Bijna niets in de wielersport heeft zoveel met lifestyle te maken als de keuze van de bril. Dat is het voor de hand liggende. Minder voor de hand liggend: de zogenaamd te dure stylingaccessoires hebben nu zoveel praktische voordelen dat bijna geen enkele ervaren motorrijder zonder zijn favoriete bril zou willen. Idealiter past het soepel en slipvrij, beslaat het niet, zelfs niet bij mist en kou en beschermt het natuurlijk de ogen tegen UV-straling en rondvliegende kleine deeltjes, evenals tegen ongewenste verblindingsreflecties.
De contrastverbetering zorgt er ook voor dat de wereld aanvoelt alsof hij in 4K is. Je hebt het misschien niet per se nodig, maar je wilt het wel hebben, en daarom vertrouwen veel goedkope brillen nu op deze functie. Al met al zijn de eisen divers en zelfs in het premiumsegment boven de 200 euro kan niet elke kandidaat overtuigen. Hoe vergaat het het goedkoopste model van de nieuwe Alpina Sonic HR voor iets minder dan de helft van de prijs?
Het is niet alleen de eerste indruk die bevalt. De Alpina is netjes vervaardigd, het huidframe en de hoekige pootjes lopen netjes in elkaar over en ook de metalen afwerking van het TR 90 polyamide frame overtuigt. Het rubber aan het uiteinde van de slapen en neusgaten ziet er waardevol uit. Noch de glazen, noch het montuur of de rubberen oppervlakken vertonen na ongeveer een half jaar noemenswaardige tekenen van slijtage. Er zijn echter geen speciale gimmicks en functies op de Alpina. Lenzen kunnen echter worden verwisseld, de neusgaten kunnen gewoon koud worden vervormd. Een klein druppeltje ontmoediging: In tegenstelling tot concurrenten zoals Rudy Project, of Shimano, vertrouwt Alpina nog niet op biogebaseerde of gerecyclede materialen voor het frame van de Sonic. Misschien is het slechts een kwestie van tijd voordat sommige producten al verkrijgbaar zijn bij Alpina en haar zusterbedrijf Uvex met biobased en gerecyclede materialen.
Off-road zit de Alpina Sonic goed op de neus. De rubberen pootjes en de neusgaten houden de bril stevig op zijn plaats, zelfs bij hevig schudden, zonder dat de bril begint te knellen. Bovenkant: Zelfs bij slecht weer beslaat de Alpina nauwelijks, maar laat aan de andere kant aangenaam weinig tocht onder de glazen achter. Het gezichtsveld is royaal door het brede ontwerp en het hoogzittende frame is bijna onzichtbaar. Het nadeel van deze constructie is dat deze gemakkelijk tegen de bril botst, vooral wanneer de helm aan de voorkant laag wordt getrokken. Geïsoleerde paren rammelden zelfs irritant bergafwaarts. Zelfs bij de slapen kwamen de uitstekende slapen in contact met de helmschaal.
Het spiegelglas bleek tijdens de testperiode krasbestendig te zijn, maar het Mirror Green-glas is op het randje van donker voor trailgebruik. Het is gemakkelijk om te wennen aan de groene tint, maar degenen die gewend zijn aan de oranje en bruine tinten van veel andere contrastverhogende lenzen zullen het een verandering vinden. De contrastverbetering zelf is ook vrij subtiel, maar vlekkerig licht werd in sommige gevallen nog steeds als onaangenaam ervaren. Heb je hier last van, dan zul je voor de duurdere zusjes van de Qlite moeten gaan. De Sonic HR Q voor 150 euro versterkt de contrasten meer en minimaliseert reflecties door verblinding, terwijl de Sonic HR QV voor 180 euro ook een meekleurende lens heeft.
Sterke punten van de Alpina Sonic HR Qlite:
Zwakke punten van de Alpina Sonic HR Qlite: