Op 13-jarige leeftijd tekende Vali Höll haar eerste sponsorcontract: bij YT. Ze won twee wereldkampioenschappen in de juniorklasse voor het directe postorderbedrijf Forchheim totdat ze in 2019 overstapte naar het fabrieksteam Sram-Rockshox. In 2024 keert Vali Höll terug naar haar eerste sponsor en neemt ze deel aan de World Cup voor de YT Mob naast de Ierse Oisin O’Gallaghan en de Australische Sian A’hern. Jouw werkinstrument: de carbon big bike YT Tues.
FREERIDE: Heb je als wereldkampioen nog rolmodellen in het fietsen?
Vali Höll: Niet in het fietsen, maar in andere sporten. Bijvoorbeeld: skiërs Lindsey Vonn en Mikaela Suprine.
Je bent van team veranderd. In 2024 rijd je voor YT. Hebben de inwoners van Forchheim u het meeste geld geboden?
Nee, ik had het beste gevoel bij YT. Ik had verschillende goede aanbiedingen.
Een verandering van team is waarschijnlijk een grote verandering.
In de afgelopen drie jaar ben ik betrokken geweest bij dezelfde structuur, ik heb alle titels gewonnen die je kunt winnen in de eliteklasse. Het fabrieksteam Rockshox-Sram was een mega goed team voor jonge rijders. Maar nu heb ik een beetje andere kansen nodig om me verder te ontwikkelen. Ik ben eerder bij YT geweest. YT was mijn eerste sponsor ooit. Waarden, ideeën en opvattingen over YT passen goed bij mij. Ik ken alle mensen daar goed en weet dat de chemie goed zit. Ik nam mijn fysio mee van het oude team, Greg. Hij is ook mijn psycholoog. Ik denk dat de teamvibe en de mensen cruciaal zijn. Onder het motto: happy team – happy racers! Natuurlijk moet ik me ook comfortabel voelen op de fiets. Daarom was de teamwissel niet zo’n grote verandering.
Rachel is een “bad ass” – ik kan heel goed opschieten met Rachel
Wie zijn je grootste tegenstanders in 2024?
In de afgelopen drie jaar is er weinig veranderd. Camille Balanche, Miriam Nicole, Nina Hoffmann, Rachel Atherton als ze terugkomt, Tahnée Seagrave als ze in orde is. En dan zijn er nog alle Young Guns! Het zal niet makkelijk zijn om dit jaar op het podium te eindigen.
Denk je dat serie-wereldkampioene Rachel Atherton terugkomt?
Ze kan nog geen beslissing nemen, althans dat lijkt me. Ik vind het mega gaaf voor de vrouwensport dat ze zoiets doet als moeder. Dit maakt haar een rolmodel voor alle vrouwen, maar er zijn ook enorm veel risico’s aan verbonden. Rachel is een “bad ass” – ik kan heel goed opschieten met Rachel.
Je zat in Team Trek. Heb je ooit gereden met stijltitanen Emil Johansson of Brandon Semenuk?
Ik zat in het Rockshox-Sram-raceteam, Trek was slechts de frameleverancier, dus ik had niets te maken met de Trek-rijders. Nee, ik heb niet met Emil of Brandon gereden.
Vanwege je rijstijl was ik ervan uitgegaan dat je freeride-genen had.
Mmmmh, niet echt. Mijn rijstijl is misschien een beetje een new-school stijl. Dat komt omdat ik ben opgegroeid in het bikepark en dol ben op sprongen.
De jonge rijders zoals Phoebe Gale zijn mega stijlvol op de weg.
Dit is New School! In 2024 zal het niet gemakkelijk zijn om naar het podium te gaan in de Wereldbeker. – Vali Höll
Is er iemand die je inspireert met hun stijl – Kade Edwards, Semenuk, Brage Vestavik?
Nee, ik kan niemand bedenken om me te inspireren. Geen freerider tenminste, daarvoor ben ik te gefocust op racen.
En bij de racers?
Het kan me niet schelen wat de mannen doen. Ik concentreer me op mezelf. Er zijn ook verschillende stijlen voor vrouwen. Meer old school zoals Miriam, Nicole en Racel Atherton. Of de jonge ruiters zoals Phoebe Gale, die mega stijlvol zijn.
Als de UCI het moeilijk maakt met 30 mannen en slechts 10 vrouwen in de finale, zal onze sport misschien uitsterven
Wat is je favoriete circuit in de World Cup?
Val di Sole, want daar gaat het echt heen. Maar ik heb eigenlijk goede herinneringen aan alle nummers, dus geen van hen valt uit.
Wat vind je van het nieuwe format op het WK?
Dat bevalt me goed. Persoonlijk ben ik daar vrij sterk in. Ik weet echter niet of het goed is voor de sport. Als de UCI de harde cut haalt met 30 mannen en slechts 10 vrouwen in de finale, zal onze sport misschien sterven Van. Want dan zijn er alleen eliteteams als er niet snel een Europa Cup wordt ingevoerd. Ik vind ook dat er veel te weinig races zijn. En de communicatie tussen de UCI en ons renners is gewoon onbestaande. Maar net als atleten in zo’n raceserie zijn wij het product dat wordt verkocht. Je moet de coureurs betrekken bij de regels en het formaat. Ik vind het jammer dat wij atleten zo genegeerd worden door de organisatoren.
Ben je geïnteresseerd in de Red Bull Hardline?
Ja. Maar het risico op blessures is groot. Ik wil me focussen op het WK.
Waar kijk je het meest naar uit als het vliegseizoen voorbij is?
Ik kijk er naar uit om eindelijk tijd door te brengen met mijn vrienden. Met andere woorden, het normale leven van een 22-jarige. Ik kijk er naar uit om te skiën en te feesten en niet om te fietsen. Ik heb zeker niet anderhalve maand op de fiets gezeten in het laagseizoen.
En waar kijk je naar uit als het fietsseizoen weer begint?
Naar de routine. Ik heb routine en een schema nodig. Dan weet ik precies wat ik moet doen, wanneer en waar ik moet zijn. Ik ben iemand die echt structuur nodig heeft. Als ik weet wanneer de eerste race is, kan ik me er volledig op voorbereiden. Dat is het doel en dat is het enige dat telt. Het is alsof je huiswerk maakt op school.
Daar is veel zelfdiscipline voor nodig.
Klopt, maar de successen helpen. Als je races wint, is het gemakkelijk om gemotiveerd te raken. Winnen is een megagevoel, het spoort je aan. Als ik doe wat mijn coaches me zeggen te doen, brengt dat me een stap dichter bij winnen. Uiteindelijk geven geluk en tienduizend andere factoren de doorslag, maar als ik mijn huiswerk doe, ben ik goed op weg.
Je bent ook een “parkraadslid”. Wat zijn je favoriete moves?
Ik wil flow. Gewoon plezier hebben met vrienden en paden versnipperen. Ik werk niet specifiek aan bewegingen of mijn stijl. Mijn stijl is er, het evolueert en verandert. Maar ik probeer niet stijlvol te rijden. Ik rijd zoals ik rijd.
Vooral in de rij voor de lift hoor ik mensen over me praten of mijn naam zeggen
In welke parken rijd je graag?
Helaas ben ik in de zomer zelden thuis. Daarom kan ik niet zeggen dat ik een favoriet park heb. Als ik thuis ben, rijd ik graag in Saalbach, Leogang en Schladming.
In het bikepark komt het zeker vaker voor dat je Red Bull-helm voor opschudding zorgt en de jongens zich aan jou moeten bewijzen?
Logisch. Vooral in de rij voor de lift hoor ik mensen over me praten of mijn naam zeggen. Dat vind ik onaangenaam. Ik hou niet van zoveel aandacht. Ik ben een rustig persoon en sta het liefst op de achtergrond. Ik sta niet graag in de schijnwerpers, het kost me veel moeite. Ik doe liever mijn ding en verdwijn dan snel. Het komt vaak voor dat mensen stoppen in het park waar ik stop en dan doorrijden als ik doorrijd. Dan denk ik bij mezelf: “Ja, zeg iets, praat met me, ik ben ook maar een mens.” Het zijn vooral jongens die dat doen. Ze zijn vreemder. Meisjes durven meer, praten met me en vragen of ze met me mee mogen.
Het eerste wat je doet als je thuiskomt in Oostenrijk?
Praat met niemand, slaap in mijn eigen bed en eet kaasknoedels.
Kun jij alles beter dan je vader?
Waarschijnlijk geen ruzie maken. (lacht). Ik ben 22 jaar, dus ik breng niet meer zoveel tijd door met mijn ouders en daardoor heb ik minder contact met mijn vader.
Je hebt een jongere broer. Is het moeilijk voor hem als zijn zus wereldkampioen downhill is? Nee, hij geeft helemaal niets om sport. Ik denk dat hij veel cooler is dan ik. Hij doet zijn eigen ding – hij is een computernerd en weet alles. Hij is mega slim en dat bewonder ik veel meer dan wat ik doe.
Wat doe je het liefst naast fietsen?
Skiën.
Wanneer ben je gelukkig?
Als ik thuis ben en de mensen om me heen heb die ik leuk vind.