Keuze van de redactie: De 5 spannendste trailtochten in de Duitse Alpen

Nou, laten we het zo zeggen: een klim van een uur moet worden gevolgd door een even lange afdaling terug naar het dal. Maar de Duitse Alpenregio’s zijn hier minder goed in staat. Afgezien van de weinige fietsparklijnen die op één hand te tellen zijn tussen de Allgäuer Alpen in het westen en de Königssee in het uiterste oosten. Maar ze bestaan natuurlijk wel, deze epische afdalingen in een adembenemend, alpenlandschap. Maar of er staat al een bord met een fietsverbod, of karavanen van wandelaars verstoren toch de doorstroming van het verkeer. De gebruiksdruk in de Alpenregio’s is gewoonweg groot en een concept voor trailzoekende mountainbikers is nog niet gecreëerd. Hoewel de Duitse Alpenclub enkele jaren geleden officieel de opdracht kreeg om een dergelijk concept te ontwikkelen, laten de resultaten nog op zich wachten.

De absolute koplopers zijn natuurlijk de Alpentochten op het gebied van landschap, panorama en rustieke huttenstops. Eerst en vooral deze vijf tours die we hebben geselecteerd voor deze top 5. Deze omvatten dagtochten, een grote ronde met overnachting in een hut en een zevendaagse etappetocht, waarbij je de hele Alpenstrook in de lengte doorkruist. Dit heeft ook de charme dat je ’s avonds thuis niet in de file hoeft te staan. Moge het alpine toerseizoen snel beginnen!

• Lengte: 33,3 km
• Bergopwaarts: 1237 m
• Duur: 3,5 uur
• Moeilijkheidsgraad: gemiddeld tot moeilijk

Al op de snelweg van München richting Garmisch stopt u direct in de richting van het Wettersteingebergte. Eén welgevormde piek springt in het bijzonder in het oog: de piramide van de Alpspitze. En dat is precies waar deze tour klimt. Het is duidelijk dat het uitzicht vanaf daar overweldigend zal zijn. Maar de belangrijkste reden voor de 1000 hoogtemeters die je vooraf moet oppompen, is natuurlijk een uitstekende singletrail: de Bernadeinsteig. Het begint net achter de Kreuzeck als een rotsachtige, alpine route en rolt uit naar de Stuibenhütte, op de hoogte. In sommige stappen heb je momentum nodig, dan weer een goede balans om niet bij de ene of de andere blootgestelde passage in de diepte te kantelen. Vanaf de boomgrens kun je je remvingers even losmaken voordat het pad – of liever weer een klim – begint aan de steile afdaling van 150 meter richting Garmisch-Partenkirchen. De laatste 12 kilometer rollen over grind weer naar beneden het dal in. Echter, met een paar korte, graanetende tegenbeklimmingen!

De tocht klimt slechts tot aan de voet van de Alpspitze, maar zelfs vanaf hier is het uitzicht gigantisch. Als je wat dichter bij de top wilt komen, kun je ook de laatste 300 meter hoogtehelling naar de Osterfelderkopf bij de Kreuzeck proberen. Het is echter beter om de Supertrail door de Bernadein-meteen aan te pakken en dan bij de Partnachalm rechtsaf te slaan naar de Reintalangerhütte. Op deze manier zou je in één klap twee Garmisch-toptochten hebben beleefd.

Belangrijkste punten: De Bernadeinsteig is een alpien pad met typische rotsachtige en soms wat onbeschutte passages. Als je het niet zeker weet, is het beter om op deze punten af te dalen. Het vloeiende gedeelte in het bos wordt gevolgd door nog een steil glooiend pad.

Verfrissing tip: In de Kreuzalm (1600 m) is er een prachtig uitzicht op de Wetterstein-rotsen vanaf de knoedeltris.

• Lengte: 36,5 km
• Bergopwaarts: 1451 m
• Duur: 4 uur
• Moeilijkheidsgraad: gemiddeld

In de hele Duitse Alpenstrook zijn er niet veel regio’s die zich inspannen om mountainbikegasten aan te trekken. Maar de Chiemgauer Alpen, tussen Inntal en Watzmann, zijn er zeker een van. Een paar jaar geleden werd het bikepark op de Samerberg geopend en met de “Chiemgau King” werd een gemarkeerde fitnessronde op basis van het beroemde Stoneman-model gecreëerd. Zelfs op de drukbezochte Kampenwand mogen fietsers ’s middags op de lift stappen. Maar het zijn vooral de toerfietsers die zich thuis voelen in de groene bergen. De selectie van lonende rondes is geweldigMaar onze favoriet is de Hochgern-Rubn uit Marquartstein. Ook al veroorzaakt de eerste bospadklim naar de Staudacher Alm onmiddellijk een hijgende ademhaling: 470 steile hoogtemeters in één keer. De volgende beklimmingen naar de Eschelmoos en Jochberg Alm zijn ook steil, maar je bent tot dan toe in ieder geval opgewarmd – en voldoende beloond! Want op deze ronde wisselen hoogte, paden, landschap en vogelperspectief elkaar voortdurend af.

Er zijn fietsers die dol zijn op de eerste steile klim, omdat de bosbodem ruw is, maar lekker gripvast en de hoogte moedig kan worden opgevoerd. Bij de Schnappenkirche kun je de Chiemsee al vanuit vogelperspectief zien. Na een hapje eten op de rustieke Staudacher Alm begint het trailhoofdstuk van de tocht: drie etappes met een totale lengte van 7,7 kilometer. Het mooiste pad slingert langs de noordflank van de Hochgern en leidt naar de voet van de Hochgern.

Belangrijkste punten: Natuurlijk heb je uithoudingsvermogen nodig voor de steile hellingen van de tour en een goed chassis voor de ruwe grond. De trailafdalingen zijn soms een beetje blootgesteld, maar kunnen goed worden gereden met een gemiddelde rijtechniek.

Chiemgau Koning: Als je fit bent, leer je tijdens deze tocht nog meer hoogtepunten van de regio kennen (168 km/4629 hm), chiemgau-king.com

• Lengte: 394 km
• Bergopwaarts: 11.393 hoogtemeters
• Duur: 7 dagen
• Moeilijkheidsgraad: gemiddeld tot moeilijk

Deze supertour is eigenlijk uit nood geboren. Namelijk in bijna vergeten Corona-tijden, toen de grens gesloten was en het oversteken van de Alpen naar het zuiden uit den boze was. Daarom stelde auteur Christian Penning een meerdaagse route samen die dwars door de uitsluitend Duitse Alpenstrook voert. Van de westelijke Allgäu tot de Königssee in het uiterste oosten van Beieren. Penning moest vanwege de gesloten grens met Oostenrijk afzien van enkele onmisbare secties, zoals het Gaistal rond de zuidflank van de Wetterstein of de hoogalpiene Karwendel, maar aan Duitse zijde vond hij wat hij zocht. Zeven dagen lang klimt deze route van het ene fantastische zwemmeer naar het andere, waarbij er geen logische trailverbinding is en tussendoor de mooiste uitkijkplatforms worden beklommen. Je hoeft het zelfs niet zonder passages te stellen, want die ervaar je meestal vooral in de Alpenhoofdkam, op de “Transalp dahoam”. En het is gemakkelijk om met de trein terug te komen.

Deze tocht zit vol hoogtepunten: Allgäuer en Ammergauer Alpen, Wetterstein en Karwendel, Chiemgauer Alpen en aan het eind Watzmann en Co. in de Berchtesgadener Alpen. Elke etappe eindigt of passeert een kristalhelder bergmeer en er is een extra omweg gemaakt voor een lonend parcours.

1. Halblech – Eibsee, 44 km/1300 hm
2. Eibsee – Elmau, 38 km/1530 hm
3. Elmau – Sylvensteinsee, 49 km/1240 m hoogteverschil
4. Sylvensteinsee – Schliersee, 60 km/1760 hm
5. Schliersee – Samerberg, 54 km/1980 hm
6. Samerberg – Inzell, 86 km/1380 hm
7. Inzell – Ramsau/Königssee, 63 km/2000 hm

Belangrijkste punten: De route bevat een paar uitdagende trails en een paar duwende passages.

Fooi: In de belangrijkste steden, zoals Garmisch, Schliersee, Lenggries of Samerberg, kunt u op elk moment op de trein stappen en de tocht zo vaak inkorten als u wilt. U kunt ook met de trein vanuit Ramsau terugkeren.

• Lengte: 97,9 km
• Bergopwaarts: 2542 m
• Duur: 2 dagen
• Moeilijkheidsgraad: gemiddeld

Er zijn Moser Guide-discipelen van het eerste uur die dat moeten doen Rijd deze tour één keer per jaar. Anders ontbreekt er iets aan hun fietsseizoen. Geen wonder, want er is waarschijnlijk geen mooiere bergketen in de hele Noordalpen dan de 2749 meter hoge Karwendel. Het maakt niet uit dat singletrails hier vrijwel taboe zijn. De redenen hiervoor: ten eerste ligt een groot deel van de bergketen al aan de andere kant van de Oostenrijkse grens en staat het als natuurpark onder speciale bescherming. Ten tweede zijn de Himalaya-achtige valleien die door verticale rijen rotsen lopen niet langer een geheime tip. Vooral in het weekend slenteren karavanen van wandelaars over de vaak onbeschutte bergpaden. Als fietser blijf je op de hoofdpaden en concentreer je je op de kracht van de rotsen, misschien spot je een steenarend in de lucht en kijk je uit naar de superkeuken in het Großer Karwendelhaus of in de gerenoveerde Falkenhütte. Het beste kun je een nacht doorbrengen in een hutbed, dan heb je dit landschap ’s ochtends vroeg voor jezelf.

De klassieke Karwendeltocht (Mosergids, deel 2) strekt zich ontspannen uit van Mittenwald via Scharnitz tot aan het Karwendelhaus en leidt tegen de klok in terug naar Mittenwald.

Onze tocht daarentegen begint in Krün en klimt het liefst over de Fischbachalm en het Johannestal tot aan de Falkenhütte (1876 m). Na een overnachting gaan we de volgende dag over de Kleiner Ahornboden, het Karwendelhaus (2e ontbijt) en langs de Barmsee terug naar Krün.

Belangrijkste punten: De beklimmingen zijn deels akelig steil en op puin gebaseerd. Voor de rest liggen er geen technische uitdagingen op de loer.

Fooi: De beste manier om vanuit München te komen is met de trein. Vooral in het weekend is er veel file op de Garmisch-snelweg en verder de Eng in.

• Lengte: 21,2 km
• Bergopwaarts: 894 m
• Duur: 2 uur

Het is moeilijk te zeggen welk argument overtuigender is op deze tocht: het weidse uitzicht over de weelderige groene bergen van Immenstadt, de mooiste koeien van Duitsland, de uitstekende Kaiserschmarrn bij de hut of het vijf kilometer lange pad door de weiden van de Gschwender Alpe met een sensationeel uitzicht op de Alpsee? Dit laatste wordt immers beschouwd als het mooiste meer van de hele Allgäu.

We willen echter ook de nadelen van deze ronde noemen: je hebt uithoudingsvermogen, doorzettingsvermogen en, tegen het einde, moedige rijtechniek nodig. De tocht begint vrij ongevaarlijk, met een pad over de idyllische Alpe Rothenfels. Maar dan zijn er wel 700 meter hoogteverschil in één keer. Marathonrijders gebruiken deze schans graag voor trainingsdoeleinden – vanwege de speciale steilheid. Maar zodra het hoogplateau op de Gschwender Horn is bereikt, begint het feelgood-programma. Het weidepad naar de Gschwender Alpe is een droom – totdat het fijne grindpad aan het eind overgaat in een Brockenglijbaan met wortelarmen eroverheen.

Licht en schaduw kunnen ook een goede zaak zijn voor deze tocht in de Beierse Oberallgäu, want gemakkelijke en kernachtige uitdagende passages schudden elkaar vaak naadloos de hand. Maar dat is precies wat de inwoners van Immenstadt zo leuk vinden aan hun thuistour over de Gschwenderberg. Op een bijtende klim van 700 meter hoogte volgt op het boomloze hoogplateau een weids uitzicht over de Westallgäu. Twee kilometer vlak surfen door de weilanden wordt gevolgd door steil glooiend gerommel van rotswortels. Maar dan wel met uitzicht op de Alpsee en een stop bij de 300 jaar oude Gschwender Alpe. De sprong in het mooiste meer van de Allgäu aan het einde maakt het geluk perfect.

Belangrijkste punten: De vervelende steile asfaltgrindklim en de zeer ruige trailfinale.

Belangrijk! Zorg ervoor dat u alle weidepoorten weer sluit. Anders zullen de eigenlijk goedgezinde alpenboeren zich alleen maar onnodig tegen ons mountainbikers keren en zou de trailtocht voor fietsers kunnen worden afgesloten!

Klik hier voor de GPS-gegevens van de 5 top Alpentochten. U kunt de bestanden gratis downloaden.