Maatwerk – vanwaar die stress?
Ik wilde een fiets waar ik plezier mee kon hebben in het park en op onverharde plekken. Dus heb ik de Trek Remedy opnieuw opgebouwd. Omdat de frames steeds langer worden, ben ik gegaan voor het kortere medium frame met een bereik van 426 millimeter – normaal rijd ik met mijn 1,71 meter hoogte op het M/L frame. Hier was een korte bovenbuis belangrijk voor mij. Ik kan goed overweg met de 27,5 inch wielen. Hoewel ik ook mini-mullets had geprobeerd (26-inch aan de achterkant, 27,5-inch aan de voorkant), voelde ik geen echt verschil. Het bedrijfsgewicht is 12,8 kilo.
Een speciale fiets voor speciale eisen: Kathi Kuypers’ Trek Remedy 9.8 custom body. Gewicht: 12,8 kilo incl. pedalen.
Kathi Kuypers: Barspin compatibel – dat is een must!
Ik hou van trucs, en de barspin is er een van. Het was dus duidelijk dat mijn Slopeduro barspin-compatibel moest zijn. Weg met de vork, weg met het klopblok en de kabels door de steel. Om dit te doen, moest ik de klauw boren en vijlen, en ook een gat in de dop van de headset boren. Ik zal je vertellen, wat een ophef. Ik ben er een hele middag mee bezig geweest.
Cockpit – dat is wat voor mij telt
Op de Enduro rijd ik op een 760 stuur, hier monteerde ik er een met 720 millimeter – dat is de enige manier waarop barspins werken. Veel breder dan dat wordt het sowieso niet met de korte bovenbuis. Ik heb veel geprobeerd, bijvoorbeeld of een stuur met veel rise beter werkt bij tricking. Ik was niet veel slimmer nadat ik het had uitgeprobeerd. In ieder geval is mijn stuur met 38 mm rise en 8 graden backsweep goed geschikt. Daarnaast een stompe steel van 35 mm. Mijn BMX grips van Vans zijn de smalste die er zijn. Bovendien hebben ze geen klem aan het einde van het stuur – wat vervelend is bij barspins.
“Er zijn stengels die het makkelijker maken om te bouwen voor een barspinvriendelijke cockpit. Ik heb het zelf gedaan. Dit kost tijd en zenuwen, maar het is het waard. Een smal stuur is verplicht.”
Chassis – hard en langzaam
De Trek Remedy heeft 160 millimeter veerweg voorin, 150 millimeter achteraan. Dat is veel, maar ik heb de reserves nodig. Vooral in het bikepark op ruige routes ben ik er blij mee. In de Rockshox lyric (20% sag) heb ik twee tokens gemonteerd. De toename van de progressie is onmiddellijk voelbaar. Er zitten ook twee tokens in de demper (slechts 20% doorzakken). Voor en achter rijd ik veel lucht, weinig doorgezakt. Ik pas de rebound demping aan de voor- en achterzijde langzaam aan. Dit is belangrijk voor sprongen – omdat het het risico op schietstoelen voorkomt.
Hoog vliegen: Kathi houdt van klimatologische kuuroorden
Banden – veel helpt veel
Ik pomp dezelfde hoeveelheid druk in aan de voor- en achterkant. In het park 2.0 bar. Op wortel strekt 1,8 bar. Ik rijd nu op de band Kenda Hellkat ATC 2.4, tubeless. Het heeft zijn waarde bewezen. Ik voel ook een verschil met slangen. De lagere rotatiemassa is merkbaar aangenamer voor trucs. Ik inspecteer mijn carbon wielen na elke trailrit in ruw terrein. Noem me paranoïde, maar ik ken verhalen van carbon wielen die volledig implodeerden bij landingen omdat de rijder geen scheur detecteerde. Denk aan de crash van Bernard Kerr bij de Red Bull Hardline.
Schroeven – de vrouw zelf is
Het meeste doe ik zelf. Vaak ben ik echter blij als een maatje me helpt. Want het ontbreekt me vaak aan geduld. Bijvoorbeeld bij het instellen van het circuit. Ik haat het! Fietsen hoeft voor mij geen picobello te zijn, maar als je helemaal niet voor je fiets zorgt, kom je snel in de problemen. Daarom: verdampen, de ketting oliën, klaar!
Kathi Kuypers
Rijden – minder is mooier
Ik heb de twaalfversnellingsbak gedemonteerd – nu rijd ikIk singlespeed met een 32-13 overbrengingsverhouding. Het is dus best een lastige wandeling. Waarom de stress: bespaart gewicht, minder onderhoud, ziet er goed uit. In het park en op trickspots heb ik geen circuit nodig.
“Dat ziet er niet superschoon uit? Ik moet echter toegeven: Singlespeed beperkt het gebruiksbereik aanzienlijk. Ik moet het zonder tours doen.”