Olympische Spelen 2024: Dit zijn de wielerdisciplines op de Olympische Spelen in Parijs

Sinds de Olympische Spelen van 1996 in Atlanta zijn er ook mountainbike- en langlaufwedstrijden voor mannen en vrouwen op de Olympische Spelen. De race begint met een massastart, daarna moeten de renners verschillende heuvelachtige ronden afleggen op een circuit dat voornamelijk uit onverharde wegen bestaat. Er zijn verschillende soorten terrein zoals bos-, weide-, veld- of grindpaden. Bovenal zijn techniek, uithoudingsvermogen en kracht vereist. De ronden zijn meestal vier tot zes kilometer en de race duurt ongeveer 90 minuten. Dat De vrouwenrace vindt plaats op 28 julidat Mannenrace een dag later Geloosd. Olympisch kampioenen van Tokio waren Thomas Pidcock en Jolanda Neff.

Er zijn twee verschillende disciplines in BMX. BMX-racen werd in 2008 geïntroduceerd in Olympische competities, terwijl BMX-freestyle pas sinds 2020 bestaat.

In de BMX-race nemen maximaal acht rijders het tegelijkertijd tegen elkaar op. Ze duelleren op een circuit met rechte stukken, sprongen en bochten. De winnaar is degene die als eerste over de finish komt. Via heats kunnen de ruiters zich kwalificeren voor de finale, die uit acht ruiters bestaat en de Olympisch kampioen kroont. In 2021 waren dat Niek Kimmann en Bethany Shriever. Wie in 2024 olympisch kampioen wordt, wordt zowel bij de mannen als bij de vrouwen bepaald 2 augustus.

Hier voeren de rijders trucs uit op een vlakke ondergrond, dirt jumps, een halfpipe en/of ramps. Hoe hoger de kwaliteit van de tricks, hoe hoger je wordt beoordeeld door de jury. De rijders hebben 60 seconden en krijgen punten afhankelijk van de moeilijkheidsgraad van de trucs, de hoogte van de sprongen, creativiteit en stijl. Wie aan het eind de meeste punten scoort, wordt Olympisch kampioen. In 2021 deden Logan Martin en Charlotte Worthington precies dat. In Parijs zullen de besluiten worden genomen in de BMX Freestyle op 31 juli vallen.

Het wielrennen op de weg was al vertegenwoordigd op de eerste Olympische Spelen in 1896. Meer dan 125 jaar later is de discipline natuurlijk terug in het programma. Er zijn twee disciplines voor mannen en vrouwen:

De individuele tijdrit is een van de eerste medaillebeslissingen van de Olympische Spelen van 2024. Reeds op 27 juli De twee races worden verreden. Voor het eerst in de geschiedenis van de Olympische Spelen lopen mannen en vrouwen hetzelfde parcours. Met tussenpozen van anderhalve minuut gaan de 35 renners individueel van start, die het parcours van 32,4 kilometer in de snelst mogelijke tijd moeten afleggen. Typerend voor de tijdritten zijn de bijzonder aerodynamische fietsen, die zijn uitgerust met een aerostuur dat verboden is in het wegwielrennen.

Bij de mannen won Bora-Hansgrohe-ster Primoz Roglic de tijdrit op de Olympische Spelen van 2021 in Tokio. Ook in Parijs worden tal van toprenners verwacht, waarbij de deelname van Remco Evenepoel al bevestigd is. De vrouwenrace werd gewonnen door Annemiek van Vleuten uit Nederland, die vorig seizoen haar carrière beëindigde.

Bovendien is op de 3 en 4 augustus, respectievelijk de wegwedstrijden voor mannen en vrouwen In plaats van. Deze zal ook in 2024 hetzelfde start- en eindpunt hebben. In tegenstelling tot de tijdrit zal de start echter een massastart zijn. De regel hier is dus: wie als eerste over de finish komt, wint de gouden medaille. De mannen- en vrouwenparcoursen verschillen van elkaar in lengte en parcours, maar beide races zijn lang. Bij de mannen is het bijvoorbeeld met 273 kilometer het langste parcours ooit in een wegwedstrijd. De vrouwen moeten immers 158 kilometer afleggen.

De regerend Olympisch kampioen in de wegwedstrijd voor mannen is Richard Carapaz uit Ecuador, terwijl de Oostenrijkse Anna Kiesenhofer de Olympische titel bij de vrouwen won. Tal van sterren zullen ook deelnemen aan Parijs. De zilveren medaillewinnaar van Tokio Wout van Aert en Tom Pidcock hebben hun deelname al bevestigd. De regerend wereldkampioene in de wegwedstrijd, Lotte Kopecky, zal in de vrouwenrace aan de start verschijnen.

Met uitzondering van de Olympische Spelen van 1912 heeft baanwielrennen tot nu toe deel uitgemaakt van elk Olympisch evenement. De disciplines zijn regelmatig veranderd. Terwijl er in 1896 zelfs een 12-uursrace op de baan was, zijn er nu zes veel kortere baanwielrendisciplines voor vrouwen en mannen.

In de teamsprint nemen twee landen het tegen elkaar op, beginnend op het tegenovergestelde rechte stuk. Elk team bestaat uit drie renners bij de mannen en twee renners bij de vrouwen, en er worden in totaal drie of twee ronden van elk 250 meter afgelegd. Na elke ronde wordt de coureur voor hem geëlimineerd, zodat er uiteindelijk maar één coureur over de finish komt. Wie de snelste tijd heeft, wint de race. De beslissing op het Velodrome van Parijs zal worden genomen op 5 augustus voor vrouwen, een dag later voor mannen. In 2021 won een Nederlands trio de mannenrace, terwijl China de damesrace won voor Duitsland.

Drie coureurs nemen het tegen elkaar op in de sprint en twee individuele rijders in de finale, waarbij drie ronden worden gereden zoals in de teamsprint. De drie of twee renners starten vanaf dezelfde startlijn, zodat uiteindelijk de renner die voor zijn concurrenten finisht, wint. Er worden maximaal drie races verreden, dus de uiteindelijke winnaar moet in de finale twee sprints winnen. De De beslissing van de mannen wordt op 9 augustus genomen, die van de vrouwen twee dagen later. In 2021 werden Harrie Lavreysen bij de mannen en Kelsey Mitchell bij de vrouwen tot Olympisch kampioen gekroond.

De “battle sprint” uit Japan bestaat uit acht ronden in de 250 meter lange wielerbaan, die door zes renners moet worden beheerst. Een pacemaker rijdt vooruit, de zogenaamde “derny”, die niet mag worden ingehaald. Deze is gemotoriseerd en versnelt de race van zo’n 30 naar 50 km/u. Met nog 2,5 ronden te gaan verlaat de Derny de baan en ligt de sprint open. Keer op keer komt de keirin fysiek contact en valt, daarom heeft het de bijnaam “vechtsprint”. De Olympische beslissingen worden genomen op de Vrouwen op 8 augustus, voor mannen vanaf 11 augustus. In 2021 behaalden Shanne Braspennincx en Jason Kenny de gouden medailles.

Net als bij de teamsprint nemen twee teams het altijd tegen elkaar op in de ploegenachtervolging, te beginnen op de tegenovergestelde rechte stukken. Een team bestaat uit vier renners. Het doel is om de afstand van 4000 meter in de kortst mogelijke tijd af te leggen, waarbij de tijd van de derde renner van een team aan de finish wordt gemeten. Dit betekent dat een coureur tijdens de race mag opgeven. In vergelijking met de vorige disciplines is de ploegenachtervolging meer gericht op uithoudingsvermogen. In Parijs worden beslissingen genomen door de Mannen en vrouwen op 7 augustus. In 2021 wonnen de Italiaanse mannen en de Duitse vrouwen de gouden medaille.

In de Madison moeten teams van twee een afstand van 50 kilometer afleggen – d.w.z. 200 ronden – voor de mannen en 30 kilometer – 120 ronden – voor de vrouwen. Beide ruiters hoeven niet de volledige afstand af te leggen, ze wisselen elkaar af en mogen om de beurt de zogenaamde “katapult” gebruiken. Om de 10 ronden zijn er tussensprints, waarbij afhankelijk van de positionering verschillende aantallen punten worden toegekend. In de laatste ronde kun je zelfs het dubbele aantal punten verzamelen. Uiteindelijk wint het team dat onderweg in totaal de meeste punten heeft verzameld. Op de Olympische Spelen van 2024 worden de beslissingen genomen op de Vrouwen op 9 augustus en mannen op 10 augustus. In Tokio wonnen de Britse vrouwen en de Deense mannen de Olympische gouden medaille in de discipline.

Het Omnium wordt op één dag gehouden en heeft als doel zoveel mogelijk punten te verzamelen. Een land mag een ruiter opstellen die de volgende vier disciplines moet voltooien:

Mannen leggen 15 kilometer af in de scratch, vrouwen 10 kilometer. Het begint in een massastart. De winnaar is degene die als eerste over de finish komt. Wie door het peloton wordt gelapt, zal de wedstrijd moeten verlaten.

Bij de temporace leggen de mannen 10 kilometer af, de vrouwen 7,5 kilometer. Na een massastart krijgt de leider na elke tiende ronde een punt. Er zijn ook 20 punten voor de coureur die de rest van het veld laat vallen. Uiteindelijk is de winnaar degene die de meeste punten heeft verzameld.

De afvalrace begint met een massastart, gevolgd door een sprintklassement om de twee ronden, waarbij de laatste renner wordt uitgeschakeld. De doorslaggevende factor voor de pensionering is het achterwiel. Als er nog maar twee renners over zijn, beslist het voorwiel in een rechtstreeks duel.

De puntenkoers is 25 kilometer lang voor mannen en 20 kilometer voor vrouwen. Na elke tiende ronde worden 5, 3, 2 en 1 punt toegekend aan de eerste vier coureurs. Wie aan het einde de meeste punten verzamelt, wint de Omniumkoers.