5 top MTB routes in de Dolomieten – in de mooiste bergen ter wereld

Er zijn twee soorten mensen: de gelukkigen die het Sella-massief hebben omcirkeld en de arme duivels die het niet hebben. Of het nu met ski’s of fiets is. Waar hoor jij bij? Je kunt de Sella Ronda met de klok mee of tegen de klok in rijden. Freeriders kiezen voor de variant met de klok mee – voor meer actie. Als je alle liften gebruikt, hoef je jezelf nauwelijks aan te zwengelen – maar je kunt een of twee grindpassages niet vermijden. Het panorama hier is een “Pornorama” omdat het zo geweldig is. Bergen als in dromen. De bewegwijzering van de MTB Tour Sella Ronda is goed, maar niet compleet.

Onze tip: Download de juiste GPS-track zodat de beste trails ook in de ronde zijn, zoals de Jumpline Plan de Gralba of de Downhill Bec de Roces. Nog beter: rijden met een gids. Omdat de kerels locals zijn en vaak geheime paden kennen.

>> Lees ook ons reisartikel over de Dolomietenklassieker Sella Ronda en fietsen in Val Gardena <<

• Singletrail jagers
• Enduro rijders

De Tutti Frutti MTB Trail is een hoogtepunt – om drie redenen:

1. De afdaling heeft alles wat je wilt van een enduro trail.
2. De Tutti Frutti diende als podium van de Enduro World Series.
3. Aan het begin van de Tutti Frutti Trail is er een hartslagpanorama. Leuk om te freaken!

Op mooie dagen kunnen paragliders hier worden bekeken terwijl ze in de updraft omhoog spiraliseren. De Tutti Frutti is te bereiken met de gondel vanuit Campitello in Val di Fassa. De eerste passage op de bergkam (op de foto) is snel en technisch veeleisend, vooral met veel snelheid – hier wil je precies de lijn raken. Later duikt het pad het bos in. Rondingen, wortels, steenvelden, meer wortels, hakken, nog meer wortels – enduroterrein bij uitstek. Er zijn ook tests van moed, namelijk vervelende steile afdalingen die vervelend worden in het nat. Tegen het einde wordt de Tutti Frutti weer heel snel, leidt over bosbodem met stromingspassages. Overigens: Het pad heet Tutti Frutti omdat de trailverkenners tijdens het scouten zoveel bosbessen en wilde aardbeien vonden en voerden.

>> Lees ook ons artikel “Tutti Frutti Epic: 45 km Flow with Hans Rey” <<

• Enduro rijders
• Singletrail jagers
• Afdaling

Met de gondel omhoog en dan snel naar beneden? Niet op deze tour! Gondels ondersteunen de ronde, maar 1125 meter hoogte moet je zelf vertrappen. Het begint in Canale d’Agordo. Hier slinger je zes kilometer de grindweg op naar de eerste gondel (Molino le Buse). Eenmaal boven moet je een korte klim beklimmen en dan – o jee – 350 meter diepte vernietigen op een asfaltweg. Nu volgt nog een bergopwaarts naar de Baita Segantini. De klim is niet lang, en dankzij het hamerpanorama is het niet moeilijk. Nu is het zover: de afdaling. Eerst als weidepad, daarna als enkelpad. Het is zo leuk dat je de hoogte bergop snel vergeet. De volgende klim naar de Rifugio Rosetta op 2600 meter wordt overgenomen door de gondel (Col Verde en Rosetta kabelbanen). Vanaf hier volgt de grote finale met 1300 meter diepte op militaire paden, weidepaden, walvissenPaden met steile trappen, worteltapijten en haarspeldbochten – een epische rit. De laatste acht kilometer naar Canale d’Agordo rol je over gravel, helemaal gekoeld, helemaal ontspannen!

>> Lees ook ons artikel over het Rosetta Trail circuit <<

• Singletrail jagers
• Avontuur Freerider

Omhoog, omlaag, slinger naar links, draai naar rechts – de afdaling naar Arabba golft vaak door het terrein als een alpine pumptrack, erg leuk! Het pad is snel te bereiken vanaf het bikepark in Fassa. Het is echter niet alleen naar beneden, er zijn altijd kleine klimmetjes. We reden de trail met de E-Enduro en hadden daardoor een constant flow gevoel. Het gaat omhoog van Fassa naar de Col dei Rossi op een hoogte van 2382 meter. Vanaf hier houdt u de Pordoi-pas aan en slingert u een paar minuten een geasfalteerde weg op. De weg wordt een bosweg en uiteindelijk een strook aarde langs een weidehelling. In het begin is het pad niet spectaculair, maar wordt dan steeds technischer met puin, trappen en rotsplaten, krappe bochten en geblokkeerde doorgangen – hier moet je de fiets precies manoeuvreren om geen lekke band te vangen. Soms neemt het pad snelheid op, soms wordt het weer langzaam en technisch – het landschap blijft spectaculair. Als u het liftstation van de Butz-stoeltjeslift passeert, begint het laatste (1,1 km) trailgedeelte naar Arabba als een zachte finale. Het pad leidt door het bos en golft soepel de vallei in met bermen en aardgolven.

>> Meer informatie over Arabba vindt u hier <<

• Singletrail jagers
• Enduro rijders

We voelen ons bijna schuldig om je kennis te laten maken met dit pad – maar alleen bijna. Want in de bergen is iedereen verantwoordelijk voor zichzelf. Maar first things first. Je moet zelf de 840 meter hoogte naar de trailingang vertrappen. Het startpunt is de parkeerplaats aan de dalweg bij de Schluderbach, vanaf hier gaat het richting Dürrenstein-Hütte. Daarboven torent een Oostenrijks fort uit als een fort. Tijdens de Eerste Wereldoorlog moest het de Pustervallei beveiligen met mortieren en machinegeweren. De onverharde weg wordt nu een smal pad naar de Strudelkopfsattel. Hier begint het pad. Het is exclusief voor Vertigo-vrij Geschikt voor fietsbeklimmers. Omdat het pad smal en bloot is (zie foto). Risico op vallen! Zodra je vast komt te zitten met het stuur, kun je dood vallen. Er zijn veiligheidskabels aangebracht, maar die zijn niet bedoeld om de indruk te wekken van schijnveiligheid. Wees dus voorzichtig! Het is beter om op de belangrijkste punten te duwen (ongeveer 5-6 stuks). De rest van de MTB-route is niet minder lastig, maar zonder het risico op overlijden. Het pad is smal, steil, vol trappen en keien het bos in en controleert of je je fiets onder controle hebt.

>> Hier vindt u ons artikel over de Prato Piazza Trail (Supertrail No. 75) <<

• Exclusief voor fietsbeklimmers met een hoofd voor hoogtes