De eerste vraag die bij me opkwam toen ik over de “straatgiraffen” hoorde, was hoe ik op zo’n idee kon komen. Alles achterlatend en dan met twee kleine kinderen. Voor mij, zelfs zonder kinderen, waarschijnlijk onvoorstelbaar. En toch zo’n heerlijk idee…
Wat was je idee voor deze fietstocht?
Lorena en Gregor ontdekten reizen al op jonge leeftijd toen ze samen een jaar gingen backpacken. Zoals veel mensen zijn ze graag in de natuur en verkennen ze deze het beste op de fiets. Fietsen is de beste manier van reizen, omdat je in je eigen tempo reist en de natuur meer kunt waarnemen, vertellen ze me. Met de geboorte van haar twee dochters, die helemaal geen fan zijn van autorijden, is de behoefte aan fietsen toegenomen. Dit resulteerde ook in de eerste kleinere en succesvolle bikepacking-vakanties in de zomer, wat waarschijnlijk de basis legde voor het idee van deze campagne.
En toch: de meeste mensen zullen het waarschijnlijk nog steeds aandurven om een week met het gezin op de fiets te gaan. Om deze week te verlengen tot onbepaalde tijd, waarschijnlijk heel weinig. Uiteraard speelden andere factoren een rol bij de beslissing voor de fietstocht. Het verlangen naar tijd met het gezin en het verlangen naar een innerlijke reis waren verdere argumenten. Nu de dochters nog niet leerplichtig zijn, was het het beste moment om ermee door te gaan. “En toen vroegen we ons af: ‘Werkt dit wel permanent met twee kleine kinderen?’ en zeiden toen dat als we het niet proberen, we nooit zullen weten of het werkt”, legt Lorena de uiteindelijke beslissing uit.
Als we het niet doen en het proberen, zullen we nooit weten of het werkt. – Lorena Bennek
Waren er “kinderziektes”?
Voor zo’n fietstocht moet er natuurlijk wel wat meer georganiseerd worden dan voor een korte vakantie. Ook al schetsen de twee kort het begin met: “We hebben onze kamer opengemaakt, ingepakt en tegen onszelf gezegd, we zullen het nu gewoon proberen”. Het zal waarschijnlijk niet zo snel zijn gegaan. Bovenal zijn Gregor en Lorena erg dankbaar voor de hulp van hun familie en vrienden in de wat stressvollere dagen voor vertrek.
Bovenal hebben ze voedsel, uitrusting en kleding bij zich. Aan een van haar fietskarren is een zonnepaneel bevestigd, dat de accu’s van de e-bike van stroom voorziet, evenals mobiele telefoons, haar laptop en ook de waterkoker. Andere uitrusting omvat een watertank (10 liter), een extra e-bike-accu, een tent, slaapmatten, slaapzakken en een tafel en stoel. Over het algemeen “meer dan we zouden willen”, grapt Lorena. Zij sturen in de loop van hun reis een pakket met overbodige spullen terug naar Duitsland.
Toen alle spullen waren ingepakt, Ella en Laila veilig in de twee kindertrailers waren ondergebracht en iedereen afscheid had genomen, was het tijd om vanuit Chiemsee te vertrekken. De eerste 6 weken verbleven de straatgiraffen voornamelijk in Zuid-Duitsland, bijna als proefperiode met de vraag “Willen we dit hier echt?”. Vooral de vele en soms stevige onweersbuien zorgden voor een onaangename start en vormden een grote uitdaging. Via verschillende platformen kon het gezin spontaan bij behulpzame mensen logeren. Niettemin vergezelde de angst voor plotselinge onweersbuien hen lange tijd tijdens hun soms dagelijkse etappes.
Laten we het nu gewoon proberen. – Lorena en Gregor over hun beslissing om door te gaan met de reis.
Waar wil je naartoe?
Vanuit Zuid-Duitsland gingen de weggiraffen langs de Inn over de Reschenpas richting Italië en naar de zee iets ten zuiden van Venetië. “Onze oudste dochter was nog nooit in zee geweest en huilde van vreugde toen ze besefte dat we er met de fiets heen waren gegaan”, herinneren Gregor en Lorena zich trots. De reis voerde hen vervolgens door het binnenland via Ferrara en Bologna naar Florence. Met kleine AZe gingen verder naar Livorno, vanwaar ze de veerboot naar Sardinië namen. En zelfs daar konden ze een paar kilometer met de fiets afleggen. Vanuit Olbia gingen ze naar Bari Sardo, waar ze sinds november in een huurwoning wonen.
Want de straatgiraffen zijn weer gegroeid op hun reis: Maluna is de naam van het nieuwe familielid, is een Labrador-mix en heeft tijd nodig om aan de nieuwe situatie te wennen. De vakanties werden dus gebruikt om voor langere tijd op één plek te blijven. Tot november zag het dagelijkse gezinsleven er echter een beetje anders uit en was het vooral in het begin een uitdaging: “In het begin waren de processen niet 100 procent duidelijk en moest je wennen aan de nieuwe situatie”, zegt Gregor. “Wie doet wat? Hoe ondersteunen de kinderen?” waren vragen waarmee de familie werd geconfronteerd. Hierdoor was het ook lastig om naast alle taken ook in een reisflow te komen en te ontspannen.
Hoe ziet jouw dagelijkse reisleven eruit?
Uiteindelijk is het echter zoals met elke nieuwe taak of levenssituatie: je went eraan. Gregor en Lorena kunnen niet precies zeggen hoe de nieuwe reisroutine eruit ziet, omdat het van veel factoren afhangt: Hoe is het weer? Waar wil je naartoe? En ga zo maar door… Normaal gesproken begint de dag ontspannen met een (baby)koffie en ontbijt, waarbij vaak iets wordt klaargemaakt voor de lunch. Afhankelijk van wat het plan voor de dag is, vertrekken de vier of nu vijf tussen 10 en 12 uur, meestal tussen de 20 en 50 kilometer per dag, maar hebben ze ook een etappe van 70 kilometer achter de rug op weg naar de veerboot naar Livorno. Bovendien moet er een lunchpauze van enkele uren worden gepland, vooral voor de kleine Laila.
Maar er zijn ook dagen dat ze helemaal niet rijden, maar op één plek blijven. “Om aan te komen en te ontspannen”, zeggen ze. Als ze onderweg zijn, moeten ze kijken waar ze kunnen en mogen ze hun tent opzetten, zeker nu in de winter, als het vroeg donker wordt. Wildkamperen is niet overal toegestaan En een camping zou op den duur zijn. Als er niets gebeurt, zijn dit natuurlijk een goed plan B.
De straatgiraffen hebben de neiging om van dag tot dag te leven zonder ver in de toekomst te plannen. Dit is helemaal niet mogelijk, omdat ze nooit precies weten hoeveel kilometer ze op een dag zullen rijden. Als een verblijf in een plaats of een stad van tevoren is gepland, gebruiken de vier soms platforms, zoals ‘Couchsurfing’, om een permanent dak boven hun hoofd te hebben.
Wat waren je hoogtepunten en dieptepunten?
Met de vriendelijkheid en behulpzaamheid van de mensen, die hen ook spontaan meenamen in noodgevallen vanwege slecht weer, had de familie veel positieve ervaringen, die ze omschrijven als een van de vele hoogtepunten van de hele reis. De ervaringen van de natuur, soms meerdere dagen geïsoleerd zijn van de bewoonde wereld op de fiets, zijn ook een heel bijzondere ervaring. Gregor wijst op de rit in de bergen in Baunei op Sardinië, die zowel qua landschap als qua kleur een “droom” is. Ook de vele loslopende dieren, zoals wilde zwijnen en wilde paarden, droegen bij aan een soort dierentuinsfeer.
Naast de moeilijkheden met het weer en de zorg om niet te weten waar ze moeten slapen voor de nacht, hebben de straatgiraffen ook een slechte ervaring gehad waar ze achteraf om kunnen glimlachen: tijdens het kamperen op Sardinië werden ze aangevallen door katten die massaal voedsel en wasmiddelen begonnen te stelen. Toen ze op de tent begonnen te springen, werd deze afgebroken en moesten de vier op zoek naar een andere plek verder weg voor de nacht.
We werden aangevallen door katten. -Lorena
Hoe ziet een fietstocht met kleine kinderen eruit? Inspannend?
Zo leuk uHoewel de afgelopen maanden misschien verrijkend klonken, kon ik me niet voorstellen dat zo’n reis met twee kleine kinderen niet vermoeiend zou zijn. Maar het tegendeel was het geval, ook al dachten Gregor en Lorena er in het begin hetzelfde over. Voor de kinderen was de fietstocht een groot avontuur. Bovendien zou de rit met de fiets veel aangenamer zijn dan een lange autorit. Omdat kinderen energie hebben die ze kwijt moeten en sinds oktober heeft de oudste dochter Ella de mogelijkheid om op haar eigen fiets te rijden, die haar door een carpool uit Duitsland is gebracht. Laila was ook uitgerust met een loopfiets.
Als ze geen zin hebben om te fietsen of gewoon te uitgeput zijn, hebben ze de mogelijkheid om in hun kinderkarren te rijden en gewoon naar het landschap te kijken. De ouders vonden het belangrijk dat elk kind zijn eigen veilige ruimte heeft en beschrijven de trailers liefdevol als een soort “kinderkamer op wielen”.
De dagelijkse reisroutine geeft de kinderen ook een vaste structuur, wat Gregor en Lorena uiterlijk sinds hun langere verblijf op Sardinië hebben opgemerkt. Natuurlijk zou vooral Ella haar vriendinnen in het begin gemist hebben, maar iedereen brengt graag tijd met elkaar door en kleine kinderen zijn meestal toch erg sociaal. De twee dochters houden ook van de natuur en willen zich vrij ontwikkelen tijdens de fietstocht, ook al hebben ze soms minder zin om te fietsen. Daarom is het belangrijk om in te spelen op de behoeften van de kinderen. Als gevolg hiervan is de hele ervaring met hen echt positief.
Maar vertel eens, hoe financier je je fietstocht?
Een belangrijke vraag is nog niet beantwoord, die velen zich aan het begin van het verhaal misschien hebben gesteld. Hoe kunnen de straatgiraffen zich deze reis voor onbepaalde tijd veroorloven? Zowel Lorena als Gregor werken als trainers voor Geweldloze Communicatie (NVC). Terwijl Lorena momenteel met zwangerschapsverlof is, was Gregor nog tot december in dienst. Beiden hebben tijdens hun reis al workshops, coachingsessies en lezingen voor gezinnen aangeboden. Ze willen hun “project” groot maken, mensen inspireren en bijdragen aan een vreedzamere wereld. In de afgelopen maanden hebben ze ook conflicten kunnen begeleiden door hun ervaring, die ze ook tot hun vele hoogtepunten rekenen.
Ze zijn ook op pad op sociale media en delen hun fietsreis met hun volgers.
Naast hun besparingen zijn de kosten dus gedekt. Bovenal is het eten erg duur, omdat de straatgiraffen veel belang hechten aan gezond koken. En natuurlijk moet een overnachting in een Airbnb of je appartement op Sardinië ook betaald worden.
We hebben de visie om bij te dragen aan een vreedzamere wereld en willen met dit project mensen inspireren. -Lorena
Wat is de volgende stap voor je fietstocht?
Hoewel het niet duidelijk is hoe lang de fietstocht zal duren en de straatgiraffen voornamelijk van dag tot dag leven, hebben ze wel ideeën over waar ze terecht zouden kunnen komen. “Het plan is om naar het zuidelijkste puntje van Europa te gaan en, als je daar toch bent, misschien Marokko”, zegt Gregor. Ook Nieuw-Zeeland kwam ter sprake. Een naderend einde is dus waarschijnlijk niet in zicht. Het enige dat voor hen telt, is dat iedereen zich op zijn gemak voelt en dat ze een plek vinden waar Ella in de nabije toekomst naar school kan gaan. Met het oog op de terugkeer naar Duitsland is er voor de zomer een tournee gepland, waarbij Gregor en Lorena hun workshops op school en in hun vrije tijd kunnen aanbieden en alle vier weer familie en vrienden kunnen bezoeken.
Tot slot wilde ik nog één ding van hen beiden weten: “Waarom noemen jullie jezelf de straatgiraffen?” “De giraf is het symbool van Geweldloze Communicatie, omdat hij het grootste hart van landdieren heeft en geweldloze communicatie ook wel de taal van het hart wordt genoemd,” legt Lorena me uit. De KombinatiMet het woord straat spreekt het voor zich…
>> Meer informatie over de StrassenGiraffe en hun fietstocht vindt u op: strassengiraffen.de