Favorieten van de redactie: Josh Welz en de Rockshox Reverb AXS zadelpen

Eigenlijk ben ik niet van alle elektrische dingen op de fiets. Mijn subtiele afkeer ervan stamt uit de tijd dat gps-computers op het stuur werden geïntroduceerd. Vanwege mijn uitgesproken brekingsfout kan ik dergelijke gadgets alleen met een bril gebruiken. En mijn lenzen zijn zo dik als mason jars. Het is dus net zo geschikt om te fietsen in hobbelig terrein als handgeblazen Art Deco-potten voor jamconserven. Daarom rijd ik routes die ik ken, die bewegwijzerd zijn, of die ik kan onthouden door intensieve kaartstudie. Of ik klamp me vast aan passagiers, of beter gezegd eerste rijders, die bekend zijn met het gebied.

Zo maakte ik er van jongs af aan een gewoonte van om zonder elektronische hulpmiddelen rond te komen tijdens het fietsen. Elektrische ophangingen van welke aard dan ook vind ik technische overkill, elektronisch schakelen net zo overbodig als elektrische bandenspanningssensoren. Ik vertrouw op mijn Popomat, en als de band lek is, dan merk ik het op een gegeven moment, zelfs zonder sensorfantasie.

De app of de diode op de paalkop toont het batterijniveau: groen vol, rood halfvol, rood knipperend rood – zo snel mogelijk opladen. Dit duurt maar een uur, en dan gaat de accu - afhankelijk van gebruik - weer zo'n 40 uur mee.Foto: Josh Welz / Mediengruppe KlambtDe app of de diode op de paalkop toont het batterijniveau: groen vol, rood halfvol, rood knipperend rood – zo snel mogelijk opladen. Dit duurt maar een uur, en dan gaat de accu – afhankelijk van gebruik – weer zo’n 40 uur mee.

Dit veranderde pas fundamenteel met de komst van de e-mountainbike. Het zou een beetje absurd zijn om mezelf een e-refusenik te blijven noemen, aangezien ik bijna uitsluitend e-MTB’s rijd. Maar ook bij het e-biken gebruik ik eigenlijk alleen wat absoluut noodzakelijk is: de e-drive. Maar ik ben niet iemand die uren besteedt aan het graven door apps, het individualiseren van motorprestaties, het analyseren van prestatiegegevens, het berekenen van waarschijnlijke actieradius of het gebruik van andere functies.

Maak een uitzondering voor de zadelpen

Ik denk niet dat er enige reden is om te discussiëren over het feit dat een telescopische paal in principe een verstandige uitvinding is. Ik ken nog steeds geen professionele cross-country mountainbikers die het aandurven om de steilste afdalingen in een langlaufhouding met volle overtuiging aan te pakken. Maar eerlijk gezegd, behalve bij professionele cross-country renners, vraag ik me altijd af: waarom?

Voor sommigen kan het te wijten zijn aan de cognitief-motorische overbelasting die operationele schakel- en zadelpenpanelen met zich mee kunnen brengen. Zeker wanneer de bediening van de U-step hendel tussendoor vonkt bij het e-mountainbiken. Voorbeeld: de constante ups en downs op mijn thuisroute, de Isar Trail. Met zoveel bochten, haarspeldbochten, beklimmingen, dalingen, afdalingen en weer beklimmingen, kun je verdwalen op de bedieningspanelen voor de versnellingspook, U-trap en telescopische paal. En je moet af en toe remmen.

Maar oefening baart kunst. Zelfs Beethoven wordt na de eerste pianoles niet gespeeld. Als je hem eenmaal binnen hebt, kun je de telescopische paal intuïtief gebruiken zonder na te denken. Aan de andere kant heb ik me ook hartgrondig geërgerd aan conventionele telescopische palen. Knik in de lijn, lucht in het systeem – al deze dingen kunnen je echt van je zenuwen beroven. Om nog maar te zwijgen van de lastige taak die je te wachten staat als de paal – voor vervoer in een kleine auto bijvoorbeeld – toch de zitbuis moet verlaten.

Helder en direct: u went snel aan het gevoel van de afstandsbediening. Het triggercommando wordt via de radio verzonden. Een korte druk op de peddel is voldoende.Foto: Josh Welz / Mediengruppe KlambtHelder en direct: u went snel aan het gevoel van de afstandsbediening. Het triggercommando wordt via de radio verzonden. Een korte druk op de peddel is voldoende.

Voor al deze gevallen is er echter: precies, de draadloze Rockshox Reverb AXS. Installatie is kinderspel. Bevestig de bedieningshendel aan het stuur, bij voorkeur met de matchmakerklem, steek de zadelpen in de zitbuis, laad de batterij op, koppel en je bent klaar. Je kunt het batterijniveau controleren via de app, of via de diode op de paalkop zelf: groen vol, rood halfvol, rood knipperend – zo snel mogelijk opladen. Dit duurt maar een uur, en dan gaat de accu – afhankelijk van gebruik – weer zo’n 40 uur mee. Overigens zit er een knoopcel in de afstandsbedieningshendel die jaren mee zou moeten gaan. Voor het geval dat een vervanging echter deel uitmaakt van de standaard rugzakbelasting voor AXS-bezitters. Ik heb nooit hoeven veranderen. Ook hier kan het laadniveau via een LED worden gecontroleerd.

Lees ook:   FREERIDE - Onderdelen in gevaar: Fietsen, onderdelen en onderdelen onder continu vuur! (Deel 2)

Je hoeft de paal trouwens niet aan te zetten – daar zorgt een sensor voor als de fiets in beweging is. Dit garandeert een zorgvuldige behandeling van de batterij. En als de batterij leeg is voordat de reis is voltooid? Dan heb je het verknald. Dan word je gedwongen te doen wat de onverbeterlijken vrijwillig doen: in een langlaufhouding steile afdalingen afdalen. Tenzij je het grote AXS-menu op je fiets hebt, dus met AXS elektrische versnellingen of elektrische vering. Dan kun je de accu’s van de versnellingen, demper en ondersteuning naar wens verwisselen.

Ook praktisch trouwens: Het zadelframe wordt met slechts één schroef vastgedraaid. En als de paal niet zo scherp uitschuift en intrekt als je zou willen, kun je hem gemakkelijk laten bloeden via de klep aan de voet van de paal. Een ingreep die me al aan de rand van een zenuwinzinking heeft gebracht met telescopische steunen met kabeltrekmechanisme.

Gewoon opblazen? Als de paal niet zo scherp uitschuift en intrekt, kun je hem gemakkelijk laten bloeden via de klep aan de voet van de paal.Foto: Josh Welz / Mediengruppe KlambtGewoon opblazen? Als de paal niet zo scherp uitschuift en intrekt, kun je hem gemakkelijk laten bloeden via de klep aan de voet van de paal.

Ga op pad met de Rockshox Reverb AXS

En hoe werkt de AXS op het parcours? Groot. Het werkt als een analoge galm. Oneindig variabel, soepel. In tegenstelling tot veel andere telescopische paalmodellen, werkt het ook perfect bij koude temperaturen. Je went snel aan het gevoel van de paddle: het voelt meer als een spelcomputer. Er is dus geen hefboombeweging waarbij je duim steeds langer wordt en je nooit echt weet wanneer het lossingspunt komt. Je drukt kort op de afstandsbediening en in een fractie van een seconde wordt het commando via de radio naar de ondersteuning verzonden. Geheel zonder moeite heb ik dit met mechanische steunen heel anders ervaren.

Lees ook:   mountainbike op afbetaling

Natuurlijk heeft de Rockshox Reverb AXS ook een paar nadelen: De kop van de zadelpen is omvangrijk door de batterijbevestiging, waardoor de verkanting groter is met de paal volledig ingetrokken dan met conventionele telepalen. En bikepark shredders wees gewaarschuwd: klem de stang achter het zadel in de T-bar lift – hé, dat kan duur zijn! Daarnaast is de Reverb AXS zo’n 150 gram zwaarder dan een analoge Reverb. Hm, en dan is er nog de prijs van bijna 900 euro… Maar mijn opdracht was om iets te schrijven over mijn favoriete fietsonderdeel. En niet over mijn favoriete fietsonderdeel, dat ik me ook zou veroorloven als ik het echt zelf zou moeten kopen. Zou ik?

Feiten

  • Slag: 100, 125, 150 en 170 mm
  • Diameters: 30,9, 31,6 en 34,9 mm
  • Gewicht: 676 g (170 mm, 31,6 mm)
  • Prijs: 886 Euro >> hier verkrijgbaar tegen een gereduceerde prijs

Conclusie over het favoriete onderdeel Rockshox AXS Reverb Zadelpen

Josh Welz, hoofdredacteur van EMTBFoto: Markus GreberJosh Welz, hoofdredacteur van EMTB

Voor net geen 900 euro kopen sommige mensen een hele fiets. Heb ik een zadelpen? Om eerlijk te zijn heb ik nog nooit een Rockshox Reverb AXS gekocht omdat ik er voor mijn werk mee mag rijden. Als dat niet het geval zou zijn, zou de AXS het deel zijn dat ik uit mijn mond zou redden. Voor mij is dit de enige elektrische technologie op de fiets waar ik niet zonder zou willen. Nou ja, afgezien van de motor natuurlijk. – Josh Welz, hoofdredacteur EMTB