Alm, blijft het moreel behouden.

Dan is het er toch: de grote inbraak. Kracht en uithoudingsvermogen lijken niet meer opgewassen tegen het steile stuk op kilometer 50. Alberts mentale kracht begint af te brokkelen: “Op de een of andere manier voel ik me shitty. Ik moet gaan zitten.” Was de fysieke belasting te hoog? Hadden de ‘gewone stervelingen die hun fietsen naar de bakker rolden’ en hem beschuldigden van een ‘volle knal’ toch gelijk? Vol twijfel zakt Albert weg op een bankje aan de rand van het bos en duwt een handvol gummibeertjes in zijn mond. “Achteraf gezien was dat mijn redding. Maar ik besefte niet dat ik mezelf in het tekort had gedreven.”

Heel langzaam keren de geesten terug en na 15 minuten stapt Albert weer op zijn fiets. “Ik kan het!” Deze gedachte is terug in Alberts gedachten. In het verleden kon de IT-specialist meestal vertrouwen op zijn zelfbeoordeling, en het is ook een goed gevoel dat BIKE-trainingsexpert David Voll hem had vertrouwd om de BIKE Mission 3000 met succes te voltooien. De gedachte verandert uiteindelijk in kennis als Albert op de laatste berg staat. De fietscomputer heeft de magische grens van 3000 gekraakt, maar veel verder komt hij die dag niet – geen schijn van kans. “Haast je nu gewoon niet. Finish is pas na de finish”.

Helemaal alleen, fysiek getroffen, met een vreemde fiets en een strak schema, beheerste Albert de uitdaging bij de tweede poging. Van nul naar 3000 in drie maanden – dat kan niet iedereen, daar is de BIKE-lezer zeker van. Albert deed het echter wel. Voor hem waren de vele kleine en grote tegenslagen van zijn missie tastbare wilsproeven. Uiteindelijk maken ze het succesgevoel van de eerste 3000 meter hoogtetoertocht van zijn leven nog zoeter.

Het gevoel van 3000 hoogtemeters rijden op één dag overschaduwt elke uitputting. Als je een doel stelt en een plan volgt, kun je veel bereiken – zelfs als beginner. Uiteindelijk is het voorbereidingstijd en telt dat. Mijn deelname aan de BIKE Mission 3000 was een unieke sportieve borderline ervaring. Maar ik zou het op elk moment opnieuw doen. – Albert Miethaner

Dat was een ijzersterk optreden van Albert! Hij bewees eigenlijk: Het hoofd is sterker dan de rest eronder. Want na zo’n voorbelasting, knieproblemen en vreemd materiaal bepaalt mentale kracht succes of falen. Het feit dat hij in het sap zit en de BIKE Mission 3000 pakt qua conditie is jammernd voor mij – ondanks de abortus bij de eerste poging – uit den boze. Succes is dus grotendeels een kwestie van de geest! Ik denk dat het boogschieten daar ook een belangrijke bijdrage aan heeft geleverd, omdat concentratie hier een doorslaggevend prestatiekenmerk is. Omdat Albert van nature een optimist is, was hij duidelijk in staat om zijn zelftwijfel snel te blokkeren en zich te concentreren op de essentie. Sterke kerel! – David Voll, BIKE training expert