Als er iemand het hele seizoen door de Alpen toert, is het evenementenicoon Holger Meyer. Al tientallen jaren zwerft hij door de hele Alpenboog. Altijd op zoek naar de perfecte evenementenlocatie, maar ook als deelnemer aan diverse enduroraces en marathons. Daarom hoefde de Dortmunder geen twee keer na te denken toen we hem vroegen naar zijn vijf MTB-trailfavorieten.
1. Reintalanger Hut
- Lengte: 32.7 km
- Bergop: 1067 m
- Rijtijd: 1:40 uur
- Moeilijkheidsgraad: gemiddeld
De Reintalanger hut staat pal voor, of laten we zeggen, boven mijn voordeur. T is de Garmisch in-en-uit klassieker uit de Moser Bijbel. Het pad door het Reintal is echter ook erg populair bij wandelaars – het is de langste, maar technisch gemakkelijkste route naar de top van de Zugspitze. Vooral op het laatste, smallere gedeelte kan het vrij smal zijn, vooral in het weekend. Met de fiets is het beter om de tour tijdens de week te maken.
Startpunt van de tour: het Olympisch Skistadion in Garmisch-Partenkirchen. U kunt hier uw auto parkeren, of u kunt gemakkelijk uit de trein stappen – de regionale trein stopt direct bij het stadion. Het is 17 kilometer naar de Reintalangerhütte en net aan het begin stapelen de smerigste hellingen zich op. Maar vanaf de Partnachalm vlakt het grindpad aangenaam af en bieden de bomen een prachtig uitzicht op de Wetterstein-muren. Vanaf de materiaalopslag wordt het pad smal en achter de Bockhütte ook technischer, maar met de E-MTB is dit een welkome uitdaging. Het pad slingert zich nu een weg langs de Partnach naar het achterste Reintal. In de omgeving van de hut zijn er enkele leuke plekken om uit te rusten aan de rivier. Alpischer en mooier dan dit wordt het niet. De afdaling vindt plaats op hetzelfde pad omdat de oorspronkelijke Moserroute een paar jaar geleden in een modderstroom is begraven en niet is gerestaureerd.
Tip voor warme dagen: Zorg ervoor dat u een omweg plant naar de Partnach-kloof, gevolgd door een koud biertje in de Cuatro Hombres.
2. Banzai Trail in Valle d’Aosta
- Lengte: 37.7 km
- Bergop: 1673 hm
- Rijtijd: 3-4 uur
- Moeilijkheidsgraad: gemiddeld
Het pad vanaf de Invergeneuxpas in het Valle d’Aosta is een van de meest spectaculaire natuurstroomervaringen die ik ooit heb mogen kennen. Natuurlijk, de klim naar een hoogte van 2900 meter is lang, maar met de E-MTB kan er op een paar plaatsen aan het einde op nagereden worden. Op de top kunt u een pauze nemen met uitzicht op de Gran Paradiso voordat u begint aan deze epische, zachte, kronkelende en nooit saaie, bijna 15 kilometer lange afdaling terug naar Cogne. Een ervaring waarvoor je geen uitgekiende rijtechniek nodig hebt en die je nooit zult vergeten. Beloofd!
Trouwens, een tip voor een hapje eten in Aosta: “The Place” serveert de allerbeste hamburgers!
3. Monte Tibert in Valle Maira
- Lengte: 32 km
- Bergop: 1600 m hoogteverschil
- Reistijd: 3-4 uur
- Moeilijkheidsgraad: gemiddeld tot moeilijk
Mijn absolute favoriete route in Piemonte: Vanaf de Giro d’Italia-pas Colle Intersile slingert een bergkampad zich een weg naar Monte Tibert (2647 m). Vanaf hier kun je op een heldere dag tot aan de top van de Monte Viso kijken, en met veel geluk kun je zelfs de Middellandse Zee aan de horizon zien. Daarna raak je betrokken bij een pad dat simpelweg niet direct terug wil naar de Maira Valley. Keer op keer klimt hij op kleine tegenklimmetjes en verlengt zo de afdalingspret. Maar op een gegeven moment is dit wilde ups en downs en je rolt het dorpje Lottulo binnen, uitgeput, maar zeer tevreden met jezelf en de wereld.
Verfrissing tip: De keuken van Pension Ceaglio is rustiek en heerlijk!
4. Tremalzopas aan het Gardameer
- Lengte: 70.7 km
- Bergop: 2411 m
- Rijtijd: 5 tot 6 uur
- Moeilijkheidsgraad: 80% gemiddeld, 20% moeilijk
Een absolute klassieker die ik minstens één keer per jaar aanpak. Zelfs als het eigenlijke trailgedeelte niet zo groot is. Maar de algehele ervaring is precies goed op deze tour en er zijn een breed scala aan varianten. De gemakkelijkste manier is om op de shuttle te stappen en te beginnen bij Rifugio Garda in de richting van de Tremalzo-pas. Ambitieuze klimmers daarentegen nemen de klim in eigen benen, maar het is geen goed idee om op dezelfde route naar de downhill-renners toe te slingeren. Daarom vind ik de uitdagende boottocht van een hele dag naar Limone best interessant, maar pas op: deze route is trail-heavy, maar bergop is het ook een technische puzzel langs de fysieke grenzen, midden in de fantastische natuur – dus een perfecte e-MTB-tour.
Na de legendarische Tremalzo Pass-weg, die zeker logischer bergop is met e-MTB dan andersom, wacht een echte afdalingsdroom op de terugweg naar de Ledro-vallei. Eerst balanceer je op een handdoekdun, wild pad door de bossen onder de Boca di Caset, na een korte klim bereik je een bospad, waarin deskundige trailhobbyisten zelfs een paar leuke functies hebben opgenomen – een wilde bosachtbaan, zoals je niet gewend bent van het Gardameer. Het pad eindigt in een steile betonnen helling die naar het Ledromeer leidt. Vanaf hier kunt u de oude Ponale-weg terug naar Riva nemen.
Batterijbeheer: Conditiedieren kunnen misschien een grote batterij aan, maar het is meer ontspannen om met twee te rijden. Of je neemt de oplader mee en neemt een langere pauze bij de Rifugio Passo Nota: Hier kun je opladen.
Verfrissingstips: Espresso met uitzicht voordat het serieus wordt: La Milancesa. Bij de Rifugio Passo Nota kun je genieten van heerlijke pasta terwijl de batterij wordt opgeladen. Ook goed: de Refugio Garda op de Tremalzo pas. En dan een Aperol bij de Ponale Alto Belvedere, vlak bij de oude Ponale weg.
5. Col de Mille in Verbier
- Lengte: 24.2 km
- Bergop: 895 m
- Rijtijd: 2 tot 3 uur
- Moeilijkheidsgraad: gemiddeld tot moeilijk
Episch lang en gevarieerd natuurpad aan de rustige kant van de Val de Bagnes. Startpunt van de grote tour: Le Châble in het Zwitserse Val de Bagnes. Maar ook als je de klim naar Moay met de postbus inkort – de resterende hoogtemeters tot aan de Col de Mille mogen niet onderschat worden. Op de top loopt het pad over een bergkam, maar je hoeft er alleen maar te stoppen om het hele panorama over de beroemde Walliser toppen en de Mont Blanc in je op te nemen. Bergafwaarts trekt het pad alles uit de kast zonder ooit echt gemeen te worden. Je moet kunnen omgaan met rotsen, puin en later in het bos ook wortels. Tussendoor kun je het op vloeiende passages laten lopen. Het pad is echter deels diep in de alpenweidegrond gefreesd. Je houdt ervan om vast te zitten met de pedalen. In het bos, relatief in het begin, is er een stuk dat constant vochtig is door een beekje. Kort risico op uitglijden!
Verfrissing tip voor na de tour: Een koud biertje in de Brasserie du Châble! Overigens: Een overnachting is niet nodig voor deze tourlengte, maar de ochtendsfeer op de Cabane de Mille (2473 m) zou een echt epochale ervaring zijn. Info: cabanedemille.ch
